Blaricums einde

8 november 2017

Vandaag werd bekend dat Blaricum, Laren en Huizen moeten fuseren tot een nieuwe gemeente. Aldus heeft de provincie in al haar wijsheid besloten. Op 1 januari 2021 moet het rond zijn, en we zijn verzekerd van een immense reorganisatie waarbij er minder tijd en energie overblijft om ons gewone werk te blijven doen. Veel ambtenaren dreigen hun werk te verliezen en de toekomst is onzekerder dan ooit. De fusie zal de rode draad zijn die als hoogste prioriteit door alle vergaderingen heen loopt. De bestuurskracht van Blaricum is op orde, maar om deze te versterken – het grootste argument van de provincie – zal deze alleen maar verzwakt worden. Bestuurskracht is immers bereiken wat je wil bereiken. Maar dat wil de provincie kennelijk niet. Nou ja, alleen voor zichzelf maar niet voor ons, Blaricumse inwoners en bestuurders.

Net als indertijd met het gedoe rond de HOV heb je ontzettend veel last van de provincie. Was indertijd het adagium dat herindelingen van onderop moesten komen, nu weet de provincie beter dan wij zelf wat goed voor ons is. Worden we neerbuigend behandeld als opstandige pubers die niet open staan voor wat ‘de realiteit’ wordt genoemd, een realiteit die niets anders is dan aanbidding van het gouden kalf dat alleen nog maar in economische termen kan denken. Waarbij iedereen gestimuleerd wordt tegen elkaar op te boksen in een wedstrijd waarvan de hogere overheden op de eerste rij buiten de ring zitten te genieten. Want laten we eerlijk zijn: het gaat uiteindelijk alleen maar om de macht. Politiek is maar al te vaak een vuil en pervers spel, maar dat wisten we eigenlijk al.

De meerderheid in ons dorp wil helemaal geen fusie en gewoon zelfstandig zichzelf blijven. Waken over de eigen identiteit en dorpscultuur. Tegelijk werd vandaag bekend dat Blaricum tot Kunststad van het jaar 2018 is gekozen. Mijn uitbundige felicitaties daarvoor, maar een schrale troost in het licht van het opheffen van de gemeente. Want wat zal er in de toekomst gebeuren met bijvoorbeeld onze ruimtelijke ordening? Want hoeveel invloed zullen we na 2021 in de toekomstige gemeente Erfgooiersland – ik verzin maar een naam – nog hebben? Tienduizend van de zestigduizend inwoners? Wat gebeurt er met onze heides, bossen en weilanden? Gaat het asfalt oprukken? Wordt alles volgebouwd? Vertrekt God? Iemand fluisterde me onlangs toe uit ons dorp te willen vertrekken als die fusie doorging. Omdat Blaricum dan niet meer Blaricum zal blijven.

De minderheid van VVD en D66 in onze gemeenteraad mag blij zijn nu ze haar zin krijgt. Kennelijk hebben deze partijen ook maling aan democratie en de stem van het volk. Zodat ze beter VV en 66 genoemd kunnen worden. Hoewel ik op advies van Spinoza wat minder neiging heb me tegen het onvermijdelijke te verzetten, is het toch niet goed voor mijn bloeddruk. Politiek is een goede leerschool op het spirituele pad! Want niets wil je zo corrumperen als dat. Misschien wel de beste leerschool, dus ik ben nog niet weg! Hodie mihi, cras tibi – vandaag ik, morgen gij. Want het kan niet anders dan dat in een nabije of verre toekomst het hele neoliberale systeem ineenstort. Dat het volk of moeder Aarde het niet meer pikt. En het is mijn troost dat dat echt eens zal gebeuren. Uiteindelijk vernietigt het kwaad zichzelf. Amen. Ja: amen.

Gepost in Maatschappij en politiek, Mijn dorp