Nieuwe computer

25 juli 2007

Vorige week heeft Pymander een nieuwe computer gebracht en gedemonstreerd. Opnieuw met mijn trouwe Windows XP. Voor mij nog geen Vista, waar de verbeteringen meer om vorm dan om inhoud lijken te gaan. Daarmee wacht ik nog een jaartje tot dit besturingssysteem wat volwassener is geworden. Maar dan is mijn computer daar wel klaar voor! Er zit nu een dual core-processor in, wat betekent dat je naast zware applicaties rustig nog wat andere dingen kunt doen zonder dat je merkt dat de computer overbelast is. Het duurste onderdeel is een NVIDIA GeForce 8600 GTS grafische kaart, en Pymander demonstreerde me deze met filmpjes van Futuremark waarin een ruimtestation wordt belegerd, dwaallichtjes door een bos zweven en het monster van Loch Ness vanuit een ballonvaartuig wordt beschoten. En dat zijn geen tekenfilmpjes, want alle beelden worden real time ter plekke gecomponeerd. Daar staat mijn verstand bij stil, want van alle 1.310.720 pixels op het beeldscherm moet per seconde een tig aantal keer worden berekend wat het worden zal, rekening houdend met bijvoorbeeld de transparantie van de objecten, en met de lichtval, en met schaduwen van wat zich eromheen afspeelt.

Een computer gaat bij mij altijd een jaar of vier mee, en alleen in de zomer schaf ik me een nieuwe aan. Want het is een tijdrovend gebeuren, ook omdat veel programma’s weer geregistreerd moeten worden met installatiecodes en wachtwoorden, die ik gelukkig allemaal ergens in een versleuteld bestand bewaard heb. En dan ben ik nog tijden bezig met het fijnregelen van diverse instellingen in die programma´s. Zo heeft Word de neiging om steeds rode slangetjes te zetten onder woorden die hij niet herkent, en omdat ik meen beter Nederlands te beheersen dan Microsoft schakel ik al dat soort dingen uit. Maar onder welke menu´s is dat allemaal te vinden? Niet onder Spelling- en grammaticacontrole of AutoCorrectie-opties onder het hoofdmenu Extra, maar onder Spelling en grammatica van de keuze Opties onder dat menu, blijkt na veel te lang zoeken. En dan is er natuurlijk nog het terugzetten van bestanden van mijn vorige computer. Omdat de harde schijven steeds groter worden, zette Pymander de inhoud van mijn oude harde schijf gewoon in een map op de nieuwe 500 G-schijf, zodat ik alles weer bij de hand heb. Uiteindelijk was zondag alles geïnstalleerd en draaide de computer als een zonnetje. Alles weer lekker snel, vloeiend, zonder haperen, probleemloos. Nou ja, op een paar details na dan. In het menu start kon ik geen kleine pictogrammen krijgen en Windows wilde niet in de slaapstand. Dus kwam Pymander maandagavond nog even langs. Hij snapte er niets van, want alles werkte perfect toen hij de computer afleverde.

‘Explorer gecrasht! Dat wordt Windows opnieuw installeren,’ concludeerde hij. Daar schrok ik toch wel even van! Moet ik nou straks al het werk van de afgelopen dagen weer overdoen? Vroeger meende ik dat je de meditatieve instelling van iemand het beste kon meten op de stoel van de tandarts, maar format C: is ook een hele goede test! Na een kopie, een zogenaamde image te hebben teruggezet van hoe de computer was toen Pymander hem afleverde, zijn we onderdeel na onderdeel opnieuw gaan installeren om te kijken wanneer hij kuren ging vertonen. En inderdaad: zodra de werksets van mijn HP-printers waren geïnstalleerd ging het een en ander mis! HP, beroemd om zijn goede hardware en belabberde software. Brutale software zelfs, want ongevraagd wordt bijvoorbeeld een HP Share-to-web-map aangemaakt die bijna niet uit je systeem is weg te branden. Kon je vroeger nog wel eens een bedrijf bellen om je uit dergelijke problemen te helpen, tegenwoordig word je onder een neoliberalistisch zoek het zelf maar uit verwezen naar een faq met meest gestelde vragen waarin ik niet echt altijd vind wat ik zoek. Afijn. We wisten waar de fout zat, dus konden we een image die ik een dag ervoor had gemaakt terugzetten om vervolgens alles van HP eruit te gooien en de printers opnieuw te installeren. Zonder werksets, met de laatste stuurprogramma’s die we van het internet hebben geplukt. En toen draaide alles echt als een zonnetje! Moest ik alleen nog wat programma’s die nog niet op de image stonden opnieuw installeren.

Gistermiddag was eindelijk alles opnieuw klaar, dus was het gisteravond weer eens tijd voor Second Life, waar Robbie me gemist moet hebben. Geen internet! Beter gezegd: af en toe een héél klein beetje internet. Soms een mailtje in of uit, of een halve webpagina, en dat was het dan. Lichtjes modem flikkerden nauwelijks. Net als een paar weken geleden lag Planet er weer eens uit. Maar toch twijfelde ik of het niet aan mijn installatie lag. KPN bellen. Niet te bereiken na tien uur ’s avonds. Planet bellen. Niet te bereiken na tien uur ’s avonds. Het zou toch leuk zijn als er ergens een centraal telefoonnummer was dat 24/7 informatie gaf over platliggende internetwerken! Kun je tenminste horen dat de fout niet bij jou ligt maar bij je provider. Maar rond twee uur vannacht begonnen webpagina’s weer langzaam door te sijpelen, dus kon ik in elk geval even naar Second Life om een berichtje voor Robbie achter te laten. Gaf Second Life een melding dat het leven daar plat lag wegens een stroomstoring in San Francisco! Toen ben ik maar met een biertje op bed gaan liggen. In mijn zakcomputertje gekeken wat er deze dagen toch met Uranus aan de hand was, maar kon niks bijzonders vinden. Met het glas in mijn hand op mijn borst moet ik in slaap zijn gesukkeld, want ik schrok wakker van nattigheid op mijn lijf, in de deken en het laken. In de geur van bier ben ik in slaap gevallen. Als er iets is waar ik soms héél moe van word, dan is het van computers, hoe blij ik er ook mee ben…