Mijn meditatie

Date 13 juli 2018

Voor degenen die eens wat anders over Osho willen horen dan Rolls-Royces en horloges, ongebreidelde seks en de wild wild country in Oregon, beveel ik de website MySamasati aan, wat niets anders betekent dan ‘Mijn meditatie’. Daar kun je je abonneren op dagelijkse uitspraken van Osho, die duidelijk illustreren waar zijn visie wérkelijk om draait. Zoals vandaag: ‘Word je bewust van je eigen bewustzijn. Daarin, in die diepe stilte waarin je je alleen van je eigen bewustzijn bewust bent en niet van een andere inhoud – geen gedachte, geen verlangen, geen droom – ben je je louter bewust van het feit dat je bewust bent, de spiegel reflecteert zichzelf en niets anders … op dat moment gebeurt er iets immens wonderbaarlijks. Je merkt het goddelijke op, wordt opmerkzaam op de essentiële kern van je wezen.’

Ik bedoel maar. Wat er ook in Poona gebeurt: kennelijk hebben ze daar gekozen voor het meest essentiële van wat Osho ons te vertellen heeft. Vaagtaal? Voor mij niet. Want meestal zit ons hoofd vol met trivialiteiten die allemaal tijdelijk zijn en weer voorbijgaan. En als je iets van schoonheid, waarheid en goedheid wil vinden, zal dat niet aan verandering onderhevig moeten zijn – de rest loopt alleen op teleurstellingen uit. Als iets het ene moment mooi is en dan weer lelijk, kan het geen echte schoonheid zijn. Als iets de ene dag waar is en de volgende dag een leugen, kan het geen echte waarheid zijn. En als iets vandaag goed is en morgen slecht, kan het geen werkelijke goedheid zijn. Alleen het onveranderlijke kan echt zijn. Daarom kan genieten van stilte zo helend zijn. Of wandelen door de natuur die er duizenden jaren geleden er net zo uit zag. Of staren naar de sterren die er altijd al geweest zijn. Of – last but not least – je van jezelf bewust zijn.

Alles verandert en kan daarom nooit echt bevredigen. Vakanties zijn tijdelijk en werpen de schaduw van het straks weer moeten werken of naar school gaan vooruit. Hoeveel lekkers je ook eet, je krijgt er op gegeven moment genoeg van. Hoe mooi het schilderij ook is, het zal nooit meer zo mooi zijn als de eerste keer dat je het zag. Verliefdheden gaan voorbij. Je lichaam takelt af. Het enige dat altijd bij je gebleven is ben je zelf. Niet jezelf als lichaam en persoonlijkheid, want ook die veranderen: in je jeugd ben je idealist en later realist – of omgekeerd. Al die tijdelijkheden van je afpellend blijft er niet veel meer van je over dan je eigen bewustzijn, Nisargadatta’s ‘Ik ben’ en ‘Zijn’. Maar dat is wel je kern, je wezen. Die gaat voorbij dualiteiten en oordelen, voorbij angsten en verlangens, voorbij tijd en ruimte. Ook die tijd en ruimte zijn relatief omdat je ze zelf schept. Tijd laat je zo snel of langzaam lopen als je zelf wilt, en iedereen schept zo zijn eigen ruimte om zich heen.

Eigenlijk is alles een illusie. Virtual reality. Maya. Een spel. Het enige echte dat overblijft ben je zelf. Alleen. Pas als je je dat realiseert, merk je ten slotte dat ook dat alleen zijn een illusie is. Dat is wat Osho noemt ‘het goddelijke in jezelf opmerken.’ Ik bedoel maar. Met elke dag nieuwe woorden van hem sta je weer even stil en wordt een tipje van de sluier opgelicht van wat Osho’s meest wezenlijke boodschap is. En proef je even van wat verlichting is, krijg je een beetje de smaak daarvan te pakken. Sterk aanbevolen dus voor hen die Osho écht beter willen leren kennen!

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>