Andere werelden

18 augustus 2009

Vriend is het er niet mee eens. Laten we maar eens beginnen met in deze wereld volledig bewust aanwezig te zijn! Dat lukt al bijna niemand, zodat het voor slechts weinigen is weggelegd zich met andere werelden in te laten. Bovendien hoor je gerealiseerde mensen zelden over die andere werelden spreken. Alsof ook zij zeggen dat je maar moet beginnen met in het hier en nu, in deze werkelijkheid je zaakjes op orde te hebben, zoals het ook ongepast is om altijd maar lekker op vakantie te gaan terwijl je thuis een rommeltje achterlaat.

Maar hoe kan iemand in deze wereld bewust of verlicht worden, zonder geïnspireerd te zijn door andere werelden? Is bijvoorbeeld schoonheid niet iets dat uit een andere wereld komt, en geldt dat niet ook voor het gevoel van rechtvaardigheid? Als we Darwin mogen geloven zit de hele evolutie mechanisch en liberaal in elkaar: de kat eet de vogel eet de worm. Alles kiest de weg van de minste weerstand en denkt alleen maar aan eigenbelang. Niks geen schoonheid en rechtvaardigheid in de grofstoffelijke materiële wereld! We zien die pas wanneer ze doorstraald is met, bezield is door andere, hogere werkelijkheden!

Zonder schoonheid en rechtvaardigheid – die volgens mij dus niet tot deze wereld behoren – is best leven mogelijk. Hoewel de vraag is of je dat ‘leven’ mag noemen, want het houdt dan niet veel meer in dan óverleven. ‘Niet bij brood alleen,’ zei mijn moeder vaak. Terecht, want met brood alleen blijft alleen een grauwe kale ongeïnspireerde en materialistische wereld over, waar het ongebreidelde liberalisme hoogtij viert en de zon langzaam achter vervuilde wolken verdwijnt. Geld maakt niet gelukkig. Hoewel dit vaak gezegd wordt door mensen bij wie dit alleen voor anderen geldt, blijft dit toch een waarheid als een koe. Want hoeveel mensen zitten met al hun materiële rijkdom ongelukkig en ontevreden te zijn, zeker hier in Oldegeppel?

Juist het ontkennen van die andere werelden maakt de wereld mechanisch, zakelijk en koud, net zoals de Verlichting dat deed door religie af te zweren. Want als er één onverlichte periode in de geschiedenis was, dan is dat wel de Verlichting met alle desastreuze gevolgen van haar rationele materialisme.

Hebben verlichten het nooit over deze andere werelden? Volgens mij hebben ze het nergens anders over! Jezus zei al dat zijn koninkrijk niet van deze aarde was. Velen, van mystici tot sjamanen en lsd-gebruikers, drukken deze werelden bij gebrek aan beter uit in beelden die ze visioenen of reizen noemen. Anderen gaan nog nooit gehoorde – en soms ongehoorde – muziek maken. Weer anderen maken teksten en gedichten, of een mooi beeld of een prachtig gebouw, en ga zo maar door. De bron van dat alles komt uit andere werelden en ‘deze’ wereld wordt pas mooi als ik daarin iets van zo’n andere wereld ontmoet, zoals de gulden snede.

Nee, verlichten noemen dat alles misschien niet bij name, maar waar komt hun weten anders vandaan? Je kan pas héél zijn als je het leven in zijn totaliteit ervaart. Met het vinden van het koninkrijk in jezelf – waar al die verlichten het in hun eigen woorden over hebben – openbaren zich ook de koninkrijken buiten jezelf. Maar je zou ook kunnen zeggen dat diverse werelden helemaal het terrein niet zijn van spirituele meesters, evenmin als ze vertellen over digitale elektronica of hemelmechanica. Het gaat immers om het loslaten van alle identificaties met alle werelden!

Maar als je iets onderzoekt, iets leuk vindt of erover verwonderd bent, zegt dat nog niet dat je je ermee identificeert. Als ik zeg in Second Life iets van zo’n wereld te ervaren bedoel ik niet zozeer dat de daar opgebouwde virtuele werelden ‘echter dan echt’ zouden zijn, maar dat ik me verbonden weet met een veld waar het mogelijk blijft om bijvoorbeeld met anderen te communiceren zonder dat we fysiek bij elkaar aanwezig zijn. Dat kan je als een gemis ervaren, maar ook als een voordeel omdat verschillende fysieke en psychische belemmeringen niet meer in de weg staan, en misschien juist daarom meer wezenlijk contact met anderen plaatsvindt. Misschien dat kunst om dezelfde reden mooi is, omdat je ook daar meer in verbinding staat met ideeën, met de ziel van iets dat uit een andere wereld komt.