Woke!

30 juni 2025

Vanmorgen vroeg opgestaan. Meestal slaap ik slecht als ik de volgende dag vroeg op moet. Maar nu heb ik beter geslapen. Waarschijnlijk omdat ik gisteravond met de jongens nog een poos heerlijk heb gesurfd. Wat is fijner dan spelen met de golven, met je plank erop, eroverheen, eronderdoor terwijl het zoute zeewater over je heen sproeit? Je hoort The Beach Boys al op de achtergrond zingen. En ik ben maar drie keer verdronken, wat niet slecht is voor een beginneling zoals ik. Nu was ik écht een waterman! Gewoon jezelf zijn op deinende golven is goed voor je slaap. “Woke up, fell out of bed, dragged a comb across my head,” deed ik vanmorgen The Beatles na. De huishoudelijke hulp zou komen, een vervangster die uiteindelijk niet kwam omdat haar kind waterpokken had. Ik weet niet of ik die als waterman ooit gehad heb. “Found my way downstairs and drank a cup.” Dus daar zit ik nu met mijn koffie in mijn stoeltje voor de voordeur, af en toe gevlijd door koele zuchtjes wind. Wakker.

Maar ben ik écht wakker? Soms ben ik wakker als ik wakker ben, maar minstens zo vaak droom ik in mijn eigen wereld. Dat zal van Osho wel niet mogen, maar ik vind mijn dromen zó mooi dat de zogenaamde werkelijkheid er moeilijk tegenop kan boksen. Kan ik het helpen dat mijn dromen zo mooi zijn? Ik zal wel op het dieptepunt van illusie, maya leven, maar ik blijf geloven in het ongelooflijke. Ik ben ook zo stronteigenwijs! Maar dát zal Osho best positief vinden. En wat maakt het uit wat Osho ervan vindt? Hij zegt me Niets, met een hoofdletter. Precies evenveel als je tijdens het surfen zegt, als je met je natte naakte lijf met de deinende en omslaande golven speelt. Woke! Dat woord vraagt de laatste weken steeds om aandacht in mijn hersenpan. Het schijnt iets verschrikkelijks te zijn, maar ik weet niet waarom. Wat is er mis met wakker zijn, zelfs als dat in je dromen zo is? Toegegeven: als ik tijdens mijn slaap in een of andere REM-fase verkeer, ben ik niet wakker. Maar dat is niet te vergelijken met mijn wakkere dromen.

Maar mensen willen zelfs in hun dromen niet wakker zijn. Wat kan je dan beter doen dan woke ofwel wakkerheid belachelijk te maken? Dat kan door spottend en denigrerend alleen de extreme overdreven vormen te benadrukken van iets waar oorspronkelijk niks mis mee was. Zo verslechter je een woord of begrip, krijgt het een negatieve lading en verwordt het tot een zogenaamd pejoratief. Dat woord kende ik ook nog niet, had alleen Pfeijffer er wel eens over gehoord. Het komt van het Latijnse peiorare, verergeren, wat weer afstamt van peior, slechter. Andere voorbeelden van peioratieven zijn bureaucratie, wijf en moralist. Niemand die daar nog iets mee te maken wil hebben. We schrikken ervan als Trump woorden en uitdrukkingen verbiedt, maar nog geniepiger is het om de betekenis van woorden om te draaien. Als iedereen maar meedoet is dat best gemakkelijk. En helaas lijkt bijna iedereen mee te doen. Maar als je woke haat, zegt dat alleen maar dat je zelf slaapt.

“Woke is uit, zelfs op links. Zijn ze daar hun eigen idealen vergeten of zo?” kopt een artikel van Valentijn de Hingh in De Correspondent. Met als conclusie “Wie dus vindt dat links woke overboord moet gooien: bezint eer ge begint. Want voor je het weet, speel je radicaal-rechts verder in de kaart.” Zeker weten! “I’d love to turn you on!” Ik zoek dan ook een T-shirt met duidelijkheid daarover. Proud to be woke!

Gepost in Maatschappij en politiek, Second Life