Vrijheid versus veiligheid

20 maart 2018

Wat is belangrijker? Vrijheid of veiligheid? Ik kies voor het eerste, want bij het opgeven daarvan begeef je je op een hellend vlak zodat steeds meer van je vrijheid wordt afgeknabbeld. Ik zie het al voor me. Opeens staat een wildvreemde in mijn huis die op een duistere manier een kopie van mijn sleutel heeft bemachtigd. Ik moet hem toestaan een gaatje in de muur van de slaapkamer te boren zodat hij met een microfoontje de buren kan afluisteren. Aardige buren trouwens, moslims waarmee ik goed kan opschieten, maar waarvan de zus van de werkvrouw eens gechat heeft met de broer van iemand wiens het profiel wel eens met dat een mogelijke terrorist zou kunnen overeenkomen. En terrorisme moet keihard bestreden worden, Hoe weinig last je er ook van hebt. Alsof dat meer doden en gewonden veroorzaakt dan het opvoeren van de maximumsnelheid naar 130 kilometer.

‘Stoor u maar niet aan mij,’ zegt de onverwachte maar legale bezoeker. Ik vind dat een beetje lastig omdat ik er net aan toe was mezelf eens heerlijk te bevredigen. Doen of niet doen? Terwijl ik twijfel wordt me verteld dat ik verplicht hem mijn boormachine te laten gebruiken. En zijn camera op mijn elektriciteit aan te laten sluiten. Brutaal als ik ben kleed ik me toch uit om met mijn laptop op bed te kruipen. Maar ik krijg hem niet meer omhoog, voel me toch wat bespied terwijl betongruis naar beneden dwarrelt en ik me afvraag of hij dat na afloop wel zal opruimen. Daar zal hij dan zeker mijn stofzuiger voor willen gebruiken. Onverrichter zake kleed ik me weer aan. Als zijn klus is geklaard -en de mijne dus niet – vertelt de man dat ik dit niet aan de buren mag vertellen zodat ik ze nooit meer recht in de ogen zal kunnen kijken.

Dit is eigenlijk wat er gebeurt als je instemt met ‘sleepwet’, de Wiv 2017. Want daarmee mag de overheid rustig in je computer rommelen. Ik vond het al erg genoeg toen er ongevraagd cookies op mijn harddisk werden geplaatst, op mijn harde schijf! En nu moet ik hem ook nog eens laten gebruiken om mogelijke terroristen op te sporen! Opgedrongen participatie waar ik geen trek in heb. Ben ik beknot in mijn vrijheid? Zeker! Niet alleen omdat ik mijn eigen bezit – mijn computer – gedeeltelijk van me gestolen wordt, maar vooral omdat ik me niet meer vrij voel om te doen wat ik zelf wil. Bespiede mensen gedragen zich nu eenmaal anders, ook als ze niet zeker weten of ze überhaupt gevolgd worden. Heb ik iets te verbergen? Zeker! Mijn pincodes en wachtwoorden bijvoorbeeld. Sommigen willen hun seksuele geaardheid, anderen hun slechte schoolprestaties of medisch verleden niet in de openbaarheid willen gooien. Daar hebben ze het recht toe, en zo heeft iedereen wel iets dat hij of zij hooguit met intimi wil delen. Maar met de Wiv wordt mensen het recht ontnomen om zelf te bepalen wie wat van hen mag weten.

Zo gaan privacy en vrijheid hand in hand. Met het opgeven van je recht op privacy verkoop je je ziel aan de duivel. Ik las een uitspraak van Benjamin Franklin: ‘Those who would give up essential liberty to purchase a little temporary safety, deserve neither liberty nor safety.’ Geven we onze vrijheid op voor overdreven angst voor terrorisme? In plaats van dat we bang worden gemaakt voor de échte gevaren, zoals de veel te goedkope vliegreizen met alle gevolgen van dien, worden ons buitenproportionele angsten aangepraat, samen met wantrouwen naar elkaar. Zaai angst, verdeel en heers, denken de visieloze Rutte en zijn kornuiten. Wat blijft er van ons leven over als we ons door angst laten leiden? ‘Van leven ga je dood,’ zong Robert Long in zijn prachtige lied Allemaal angst. Onzekerheid hoort nu eenmaal bij het leven. Eis je eigen vrijheid op en stem tegen! Zodat je weer rustig in je eigen slaapkamer aan je trekken kan komen.