Tijn Touber – Spoedcursus verlichting

Tijn Touber: Spoedcursus verlichting – Een innerlijk avontuur. Uitgeverij A.W. Bruna, paperback, 248 pagina’s, € 10,-

In een tijd waarin we alles steeds sneller en hapklaar voorgeschoteld willen krijgen roept de titel van dit boek veel weerstand op. We hebben immers nergens meer geduld en aandacht voor, en eisen dat alles wat we willen per omgaande gerealiseerd wordt. Zelfs verlichting. Maar is het überhaupt mogelijk dat we ons iets in no time zodanig eigen maken dat het een heel leven beklijft en zelfs de dood overleeft? Of ben ik zo ouderwets dat ik geloof dat alleen met moeite iets bereikt kan worden? Aan de andere kant ben ik zelf ook een kind van de jaren zestig, waar het ‘I want to get what I want, and I want to get it now!’ werd geboren: je nam gewoon wat lsd en bespaarde daarmee jaren van oefening en meditatie. Bovendien zeggen veel verlichten dat hun realisatie zich plotsklaps voordeed, zodat er geen tijd voor nodig lijkt te zijn. Reden genoeg om Tijn Touber eens live mee te gaan maken en zijn boek te gaan lezen.

Hij was popmuzikant van de groep Loïs Lane. Maar de wereld van sex, drugs and rock ‘n’ roll was niet alles voor hem, zodat hij op zoek ging. Maar na veertien jaren ascetisch leven, duizenden uren mediteren en vele reizen naar Azië was hij nog steeds niet verlicht. Op een dag besloot hij echter om verlicht te zijn. ‘Het was tijd om het streven naar verlichting op te geven en te verruilen voor het leven van verlichting,’ schrijft hij. ‘En dus bleef ik die ochtend in bed liggen – niet om te slapen, maar om wakker te blijven. Ik gaf alle disciplines op en ging weer dansen, zingen, feesten en… verlicht zijn.’ (p. 18) Instant verlichting bleek mogelijk, zoals ook het geval is bij zenmeester Genpo Roshi, die dat weer leerde van de techniek van Voice Dialogue waarin je subpersoonlijkheden kan aanspreken, dus ook de verlichte die in ons allen van nature aanwezig is. ‘Voor Satyamo, die allang verlicht is,’ schreef hij dan ook in het boek dat ik van hem kocht. Maar zo signeert hij wellicht elk boek dat hij verkoopt…

In dertig hoofdstukken danst Tijn Touber door de wereld waarin hij gevangenissen bezoekt, F-siders in de war brengt, mediteert en visualiseert, en voor bladen als Ode en Happinez veel mensen uit het land van psychotherapie en spiritualiteit ontmoet. En dat zijn niet de minsten, zoals Neale Donald Walsch, Uri Geller, Bert Hellinger, Brandon Base, Eckhart Tolle en Jeff Foster. Als een rode draad loopt positief denken door al deze verhalen heen. ‘En nu we het er toch over hebben: een van de grote valkuilen van een film als The Secret, waarin wordt uitgelegd hoe je je droombaan, droompartner en veel geld kunt creëren, is dat het nog steeds vanuit het oude, materialistische paradigma redeneert, namelijk dat iets of iemand buiten jou (…) jou gelukkig gaat maken. En dat is een illusie. Als je innerlijk onvervuld bent (…) kun je nog zoveel rijkdom en partners hebben, zonder er ooit gelukkig van te worden. Als je daarentegen innerlijk vervuld bent, trek je alles wat je nodig hebt vanzelf en haast moeiteloos naar je toe – omdat je het feitelijk al bent. Dat is de heerlijke paradox van de wet van aantrekking!’ (p. 94-95)

Spoedcursus Verlichting – later gevolgd door zijn boeken Verlicht leven en Stadsverlichting – bestaat uit vijf delen. In De reis naar binnen gaat het om jezelf leren kennen, in De reis naar boven om je van daaruit te verbinden met het Veld, ‘The Force’ of de Bron, in Terug op aarde wordt dit in het dagelijks leven geïntegreerd, ook in sociaal-maatschappelijke betekenis. In Dragers van het licht lezen we verhalen van geïnspireerde mensen en de De nieuwe verlichting is een oproep: ‘We staan aan het begin van een holistisch tijdperk, waarin alles en iedereen tegelijkertijd kan en mag bestaan. Dit is niet meer de tijd van of/of, maar van en/en. We kunnen en onze verstandelijke vermogens (IQ), en onze emotionele intelligentie (EQ), en onze collectieve intelligentie, en onze spirituele intelligentie (SQ) allemaal gelijktijdig inzetten en gebruiken.’ (p. 217-218)

Hoe positief, innemend, stralend, speels en enthousiast Tijn ook mag overkomen – hij is echt een knaap om je hart te stelen – in het positief denken en visualiseren kan ik weinig spiritueels terugvinden. Zo te lezen, onder andere op zijn website www.tijntouber.com blijft hij een druk baasje, zoals in het organiseren van cursussen, concerten en retraites, vaak bij hem thuis in Amsterdam. Ook in het project Stadsverlichting, waarbij elke tweede zondag van de maand in huiskamers wordt gemediteerd om de wereld te verlichten – decennia geleden toonde onderzoek al aan dat zoiets bij transcendente meditatie inderdaad werkt. Niet dat er iets mis met dat alles is, maar ik vraag me af in hoeverre je het spiritueel kan noemen als je nog steeds bezig bent met de wereld en anderen te verbeteren, alsof je dat beter weet dan het bestaan of God zelf. Natuurlijk zijn we in ons diepste wezen verlicht en is moeiteloosheid de weg ernaar, maar om dat te ontdekken en je eigen te maken zijn vaak jaren van spiritueel geploeter nodig, zoals de veertien jaar die Tijn zelf daarvoor nodig had.

De Kaarsvlam, maart/april 2012

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites