Het recht van de snelste

Date 19 juli 2020

Het recht van de snelste. Dat is het nieuwste boek van De Correspondent. Van Thalia Verkade en Marco te Brömmelstroet. Ik heb een abonnement op de boeken van De Correspondent zodat ik ze als eerste in de bus heb. Met het risico dat het over een onderwerp gaat waar ik niets of weinig mee heb. Maar ook die boeken buiten mijn bubbel lees ik van kaft tot kaft. De grootste hits zijn voor de boeken van Rutger Bregman zoals Gratis geld voor iedereen en De meeste mensen deugen.

In dit laatste boek krabt Verkade in samenwerking met ‘fietsprofessor’ Te Brömmelstroet aan veel open wonden. Het verkeer. Talrijke hemelschreiende ongelukken en de gevolgen ervan komen voorbij. Waarbij maar al te vaak de oorzaak van ongelukken gelegd worden bij kinderen en fietsers die beter hadden moeten opletten. Alsof ze zelf de schuld zijn van ongelukken die meestal door auto’s zijn veroorzaakt. Auto’s? Nee, de mensen achter het stuur dus die er te vaak met een te lichte straf van af komen. Niet dat die het leuk vinden iemand dood te rijden, maar de verantwoordelijkheid wordt teveel gelegd bij de slachtoffers.

Elke dag komen opnieuw twee mensen niet meer thuis uit het verkeer. Kille economen drukken de schade in geld uit, waarmee beleid wordt gemaakt. Een mensenleven is € 2,6 miljoen waard, een langere reistijd van 15 minuten € 9,25, dus reken maar uit hoe snel mensen in hun auto’s mogen rijden. Als een miljoen mensen met harder rijden een kwartier reistijd uitsparen, ofwel een gezamenlijke winst maken van 2,5 miljoen, kost dat één verkeersdode. Terwijl je je kunt afvragen of in die tweeënhalf miljoen ook de psychische schade van de nabestaanden is meegeteld.

In haar boek vertelt Verkade over de BREVER-wet ofwel Wet behoud reistijd en verplaatsingen: het gros van de mensen blijft zeventig à tachtig minuten onderweg, ondanks alle verbeteringen aan het wegennet. Ofwel er wordt in de loop van de jaren niet minder gereden maar er worden grotere afstanden afgelegd. Het verkeer sneller te laten stromen lost dus niets op zodat je je kan afvragen wat het nut is van bredere en snellere wegen, anders dan dat ze grotere afstanden gaan afleggen. Nog harder rijden over grotere afstanden dus. Maar dat is gezien de veiligheid en het milieu toch echt niet de bedoeling.

Voor Verkade is de auto zelf het probleem. Onze samenleving is er niet meer voor ingericht en onze auto’s nemen inmiddels meer dan de helft van de openbare ruimte in beslag, mede omdat auto’s ook steeds groter worden en dus meer parkeerplaatsen nodig hebben. Vlak bij mijn huis was een stukje groen dat sinds ik hier woon door drie of vier auto’s als parkeerplekje is ingepikt. Onlangs hebben ze dat dan maar verhard, maar is dat niet de wereld op zijn kop? Nog gekker wordt het als bomen worden gekapt om parkeerruimte te creëren. Ook dat is iets verderop bij mij een jaar of vijftien geleden gebeurd.

Wij vinden het vreemd dat aan de andere kant van de oceaan mensen met wapens mogen rondlopen. Maar dat geeft veel minder slachtoffers dan het gebruik van auto’s dat helemaal niet ter discussie wordt gesteld. Een jaar of tien geleden is in Huizen een meisje doodgereden omdat ze in de blinde hoek van een vrachtwagen fietste. Maar het is toch van de gekke dat er überhaupt vrachtwagens mogen rondrijden met een dode hoek? En dit soort verhalen eindigt maar al te vaak met onoplettendheid, de verantwoordelijkheid van het slachtoffer.

Eigenlijk vind ik dat je over auto’s die op de stoep staan heen zou mogen lopen, in plaats van eromheen. Vlak bij mij moet ik over de rijweg lopen omdat de stoep vol met auto’s staat. Ja, die mensen moeten natuurlijk ook hun auto’s kwijt. Aan de andere kant: waarom gaan ze dan wonen op een plek waar geen parkeerruimte is? Dat is toch hun eigen keuze en verantwoordelijkheid? Waarom moet de gemeente überhaupt zorgen voor 1,7 parkeerplaats per woning, wat trouwens alleen maar een norm is en geen verplichting? En als er een garage bij het huis is, waarom wordt die niet als zodanig gebruikt in plaats van extra beslag te leggen op de openbare ruimte die toch van ons allemaal is?

In mijn eigen woorden: het is wonderbaarlijk dat je rechten omgekeerd evenredig zijn met de natuurlijkheid waarop je je voortbeweegt. In mijn ogen kan alleen een veel groter, intensiever en fijnmaziger openbaar vervoer, met laadruimtes voor eventuele bagage, de problemen oplossen. Dat is ook veel beter voor het milieu. Dan zouden onkosten voor woon-werkverkeer met de auto niet meer vergoed hoeven te worden. De straten worden leger. Dan kunnen kinderen weer op straat spelen en hoeven ze niet meer met de auto naar school gebracht te worden.

Helaas zit de samenleving nu zo in elkaar dat je bijna niet zonder auto kunt. Ook ik niet zonder iemand met wie ik mee kan rijden naar de raadsvergaderingen. Nog geen tien minuten rijden, terwijl ik met de bus via allemaal omwegen meer dan een uur onderweg ben. Op de heenweg dan, want ik moet wel een slaapzak meenemen. Zolang aan de diverse weeffouten uit Verkades boek niets wordt gedaan, vind ik het moeilijk om het beleid van de overheid in dezen serieus te nemen.

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>