Politiek en spiritualiteit

18 maart 2014

Zijn politiek en spiritualiteit te verenigen? Beide zijn rijk gelardeerd met vaagtaal, dus wat dit betreft zou het moeten kunnen. Politiek staat bol van ego’s terwijl spiritualiteit daar niets van moet hebben, dus wat dat betreft staan ze lijnrecht tegenover elkaar. Politiek gaat uit van de maakbaarheid van de wereld, en ook dat is iets waarvoor in de wereld van spiritualiteit weinig plek is. Politiek begint bij verbetering van de wereld, spiritualiteit bij die van jezelf. Geen wonder dat ik af en toe een vraag krijg naar wat die spiritualiteit nu eigenlijk doet in mijn profiel, terwijl anderen zich verwonderen over hoe ik dat in ’s hemelsnaam met politiek kan verenigen. Dat kan alleen maar omdat ik verliefd ben op paradoxen. Omdat ik geloof dat elke tegenstelling een paradox is, een schijn-tegenstelling.

Voor mij is de kern van spiritualiteit de wezenlijke eenheid van al wat is. Daarom bestaan er geen echte tegenstellingen. Dat zijn alleen maar bedenksels. Hersenspinsels dus. Illusies. Die worden in stand gehouden door allemaal bedachte oordelen, waarden, ideeën over wat mooi en lelijk is, wat goed en slecht is, wat waar en onwaar is. Vanuit spiritueel perspectief kun je alleen maar zeggen dat dingen zijn zoals ze zijn. Dat daarin rusten, dit accepteren het enige is dat je kan doen. En dat je zelfs dat eigenlijk niet kan doen. Ultieme ontspanning, vrede, rust, bescheidenheid, stilte. In die betekenis is spiritualiteit niet iets dat je kan bereiken, maar iets dat gewoon gebeurt, dat je overkomt als je er zelf even niet bent en de gedachtenfabriek in je hoofd even stilstaat.

De tegenstelling tussen politiek en spiritualiteit bestaat eigenlijk niet. Omdat het taoïstische flow with the river je overal heenvoert. Niet alleen naar prachtige liefde en hemelse vrede, maar ook naar agressie, depressie en angst. Alles hoort erbij. Luisterend naar klankschalen in de geur van wierook, zittend in satsang rond de meester en dansend in extase is spiritueel-zijn geen kunst. Dat begint pas op het slagveld waar je, net als Arjuna, met de glasharde en –heldere werkelijkheid wordt geconfronteerd. Hoezeer onze wereld een droom is, een illusie, virtueel is: ze vraagt erom om geleefd te worden. Je hebt geen stem gekregen om te zwijgen. Gebruik die, laat je horen!

Gepost in Maatschappij en politiek, Spiritualiteit