Bloemenregen

Date 27 mei 2012

Pinksteren is het feest van verlichting. Dat kan niet anders, want hoe moet ik anders de uitstorting van de Heilige Geest zien, het neerdalende inspirerende vuur waarmee de discipelen werden begiftigd? Het doet me denken aan Bhagwans prachtige verhaal over Boeddha’s discipel Subhuti, uit 1974, waarmee zijn boek …And the flowers showered begint. Dat heb ik vanmiddag in de tuin nog eens gelezen. Het is één van mijn lievelingsverhalen, misschien omdat het een van de eerste was die ik van Bhagwan las. Subhuti zat onder een boom en opeens werd hij door de goden geprezen om zijn toespraak over leegheid. Waarop hij zei dat hij helemaal niets had gezegd. ‘Jij hebt niets over leegheid verteld,’ antwoordden de goden. ‘Wij hebben geen leegheid gehoord. Dat is de ware leegheid.’ Waarop bloemen als regen over Subhuti neerdaalden.

Het lijkt een sprookjesachtig verhaal dat je vooral symbolisch moet opvatten, maar volgens Bhagwan is het juist heel concreet, mits je je zintuigen maar voor subtiele energieën openzet. En niet in de laatste plaats vertelt dit verhaal over de nondualiteit van het bestaan, want het gaat over het loslaten van het ego waarmee je je altijd van dat bestaan tracht te onderscheiden. Pas als je niet meer bestaat word je verlicht. En Subhuti was een nobody die zich altijd onopvallend ergens achterin de schare van Boeddha’s volgelingen bewoog. Juist voor die mensen, die zich niet meer onderscheiden en steeds meer willen, staat de poort naar verlichting wagenwijd open. Niemand kende hem en hij vond zichzelf volstrekt onbelangrijk – heel anders dan de vele schriftgeleerden die alle heilige teksten uit hun hoofd konden opdreunen maar juist daaraan een groot ego ontleenden dat hen in de weg stond naar die bevrijding.

Over wat leegheid is maakt Bhagwan onderscheid tussen negatieve en positieve leegheid. In het eerste geval is er sprake van frustratie, depressie, van regressie in plaats van groei. Bij positieve leegheid, wat een sublieme leegheid is, realiseer je je dat al je dromen nooit vervuld hadden kunnen worden. Het probleem ligt dan niet meer bij de dingen die je niet kan bereiken, maar bij het verlangen zélf, en dat laat je nu los. Dan komt verlichting, maar verlichting is geen ervaring en kan ook geen herinnering zijn, omdat er dan nog altijd sprake van dualiteit is. Het is altijd in het nu, het is ervaren. ‘Alle grenzen losten op. Het universum begon met hem te versmelten en hij versmolt in het universum.’ Maar zolang ik daar nog over droom als een romantisch sprookje dat eens werkelijkheid zal worden, ben ik nog niet wakker. Want als ik echt goed oplet blijkt de werkelijkheid een droom te zijn, en de droom werkelijkheid.

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>