Kappen!

2 februari 2006

Vandaag zijn er opnieuw bomen gekapt in mijn straatje, dat trouwens een fietspad is. Terwijl de vele bomen juist één van de redenen waren om hier te komen wonen. Het hoge en royale groen, waaronder de woningen half verscholen zijn, gaf de wijk juist een sprookjesachtig karakter. Net als in het oude dorp verderop. Sinds ik hier woon zijn er gemiddeld zo’n twee bomen per jaar in mijn directe omgeving verdwenen, en het is de vraag of de twee eiken die er vandaag aan moesten geloven de laatste slachtoffers van de kap-manie zijn, die de laatste jaren woedt in deze wijk. Verdriet en kwaadheid om dit nutteloze geweld zijn er mede de oorzaak van dat ik me met de politiek in het dorp ben gaan bemoeien.

De eik voor mijn slaapkamer staat er gelukkig nog steeds. Omdat we indertijd een sympathieke wethouder hadden die je gewoon eens uitnodigde om te komen praten, en die concludeerde dat het blote feit dat een boom op een kaplijst stond nog geen argument was om een rood-wit lint om de stam te knopen. Protest tegen de kap van andere bomen in de buurt heeft niet veel meer opgeleverd dat dat de gemeente in de rechtbank beloofde voortaan wat duidelijker te zijn in haar berichtgeving over de bezwaartermijn. Wat uiteraard niet gold voor de populieren waarvoor ik toen vocht, en het is het afgelopen jaar een heel spektakel geweest zoals die trotse bomen door boven de woningen uittorende hoogwerkers werden verwijderd en meteen in de versnipperaar verdwenen. Ik kon wel janken.

Als mensen niet van bomen houden, als ze per se in doorzonwoningen willen wonen, laat ze dan niet hier komen wonen. Er zijn genoeg fantasieloze woonwijken waar het zonlicht geen grassprietje, tegel of baksteen onberoerd laat. Hier in de wijk zijn zeldzame vogels, juist vanwege de lommerrijke omgeving. En het groen dempt veel verkeerslawaai. Beschermt tegen uitlaatgassen. Geeft bescherming tegen storm. Geeft koelte in de zomer. Geeft zuurstof. En als je slim bent kun je je hangmat ertussen ophangen. Ja, bomen zijn best een slimme uitvinding van moeder natuur! Bovendien léven bomen en gaat het niet aan om dat leven op een kille technocratische manier te vernietigen.

Natuurlijk zal er wel eens iemand balen omdat hij geen zon in zijn tuin heeft, maar als dat al te gek wordt valt daar toch over te praten? Natuurlijk zal er wel eens ergens een tak op een dak vallen, maar daar is toch een verzekering voor? Natuurlijk zullen wortels wel eens riolen verstoppen, maar daarom hoef je toch nog niet de hele boom weg te halen? Natuurlijk poepen er vogels vanuit bomen op auto’s, maar je kunt niet ongebreideld parkeerplaatsen blijven aanleggen want daarvan zijn er toch nooit genoeg. Natuurlijk zijn er wel eens bomen ziek, maar als een tak er een beetje raar uitziet hoeft toch nog niet altijd de hele boom weg?

Nu is kappen met kappen! één van de slogans geworden die ik bedacht heb voor de verkiezingscampagne van mijn partij. En is groenonderhoud één van de programmapunten geworden. Want ik ben niet de enige die zich stoort aan al die bomenkap en het slordige, ongeïnteresseerde groenonderhoud. Zo kan het niet doorgaan. Ik hou van mijn dorp. Toen mijn wijk werd gebouwd heeft men zijn uiterste best gedaan om een dorpse sfeer te scheppen. De bezieling van de mensen, die 30 jaar geleden deze wijk bouwden, lijkt verloren. Het goede van het verleden dient gerespecteerd te worden en – zonder sentimenteel of romantisch te worden – weer te worden gerestaureerd. Wat dat betreft ben ik conservatief.