Laat ons griezelen!

31 oktober 2018

Sommige mensen moeten niks van Halloween hebben, maar ik vind het prachtig en dacht er even serieus over na om grote van binnen verlichte pompoenen bij de ingang van ons huis te plaatsen, griezeligheid die voor de voorbijgangers opeens uit het donker opdoemt. Kinderen zijn er gek op, dat bleek ook vanmiddag in het winkelcentrum vol met heksen, geraamtes en andere krijsende engerds. Maar ook zogenaamde volwassenen genieten bij tijd en wijle graag van akelige films, angstaanjagende kermisattracties, bergen beklimmen, het lezen van detectives en horror. Niks mis mee, en heel gezond om je met je eigen angsten te confronteren. Tegenstanders vinden dat er al genoeg ellende is in de wereld, dat het een perverse hobby is, net als de slachtpartijen in computerspellen die een slechte invloed zouden stimuleren. Dat laatste heb ook ik wel eens gepropageerd, maar ik heb me bedacht.

‘Face it, ga eropaf!’ is een instructie die ik niet alleen bij gedragstherapie tegenkom, maar ook bij psychedelische therapieën voor onder andere angsten, depressies en verslavingen waarover ik deze dagen lees in het dikke en ruim gedocumenteerde boek Verruim je geest van Michael Pollan dat ik deze dagen met rode oortjes lees en waarover ik heus nog wel een blog zal schrijven. Het kan heel goed zijn je eigen duistere kanten onder ogen te zien, de poten onder de comfortabele stoel van je eigen heiligheid en goedheid door te zagen. En dat begint bij zelfonderzoek, speuren naar je onbewuste, ofwel de dingen waar je liever even niet aan denkt en die juist daardoor steeds meer macht over je ziel krijgen. Mijn moeder vertelde me eens dat ze het heel eng vond om een vis open te snijden maar dat ze, toen ze zich over haar angst heen had gezet, verwonderd was over hoe mooi zo’n beest eigenlijk in elkaar zat.

Dingen zijn alleen maar griezelig als je ze niet ziet. Toegegeven: een pompoen met een lichtje achter boze ogen is niet het meest angstaanjagende dat er is, maar kan wel een symbool zijn voor vrede sluiten met je eigen angst. Laat ons griezelen, laat het een opstapje zijn. Als we ergens van kunnen leren is het wel van onze kinderen, die wellicht meer verlicht zijn dan wij die ons volwassen noemen en zich in allerlei zekerheden en oordelen hebben ingepakt, waardoor we zo slecht in het hier en nu kunnen leven. Met Allerzielen en slachtmaand, optrekkende mist en duisternis, vallende bladeren en het mysterie van donkerte en dood in het verschiet, kortom de maand van de Schorpioen, past Halloween met zijn Ierse wortels helemaal bij dagen als vandaag. Vier de andere kant van het leven, verzoen je met je angst die eigenlijk meestal het toppunt van virtual reality is.

Kort samengevat: Happy Halloween!