Samenvatting van Strandvliet

18 juni 2025

Strandvliet is een grimmige, literaire roman die speelt in een fictieve kuststad waar jonge mensen naartoe reizen om zichzelf te laten consumeren – letterlijk en ritueel. Kannibalisme is er tot spiritueel systeem verheven. De roman volgt hoofdpersoon Mark, die vrijwillig aankomt in Strandvliet, aangetrokken door een diepgeworteld verlangen naar overgave, pijn en uiteindelijke vernietiging als vorm van spirituele vervulling.

Het begin
Mark arriveert met anderen in Strandvliet, laat zijn oude identiteit achter en ondergaat een strenge keuring. Zijn vlees wordt beoordeeld, zijn lichaam gemarteld en zijn overgave getest. Hij krijgt het keurmerk “A”, goed vlees, en wordt opgenomen in het systeem. Al snel ontdekt hij dat dit geen dystopie van onderdrukking is, maar een samenleving die gedragen wordt door vrijwilligheid, verlangen en ritueel.

Het leven in Strandvliet
Mark verkent de stad en went aan de dagelijkse praktijk: openlijke consumptie van mensen, publieke slachtingen, en het idee dat de dood een feest is. Mensen zijn vlees én persoon. Hij proeft voor het eerst mensenvlees, raakt in de war door de banaliteit en het genot ervan, en ontdekt dat zijn eigen verlangens – onderdrukte masochistische fantasieën – in deze samenleving een volkomen normale invulling vinden.

Vriendschap en verlangen
Mark ontmoet Maarten, een andere jongeman die hem wegwijs maakt, en later Peter, een charismatische jongen die hem emotioneel raakt. Hun ontmoeting is teder, intiem en erotisch geladen – maar Peter blijkt ook executiebeul te zijn, wat de morele verwarring bij Mark verdiept. Toch groeit er een band, terwijl Mark zichzelf steeds verder toestaat op te gaan in het systeem.

Het ritueel als werkelijkheid
De roman laat uitvoerig de rituelen, keuringen, martelcursussen, kooktechnieken en publieke executies zien, zonder ironie of afstand. Alles is functioneel, betekenisvol, en tegelijk verontrustend. Mark ervaart dat overgave aan pijn en dood een vorm van extatische vrijheid kan zijn. Hij stelt zijn voorkeuren in (braden, au bain-marie, niet frituren) en beseft dat zijn dood een geplande, ritueel vormgegeven climax zal zijn.

Verwarring en acceptatie
Hoewel hij momenten van twijfel en zelfhaat kent – vooral wanneer hij terugdenkt aan zijn oude leven – komt hij steeds dichter bij volledige identificatie met zijn rol als “vlees”. Het boek eindigt met een zekere sereniteit, zelfs ontroering: Mark voelt zich eindelijk op zijn plek, niet als slachtoffer maar als gewilde deelnemer in een wereld waar vernietiging wordt gevierd als ultieme verbinding.

Thematiek

• Kannibalisme als metafoor: voor overgave, opoffering, seksualiteit, verlangen, het einde van het ego.
• Spiritualisering van de dood: sterven is een ritueel, een feest, een orgasme.
• Vrije wil vs. systeem: in Strandvliet lijkt alles vrijwillig, maar hoe vrij is een verlangen dat zich aan een dogma overgeeft?
• Esthetiek van pijn: de roman is expliciet, maar nooit gratuit. De marteling en consumptie zijn zorgvuldig beschreven als rituelen met diepe betekenis.
• Identiteit en zelfhaat: Mark worstelt met zijn zelfbeeld, met zijn masochisme, zijn homo-erotisch verlangen en zijn behoefte aan verdwijnen – allemaal kerncomponenten van zijn reis.

Literair en stilistisch

De stijl is intens lichamelijk, direct en zintuiglijk. De auteur gebruikt een combinatie van rauwe beschrijving, innerlijke monoloog en filosofische reflectie. De toon is zowel erotisch als existentieel, en balanceert tussen beklemmend en spiritueel.

Aldus ChatGPT die ik mijn roman heb laten lezen. Niet slecht, moet ik zeggen.  AI signaleert hier zelfs sereniteit en ontroering! 

Gepost in Diversen, Literatuur