7/11

Date 11 juli 2010

Voetbal is oorlog en zelfs ik zie ernaar uit of en hoe we vanavond gaan winnen. Dat schijnt dan heel historisch te zijn na de vele malen dat we het net niet haalden met het Nederlands elftal. In de Ooi- en Geemlander wordt David Winner aangehaald, auteur van het boek Schitterend Oranje, die zegt dat ‘Nederland zo behept is met het verlangen naar schoonheid dat het daardoor zichzelf vernietigt.’ We willen beroemd zijn om mooi voetbal, maar vergeten daarbij dat matig voetbal in de praktijk meer oplevert, wat bewezen is in de eerdere wedstrijden van dit WK. Ja, met mooi zijn win je geen oorlog en bij de kampioenschap gaat het echt om de knikkers en niet om het spel. Dat is dan ook de reden dat ik van alle wedstrijden hooguit enkele minuten heb gezien, want de commercie doet haar uiterste best om het voetbal zo lelijk mogelijk te maken. Dat steeds de letters FIFA door het beeld vliegen maakt het, samen met alle reclame eromheen, tot een afzichtelijk gebeuren. Je kunt deze weken niet om het voetbal heen en je enige redding is om dan maar mee te doen en ook te gaan kijken. Wat wel betekent dat er verplicht allerlei reclame door je strot wordt geduwd.

Maar misschien is al die commercie rond het WK wel bedoeld om wat extra woede op te wekken om het astrale veld te voeden dat nu als een oranje wolk boven Nederland hangt. Bij Albert Heijn zoek ik een recept voor gebakken beessies. En het is maar goed dat ik eergisteren niet wist dat er ook in de Sea Life voor mijn neus een voorspellende octopus te zien was. En je schijnt vuvuzela’s die je van je werk afhouden niet eens door midden te mogen zagen. Alles en iedereen gaat over oranje. Het is teveel, dat astrale veld. Gisteravond heeft het zich wat ontladen boven het land, en het was meteen het hevigste onweer dat ik in tien jaar heb meegemaakt. De computer losgekoppeld en maar hopen dat het niet in onze kastanjeboom slaat. We lagen in het donker op bed naar fel en frequent flikkerende bliksemschichten te kijken, en zagen in onze gedachten de bliksems in de windmolens langs het meer slaan. Maar nu schijnt de zon alweer en maakt het weer zich op voor vanavond. Vanavond… De avond!

Hoe ga je om met dingen waar je niet omheen kan? Die gewoon tegen je zin in gebeuren? Protesteren en weerstand bieden zolang het kan. En als dat niet kan je er maar gewoon aan overgeven en kijken wat er dan met de wereld om je heen en met jezelf gebeurt. Dat laatste kan je natuurlijk ook doen als je wel naar de finale gaat kijken. Dus niet zozeer naar het voetbal zelf kijken, maar naar wat er allemaal omheen gebeurt. En dat is eigenlijk nog veel leuker. Of droeviger. Dat mensen raar gaan doen is volgens massapsycholoog Hans van de Sande in dezelfde krant deels een kwestie van biologie. ‘Het genotcentrum gaat hevig kreunen. Je wordt vrolijker, avontuurlijker, ondernemender. Je doet dingen die je anders niet doet. Mannen maken bijvoorbeeld meer testosteron aan.’ Juist dat biologische gegeven en de evolutionair gegroeide gewoonte om zich veilig bij anderen in een groep te voegen is tegelijk het grote gevaar van deze massahysterie. Want ook soldaten vechten zich dood zolang ze maar samen met hun kameraden zijn.

Voetbal kan mooi zijn, schoonheid uitstralen. Ik ben de laatste om dat te ontkennen. Maar die schoonheid wordt tenietgedaan door commercie en manipulatie eromheen –  soms vraag ik me af wat het verschil is. Het begon al decennia geleden toen televisiezenders hun logo’s in een hoekje van het beeldscherm gingen plaatsen en het eindigde ermee dat je nog nauwelijks ongestoord naar televisie kunt kijken. Ik doe dat dan ook niet meer, een paar keer per jaar misschien VPRO, en dat is het dan. Ga ik vanavond kijken? Vriend in elk geval niet, no way. Maar ik heb een digitaal ontvangertje aan de Ubuntu-sectie van mijn computer hangen en dat werkt perfect. En ik wil eigenlijk wel kijken uit nieuwsgierigheid. Ook omdat ik mezelf niet het gevoel wil geven niet meer van deze wereld te zijn. Zolang ik maar niet hoef mee te zingen, niet in de massa hoef op te gaan. Want de massa kan, zoals Marten Toonder al heel mooi vertelde in zijn verhaal Het monster Trotteldrom, verworden tot een groot monster dat zijn bewustzijn heeft verloren. Misschien wordt dit een beroemde dag. Ik kijk graag toe, maar hoor er even niet bij.  Nou ja, even dan…

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

2 reacties op “7/11”

  1. 7/11 | Weblog van Satyamo | Web Mirror zei:

    […] Dat schijnt dan heel historisch te zijn na de vele malen dat we het net niet haalden met het Nederlands elftal . In de Ooi- en Geemlander wordt David Winner aangehaald, auteur van het boek Schitterend Oranje , die zegt dat ‘ Nederland zo … Read more from the original source: 7/11 | Weblog van Satyamo […]

  2. RollinsDOROTHEA31 zei:

    Don’t you understand that this is correct time to receive the home loans, which will realize your dreams.

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>