Een dag in Sweetgrass

Date 19 september 2011

Robbie begint de dag met koffie en een krantje op zijn dakterras. Dan wandelt hij naar het zwanenmeer om daar te gaan vissen. Rond het middaguur gaat hij met mij picknicken op een heuvel die een mooi uitzicht biedt op Sweetgrass, het dorp in Second Life waar ik bijna dagelijks wel een uurtje te vinden ben. Dan gaan we samen bij vrienden op bezoek die achter de rozentuin wonen, en genieten van een drankje op hun schaduwrijke terras. In de middag zwemmen en zonnen we in het zwembad naast de disco. Het begin van de avond gaan we naar het Sweetgrass Friends Memorial achter de molen, ter nagedachtenis aan vrienden die ons hebben verlaten. En in de late avond dansen we in de disco, waar het thema dit keer ‘sexy formal’ is en de prijzen naar diegenen gaan die zich volgens de aanwezigen hiernaar het mooist hebben aangekleed. Dan wandelt Robbie in de nacht naar huis, en drinkt hij nog een glaasje wijn bij de open haard. Dit alles is te zien in de film A day at Sweetgrass, die sinds enkele dagen op YouTube staat. Niet alleen een blik in Second Life, maar ook in het paradijs.

Met hulp van vele anderen heeft Robbie dit dorp in een dikke vier jaar opgebouwd, waarbij hij ook de wekelijkse parties organiseerde. Gisteren was dat voor de 206e keer. En de laatste keer dat hij het managen van de party op zich heeft genomen. Want real life vraagt meer aandacht van hem, waardoor hij minder verplichtingen wil en kan aangaan. Zodat ik, na lang vergaderen, met een team het management van de wekelijkse parties van hem heb overgenomen. Daar moet ik in dat ‘werkelijke leven’ niet aan denken, want ik zou gek worden van het kabaal en constant met oorbeschermers rondlopen. En mijn lijf zou al zinderend van moeheid neervallen tegen de tijd dat het werkelijke feest begint! Maar kennelijk heb ik toch wat sannyasbloed in me, want ons Bhagwanvolkje was in de jaren tachtig beroemd om hun Zorba the Buddha disco’s. Een en ander betekent niet dat Robbie nu stopt met zijn Second Life, en hopelijk komen we in de toekomst wat meer toe aan andere dingen, zoals het bezoeken van verschillende plekken in Second Life, die in de loop der jaren steeds echter en natuurgetrouwer worden, zoals Calas Galadhon. Of theaters als het Rose Theater. Of musea als het Zwinger Museum. Of het prachtige Caledon uit het Victoriaanse stoomtijdperk.

‘Creativity is the greatest rebellion in existence,’ twitterde Lady Gaga onlangs een uitspraak van Bhagwan. Het is die creativiteit die me in Second Life maar al te vaak met veel ontzag vervult. Het is een ‘spel’ zonder opdracht, zonder doel, waar je je eigen wereld en leven schept. En als ik zie wat er in de loop der jaren is opgebouwd met zoveel liefde en passie, dan ontroert me dat echt. En dat ontspruit allemaal uit ideeën, uit gedachtes. ‘In den beginnne was het woord,’ en zo schiep niet alleen God de wereld, maar de wereld ook Second Life, dat vaak een neerslag is van de wondere werelden die diep in mensen leven. Alsof sprookjes en fantasieën, dromen en idealen uiteindelijk het voor-beeld zijn van wat zich in real life concretiseert. Zoals een leven soms bezeten kan zijn van kunst en wetenschap en zonder dat waardeloos aanvoelt, zo is Second Life een belangrijk deel van mijn real life geworden. Omdat ik daar, zonder fysieke belemmeringen in tijd en ruimte, kijk in de ziel van anderen en oog in oog sta met hun, met de scheppingskracht waaruit uiteindelijk alles is ontstaan. Dank je wel, Robbie, dat ik dit met jou mag meemaken!

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

1 reactie op “Een dag in Sweetgrass”

  1. Marcel Bokhorst op Facebook zei:

    Dikke Like!

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>