De verspillende provincie

31 oktober 2011

De afgelopen maand zijn we in Blaricum weer eens geconfronteerd met een staaltje oude politiek. Ja, het soort politiek dat juist zoveel weerstand en agressie tegen politici oproept, waardoor mensen hun vertrouwen in hun eigen bestuurders verliezen. En ik ook. Een beschadiging van het imago van politici dat ook op mij als gemeenteraadslid afstraalt. Wat er aan de hand is?

De provincie Noord-Holland wil graag een netwerk van snel, hoogfrequent, comfortabel en herkenbaar openbaar vervoer. Dat vind ik als lid van Rover fijn om te horen! En ze hebben dit Hoogwaardig Openbaar Vervoer al gerealiseerd in de vorm van de Zuidtangent met de buslijnen 300 en 310 vanuit Haarlem en Nieuw-Vennep naar Amsterdam. En er moet nu ook een snelle bus, een HOV, van Amsterdam via onder andere Huizen en Blaricum naar Hilversum komen. En om dat doel te bereiken moeten hier en daar vrije busbanen in de vorm van betonnen bakken worden aangelegd. Daarbij kan je het niet iedereen naar de zin maken. Zo ligt Blaricum op de route tussen Huizen en Hilversum, en omdat het algemene provinciale belang dat van een individuele gemeente overstijgt, moeten ook daar betonnen bakken in en door het groen komen. Jammer voor Blaricum, maar wees nou eerlijk: dat is toch redelijk? Soms moeten hogere overheden beslissingen over die van lagere overheden nemen, zonder dat waren bijvoorbeeld ons wegen- en spoornet een onontwarbare kluwen geworden.

Aan de slag dus, want het aanleggen van zo’n HOV gaat niet over één nacht ijs. Al jaren lang wordt daarop gestudeerd, worden plannen uitgewerkt die we als gemeenteraadsleden voorgeschoteld kregen in dure hotels, inclusief powerpointpresentaties, brochures in eigen huisstijl met logo, computeranimaties en cd-roms. Het is maar goed dat er vele miljoenen voor worden uitgetrokken, want een paar ton is waarschijnlijk al op. Een reden temeer om ermee door te gaan, want anders was dit geld weggegooid. Nu eens wordt er iets in Hilversum veranderd, dan weer in Huizen, dan wordt een halte verplaatst of een dijk verschoven, en dan zijn er weer nieuwe berekeningen met andere cijfers. Het geheel is een rommelige lappendeken geworden, wat me steeds doet denken aan hoe ik in mijn jeugd spullen in elkaar knutselde met plakbandjes, paperclips en elastiekjes. Grappig is dat men het échte probleem, namelijk files op de A27 waarover die bus ook moet gaan rijden, niet oplost. Een vrije busbaan daarvoor wordt op de lange baan geschoven. Geen geld en zo.

Er is dus veel gediscussieerd over mogelijke tracés en het al dan niet laten meerijden over de bestaande wegen van deze HOV, want echt druk is het niet op de vierbaansweg in Blaricum waarvan hij gebruik zou kunnen maken. Daar rijdt inmiddels sinds afgelopen zomer wel alvast bus 320. En wat bleek? Die bus doet over het tracé door Blaricum er hooguit één à twee minuten langer over dan de snelste HOV via een vrije busbaan! Awww! Toen was het helemaal niet meer te begrijpen waarom er überhaupt nog een HOV zou moeten komen. Vooral sinds die tijd hebben zowel bewoners als gemeenteraad actie gevoerd, gefolderd, reistijden gemeten, vergaderd, geschreven en zelfs gezongen, opdat de provincie alsnog tot bezinning zou komen. Het mocht niet baten, want deze maand is men er daar toch uitgekomen: er zal hoe dan ook een vrije busbaan door Blaricum worden aangelegd.

Dus de provincie gaat 18 miljoen uitgeven om een bus een paar minuten sneller te laten rijden? Ja dus. Maar waarom dan, als blijkt dat we die gewenste HOV eigenlijk allang hebben? Volgens de provincie omdat Huizen het wil. En volgens Huizen omdat de provincie het wil. En volgens beiden omdat er sprake is van een ‘overstijgend belang’. Maar wat het overstijgend belang is van het uitgeven van miljoenen voor iets dat je eigenlijk al hebt blijft onduidelijk. En als je doorvraagt naar de argumenten om die HOV aan te leggen, krijg je daar gewoon geen antwoord op, zo simpel is het in de politiek. En als gemeenteraadslid komen vele vragen op je af. Wat zit er achter? Is het een statusproject? Zijn er deals die het daglicht niet mogen zien? Zijn er partijbelangen in het spel? Het is juist deze ondoorzichtigheid die de politiek verdacht maakt. En zodra je ernaar vraagt krijg je van gedeputeerde Elisabeth Post de wind van voren, zoals Jeff Leever van de Ouderenpartij van Provinciale Staten mocht meemaken.

Het is onverteerbaar dat bestuurders zonder argumenten miljoenen kunnen weggooien, en daar nog mee kunnen wegkomen ook. Niet dat die argumenten allemaal rationeel hoeven te zijn, want ook gevoelens mogen wat mij betreft een rol meespelen in de politiek. Maar laat ze dan gewoon zeggen: ‘We vinden het leuk om een groene wijk te vernietigen!’ Of ‘We vinden het gewoon leuk om geld over de balk te gooien!’ Of: ‘We willen het openbaar vervoer helemaal niet verbeteren met ons geld!’ Dan ben je tenminste eerlijk. Maar teveel politici kunnen dat nog niet opbrengen. Dus als straks de bomen gekapt gaan worden voor het aanleggen van betonnen bakken, kunnen wij als raadsleden niet veel anders doen dan bewoners naar Haarlem door te verwijzen. Ga daar maar massaal voor het provinciehuis demonstreren. En neem tenten mee!

Het kost straks 18 miljoen om een wijk van Blaricum te beschadigen, bewoners overlast te bezorgen van een bus die om de haverklap zowat door hun achtertuin dendert, die hen wakker houdt met lawaai en akoestische signalen bij kruisingen met wegen en paden, die dorpsdelen van elkaar scheidt, die nauwelijks vlugger vervoert maar wel ten koste van fijnmazig openbaar vervoer rijdt. Ik noem zoiets een verlies-verliessituatie.

Gepost in Maatschappij en politiek, Uit mijn leven