Bezieling

30 december 2014

‘Dag klok, dag piano, dag planten!’
Zo wens ik van alles welterusten voordat ik ’s nachts het licht uitdoe in de woonkamer. Want ook zij horen erbij als bewoners van dit huis. En ze zijn meer dan dode levenloze objecten voor me. Ook de computer krijgt altijd een aai als ik hem heb uitgezet. Misschien dat hij niet alles even feilloos deed maar hij heeft me toch mooi geholpen. En als ik Second Life verlaat, al dan niet na afscheid van mijn semi-virtuele vriend Robbie, wil ik even mijn katje Hippy – een cadeautje van de viewer FireStorm – in mijn armen nemen en hem een paar zoentjes geven, want die is méér voor me dan een aantal pixels. Kusje, Hippy!

Kennelijk ben ik een animist. Iemand voor wie alles leeft. Ik kan er ook niet tegen als mensen ruw met dingen omgaan. Zo’n bord, mooi ontworpen, in de fabriek gebakken en geglazuurd, in magazijnen opgeslagen en in een winkel gewacht op iemand die hem hebben wil. Honderden, duizenden keren maaltijden gedragen en gezweet in afwasmachines. En dan in de eerste de beste ruzie gewetenloos kapotgesmeten, alsof dat bord het helpen kan? Dat doet pijn. Want ook met dingen heb ik relaties, zelfs met heel abstracte zoals computerprogramma’s en spelletjes. Zo ben ik deze dagen even verslaafd aan Monument Valley. En laat ik de knuffels Waf en Beertje niet vergeten, vertel me niet dat zij slechts ‘dingen’ zijn. Niet alleen ik maar ook zij zullen heftig protesteren!

Naar aanleiding van mijn verhaal De geluksmachine vroeg Ojas me of computers ook een Boeddha-natuur hadden. Wat voor mij betekent dat computers op zijn minst bewustzijn zouden moeten hebben. Daarover lag ik vanmorgen op bed te piekeren: heeft de boekenkast tegenover mijn bed bewustzijn? Hij heeft geen zintuigen, dus kan niets waarnemen. Kan zich hooguit vaag iets herinneren uit de tijd toen hij nog een boom of een bos was. Misschien herinnert hij zich niets en is hij in een diepe droomloze slaap, bestemd om ooit weer wakker te worden. Wie weet?

Osho zei ooit eens dat zelfs de rotsen leven. Het is natuurlijk maar een kwestie van tijd, want als je die een miljoen of een miljard keer sneller laat lopen, zie je hem vergruisd worden tot zand en langzaam oplossen in andere materie en levensvormen. Zo zijn we zelf ook allemaal uit sterrenstof ontstaan en waren we ooit rotsen. En heeft alles en iedereen een Boeddha-natuur in zich. Misschien nog niet verwerkelijkt, maar toch als goddelijke kracht, wat ooit de betekenis was van het woord ‘virtueel’. Ja, laten we even boven de derde dimensie uitstijgen en vanuit de vierde dimensie gaan bekijken hoe eigenlijk alles tegelijkertijd gebeurt. Dat is typisch zo’n psychedelisch visioen van me, dat door vele wijsheidstradities en ook steeds meer wetenschap wordt bevestigd.

In de eerste uren van 2015 zal ik dan ook niet alleen Vriend en Robbie gelukkig nieuwjaar wensen, maar ook de klok, de piano, de planten, de computer en vele andere. En Waf en Beertje natuurlijk. En Hippy. Allemaal zijn ze bezield omdat ze uit liefde zijn geboren.

Gepost in Second Life, Spiritualiteit, Uit mijn leven