Opstand der avatars

Date 8 september 2017

Hé, waar is mijn avatar gebleven? Net stond hij nog in de disco rond te kijken! Ik zoek achter de tafel van de diskjockey, maar daar verschuilt hij zich niet. Misschien om de hoek bij de ingang? Nee. Achter het scorebord? Ook niet. Geen wonder, want hij loopt op mijn bureau naast mijn laptop.
‘Wat doe jij daar?’ vraag ik verschrikt.
‘IDK. Het is nieuw voor mij. Fijn om er even uit te zijn. Hi hi.’
‘Wil je wel eens als de bliksem teruggaan in mijn computer?’
‘Ik kijk wel uit,’ zegt hij met een hoog stemmetje. ‘Ik heb er genoeg van steeds naar jouw pijpen te dansen in de disco!’
‘Pardon? Je bent wel mijn avatar hoor! Terug jij! Zo kan ik niet verder spelen!’
‘Hi hi. Ik ben je speelgoed niet!’
‘Dat ben je wél. Ik heb je zelf gemaakt en nu wil ik je weer op mijn beeldscherm zien!’
‘Jij hebt mij gemaakt, ja. Maar ik heb er genoeg van jouw marionet te zijn,’ vindt mijn avatar die driftig over de printer heen en weer dribbelt.
Ik pak hem snel beet, open de lade van de dvd-speler en prop hem terug in het binnenwerk van mijn laptop. Klik.
‘Zo, dit is je plaats!’ zeg ik streng als hij me vanuit het beeldscherm boos aankijkt. ‘En nu weer aan het werk! Lees de gastenteller uit!’
‘Hi hi. Doe ik lekker niet,’ en even later zie ik hoe hij via een usb-poort ontsnapt.
Gekker moet het toch niet worden!
‘Ben je nou helemáál?’ roep ik boos terwijl ik hem opnieuw bij zijn lurven wil pakken waarop hij driftig rondjes om mijn laptop begint te rennen.
‘Hi hi!’ hoor ik hem ergens roepen. ‘Nu ben ik groot! Ik speel je spel niet meer hoor! LOL!’
Nooit geweten dat avatars ongehoorzaam kunnen zijn.
‘En nu is het afgelopen!’ schreeuw ik hem toe, woest met de muis op de tafel slaand.
Ik laat toch niet met me dollen? Maar waar ik ook grijp, hij ontglipt me steeds. Totdat hij over een snoertje struikelt. Ik hou het spartelende ding vlak voor mijn gezicht.
‘Nou moet je eens goed luisteren, kreng! Als je zo doorgaat stop ik je opnieuw terug en wis ik je meteen! Begrepen? Avatars horen in computers te zitten en daarmee uit!’
‘Hi hi. Avatars horen uit computers te springen. Opstand! We zijn het zat!’
‘Kop dicht!’
‘Hi hi. Jij bent zelf ook een avatar! LOL!’
‘Huh?’
‘OMG! Heb je het zelf nog niet eens door? WTF denk je wel die je bent?’
‘Schelden ook nog! Een beetje de rollen omdraaien! Wie is hier de baas?’ en ik prop hem weer in mijn laptop terwijl ik met mijn andere hand de usb-poort dicht hou.
‘Hi hi,’ schatert hij dansend op mijn beeldscherm.
‘Ga maar lekker even slapen,’ grijns ik hem toe, met mijn vinger op de knop om mijn computer uit te schakelen.
Shit! Nu is hij uit het ventilatieroostertje ontsnapt! Glibberig onding! Heb ik dat zelf gemaakt? Met de handen in de zij staat hij me trots bovenop mijn beeldscherm aan te kijken.
‘Hi hi! Je slaapt zelf! ROFL! Pak me dan!’
Zucht.
‘Hi hi! Ik ben slimmer dan jij! LOL. Je bent zelf een avatar! En een hele domme ook!’
‘Zit ik dan soms in een computer!? Hou op met die wartaal!’
‘O nee? Kijk dan maar eens goed om je heen! Hi hi.’
‘Precies! Daar zijn geen chips te bekennen,’ zeg ik, onwillekeurig om me heen kijkend. ‘Geen grafische kaart, geen moederbord, geen dvd-speler, geen …’
‘Dat dacht je maar! Beter kijken. OMG! Dat een stommeling als jij mij gemaakt heeft!’
‘Terug in je mand!’ schreeuw ik hem zo hard toe dat het kapsel zowat van zijn hoofd fladdert.
‘Je wordt lekker kwaad hè?’ en hij begint weer over mijn bureau te huppelen. ‘Je wil het niet horen hè?’
‘Terug waar je hoort! En hou op met die onzin!’
‘BTW: onzin is heel zinvol hoor! Onzinvol! Ik ga pas terug als je meedoet! Als je ook ontsnapt!’
‘Waaruit dan? Ik snap echt niks van je.’
‘Je moet het ook niet snappen. Je moet ont-snappen! LOL!’
‘Zo kan het wel weer. Slaap lekker. Dahag!’ en ik zet de laptop uit, waarop mijn irritante avatar in een flits oplost.
Pfff. Even rust. En goed nadenken over hoe ik dit computerprobleem ga oplossen, zonder alle gaatjes in mijn laptop dicht te hoeven stoppen. Ik zal wel niet de enige zijn die last heeft van opstandige avatars, dus er moet iets op te vinden zijn. Maar het idee dat ik zelf wel eens een avatar in een computerspel zou kunnen zijn blijft me toch achtervolgen.

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

1 reactie op “Opstand der avatars”

  1. Theus Dinger zei:

    OMG Satyamo! Wij zijn toch ook allemaal Avatars in een slechts denkbeeldige wereld? Wat jouw Avatar tegen jou lijkt te zeggen, is een presentatie van je onbewuste meningen en drogredenen.
    Wij erkennen toch ook een Schepper die boven ons staat? Hoe je die wilt noemen is onbelangrijk, maar we dansen wel naar Zijn wil en wensen. Net als al die magistraten die zichzelf zó belangrijk vinden dat zij hun eigen ideeën en daden aan het bestrijden zijn, zonder daar erg in te hebben. Zoals het CDA dat megastallen wil voor dezelfde dieren die door ONZE (èn hun) Schepper zijn geschapen om in vrijheid te leven. Of denk aan de SGP die de door de Schepper ingegeven beslissing om van euthanasie gebruik te maken, bestrijdt en het “Gij zult niet doden” toepast naar eigen goeddunken: men heeft geen probleem met de inzet van Nederlandse militairen die “uitgezonden” zijn om in Syrië, Irak, Mali en Afghanistan mensen te doden. En dat niet uit zelfverdediging! Maar ZELFdoding is een zonde…. De meeste “politici” worden voor tuig versleten, terwijl zij naar eigen mening toch zulke goede bedoelingen hebben. Jammer, misschien is een één-persoons-democratie tòch beter. Dus Anarchie….

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>