Stille nacht

Date 24 december 2012

Eigenlijk zijn deze donkere nachten de mooiste tijd van het jaar. De sterren twinkelen helderder dan ooit aan de hemel, en de volle maan staat hoger dan ooit aan het firmament te stralen. Niet voor niets staat deze periode, met zijn ruime uitzicht op de grenzeloze kosmos om ons heen, bekend als die van de twaalf heilige nachten. Want dan staan we in de diepe donkerte oog in oog met het mysterie van een oneindigheid die met ons logische verstand niet te vatten is. Met een heelal dat we willen doorgronden, waarin zich in verre dieptes wonderen afspelen van dansende melkwegstelsels, imploderende sterren en kleurige nevelwolken. Een kosmos die schittert terwijl zij vrijwel uitsluitend uit leegte bestaat.

Ik ben verliefd op dat heelal, en in mijn fantasie reis ik graag tussen de sterren. Ze zeggen dat ik dan uiteindelijk weer op mijn vertrekpunt terug zal komen, na een tocht in de orde van een yottameter. Dat is niet voor niets het grootste getal waar nog woorden voor zijn. Met een hele goede verrekijker zou ik mezelf kunnen zien. Nou ja, als ik 13,7 miljard jaar oud was dan.  Dit alles heeft iets met Einstein en zwaartekracht te maken, met kromming van de ruimte en meer van dat soort rare verschijnselen die erg op sprookjes lijken maar toch echt zijn. Ook stel ik me wel eens voor dat ergens aan de rand van het heelal even een puntje oplicht, ons zonnestelsel dat in een fractie van een kosmische seconde geboren wordt en weer sterft. Wat zijn we meer dan een zandkorrel in een majestueus kosmisch spel?

Maar ik kan ook de andere kant op reizen! Niet naar buiten, maar naar binnen, en dan kom ik uiteindelijk opnieuw in een fantastische wereld terecht. Voorbij cellen en atomen kom ik nu in de wereld van Bohr en zijn kwantummechanica, die met zijn verstrengelingen en superposities minstens even onbegrijpelijk is. Dan voel ik, reizend door mijn lichaam, dat ik zelf ook een oneindige kosmos ben waarin ik dieper en dieper kan afdalen in raadsels en paradoxen, maar die een schoonheid uitstraalt waar ik stil van word. Ook hier is sprankelend levend licht te zien, juist omdat ik in een donkere leegte zweef. Mijn hersenen zwijgen even, het wonder trekt sporen van koude rillingen door me heen. En ik weet waarom een stille nacht een heilige nacht is.

Blaricums dorpsblad hei & wei, 21 december 2012

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

3 reacties op “Stille nacht”

  1. Elizabeth Hathway op Facebook zei:

    Mooi hoor.

  2. Sandra Jongstra op Facebook zei:

    Mooi !!!!

  3. Geert zei:

    Jij schrijft in een prachtige beeldende schrijfstijl wat ik (ook) voel en ervaar …………!

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>