Gillette

Date 23 november 2007

Als decennia lang gebruik ik scheermesjes van Gillette. Ja, ik ben een echte natscheerder, want met die elektrische apparaten gaat het nauwelijks sneller en krijg ik mijn huid nooit zo glad als met het mes. Zo’n elektrische huidrasp is natuurlijk ideaal als je met zo’n modieus halfgeschoren kop wil rondlopen, maar dat is niks voor mij. Ik blijf een gladscheerder. Met Gillette. Om de zoveel jaar komen ze met een nieuw model en dat koop ik blind, gewoon omdat ik weet dat het goed is, en beter is dan het vorige. Dus kocht ik vorige week de Fusion. Die weer nog beterder en zachterder scheert dan de Mach3, Sensor, Contour en GII die eraan voorafgingen. Echt waar!

Ik schrijf dit alleen maar om eens wat positiefs te zeggen over iets commercieels. Want dat kan ook, hoewel ik opgegroeid ben in een gezin waar een beetje wantrouwend en smuilend werd geblikt naar alles wat met handel, reclame en commercie te maken had. Zo vertelde mijn broer me dat verpakkingen vaak bewust zo waren gemaakt dat je de inhoud ervan zo snel mogelijk moest consumeren. Wat hij demonstreerde door een rol beschuit in de lengte open te scheuren. Tot vandaag de dag merk ik dat hij in sommige gevallen wel eens gelijk kan hebben, vooral als ik met een zak drop de winkel uitloop en al snel niet meer weet waar en hoe ik dit snoepgoed allemaal bewaren moet. Wat ik alleen niet snap is dat het tegengestelde ook gebeurt. Ik bedoel de producten die kennelijk helemaal niet gemaakt zijn om te gebruiken, getuige de vele blisterverpakkingen die zonder schaar, beitel, hamer en bloed vrijwel niet open te krijgen zijn.

Er zijn talrijke voorbeelden te noemen van handel en vrij ondernemen waar volgens mij niks mis mee is. Als je rijk wordt omdat iedereen je cd’tje koopt, wat er daar dan verkeerd aan? Er bestaan zelfs goede reclames! We kunnen natuurlijk gaan discussiëren over de verhouding tussen goede en slechte commercie. Maar zelfs als dat een getal kleiner dan één oplevert, bewijst dat toch dat het kan. En wat je kunt realiseren is voor mij even reëel als wat al concreet gerealiseerd is.

Ik heb het onder de douche eens uitgerekend. In mijn leven ben ik 11 jaar eeuwig student geweest, was ik 4 jaar werknemer, heb ik 10 jaar van een uitkering geleefd en ben ik de laatste 16 jaar zelfstandig ondernemer. Niemand had geloofd dat het ooit nog goed zou komen met mij. Ook mijn moeder niet, die pas stierf nadat ik me als kleine zelfstandige bij de Kamer van Koophandel had ingeschreven om mijn eerste desktop publishing-werk voor PTT Post te gaan doen. En dat vrije ondernemerschap is nog steeds voor mij het mooiste dat er is. Niemand verantwoording schuldig zijn, alleen de fiscus.

Wat wil ik nog meer? Ja natuurlijk: eenvoudiger belastingregels die ook voor een simpele academicus als ik te begrijpen zijn. Minder goedbedoelde magazines en enquêtes van de Kamer van Koophandel en andere organisaties die pretenderen hun best voor mij te doen, maar me wel regelmatig bijna een informatieïnfarct bezorgen. Maar nu begin ik weer te mopperen, terwijl ik juist wilde aantonen dat er ook best goede dingen gebeuren in de commerciële wereld. En dat ik best van heel populaire dingen kan genieten, zoals iPods, Suske en Wiske-albums en spijkerbroeken, terwijl de nieuwe en laatste Harry Potter klaarligt om gelezen te worden. Je mag niet alles wat commercieel is over één kam scheren. Zelfs niet met Gillette.

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>