Broers Jussen op zomerconcert

Date 2 juli 2012

Vrijdag is voor mij de zomer begonnen. Met Hein en Floor gegeten in Bellevue, lekker buiten. Omdat het sneller was dan met de bus is Vriend vanaf Tergooiziekenhuizen – een beroemde overstapplaats in het Gooi – komen lopen. Er rijden nog teveel bussen die maar eens in het uur rijden (áls ze al rijden) en dan ook nog slecht op elkaar aansluiten, en hier lijkt me dat hier een mooie taak is weggelegd voor onze provinciale mevrouw Post. Doet ze ook eens iets wat nuttigs. Maar goed, we zijn nog jonge gepensioneerden, dus even lekker lopen is best gezond. En de geitenkaassalade smaakte heerlijk. Glaasjes wijn. Sigaartjes. Ik vertelde Hein over hoe ik hem gisteren veelvuldig heb gezien op oude films uit begin jaren zeventig, die ik heb laten digitaliseren door Autofocus in Bussum. Elke maand pak ik weer een oude haspel dubbel 8-film en laat daar voor een euro of vijftig een dvd van maken. Wat waren we levendig, mooi en jong in die tijd! Na het eten wandelden we langs mooie stukjes Blaricum naar Rust Wat, waar elk jaar een zomerconcert plaatsvindt.

Want daar, onder het tentzeil boven het podium op het eiland te midden van de grote vijver gaven de broertjes Jussen een concert. Dat was één van de mooiste die ik daar heb meegemaakt! Echt twee wonderkinderen: Lucas is 19 en Arthur 15. Ze speelden Beethoven, Schumann, Rachmaninov en Chopin, en het is wonderbaarlijk hoe mooi jonge mensen dat soms kunnen. Want je zou zeggen: weinig levenservaring, dus hoe kan je gevoel en emotie in de muziek leggen? Maar wellicht is het juist dat blanco zijn van de jeugd, dat haar tot dit soort bijzondere prestaties in staat stelt. Een onbeschreven blad reflecteert het zonlicht beter dan een blad dat van ouderdom verbruind en verrimpeld is. Het meest genoot ik van drie preludes van Rachmaninov. Vaak speelde Arthur of Lucas solo, maar ze speelde ook quatre-mains. De afstand was te groot om echt hun gezichten en uitdrukkingen te kunnen zien, maar het was wel mooi hoe hun schaduwen het tentdoek achter hen tot leven bracht. Het is ontroerend te zien hoe jeugd door klassieke muziek gevangen kan zijn en op YouTube zijn mooie filmpjes van hen te vinden met muziek van bijvoorbeeld Schubert, Fauré en Beethoven.

Eenden en ganzen zwommen en kwaakten rond de waterlelies. Zwaluwen kriskrasten laag in de lucht. De wassende maan verschool zich langzaam achter de bomen. Twaalfhonderd mensen genoten in stilte. Hoewel ze wel wat teveel applaudisseerden, zoals tussen de delen van de Jachtsonate van Beethoven. Ik ook trouwens. Maar dat kwam ook omdat het programma niet echt overzichtelijk was. In de pauze met Hein een beetje rondgekeken en het viel hem om dat hier bijna geen dikke mensen waren te bekennen. We praatten over hoe gezondheid en opleidingsniveau samenhingen, zoals recentelijk bleek uit de overlevingskans van kankerpatiënten. Wethouder Gijs kwam langs met een wit wijntje waar hij geen raad mee wist, en bood het ons aan. Ik miste het gezelschap van dorpsblad hei & wei, dat hier toch had moeten zijn. Het concert was pas tegen elf uur afgelopen, na nog twee korte toegiften van de broertjes Jussen. Waarna we weer loom naar de auto slenterden en dankbaar waren voor het mooie weer op deze bijzondere dag. Kan het romantischer?

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>