De tuinen van Tsjernobyl

7 maart 2011

Eigenlijk gaat het uitstekend met het milieu! Gelukkig is er een Groene Rekenkamer die ons er bijvoorbeeld op wijst dat een beetje straling eigenlijk best gezond is. Zo mag ik het horen. Want ik heb het niet zo met die overbezorgde en betuttelende maatregelen van de overheid. Neem nou al dat gedoe met asbest. Toen ik het huis van mijn overleden moeder ontruimde en daar vrolijk het asbest verwijderde dat zich bij de open haard bleek te bevinden, brak mijn broer meteen in paniek uit toen hij me daar in die witte wolk zag zitten. Ja hoor eens, ik ben toch geen mietje? Mijn vader liet ons als kinderen fijn met bolletjes kwik spelen omdat dat zo raar hobbelig zwaar in je handen heen en weer rolde. Moet kunnen, daar word je toch groot en sterk van? Tegenwoordig hebben mensen steeds minder weerstand. Geen wonder als je je kinderen overbeschermd opvoedt. Beveiligde stopcontacten, niet te dicht bij de vloer. Flessen bleekwater die je nauwelijks open kan krijgen. Hekjes bovenaan de trap opdat kinderen niet naar beneden donderen. Geen wonder als je volwassenen verplicht helmen op brommers en bouwterreinen te dragen, glazenwassers niet meer op hoge ladders mogen werken en je in de auto niet harder dan 120 kilometer mag rijden. Tien kilometer harder rijden geeft maar 9% meer gewonden in het verkeer, zoals onlangs in Verkeersnet was te lezen, dus moeten we daarvoor onze vrijheid opofferen?

Ik ben het dan ook helemaal niet eens met Jaap Dirkmaat, je weet wel, die jongen die bomen de das wil omdoen. Of zoiets. Ook een mietje trouwens, en afgelopen zaterdag stond een uitgebreid interview met hem in de Gooi en Eemlander. Je kent dat wel: jeremiëren over de Club van Rome, de afbraak van de natuur, het vervuilde grondwater, uitgeputte landbouwgronden en lege zeeën. En dan zijn er weer die grutto’s en korenwolven: opeten die beesten, want daar word ik echt moe van! Alles zou opwarmen en intussen zitten we hier al een dik jaar met koude noordelijke winden waardoor we nauwelijks een behaaglijke zomer hebben gehad. Valt toevallig samen met de overwinning van Rutte sinds maart vorig jaar, en sommige malloten zien daar een verband tussen. Onzin natuurlijk. Eerder toont het aan dat de natuur je grootste vijand is, die dan ook met verve bestreden dient te worden. Al eerder citeerde ik uit De Bovenbazen van Marten Toonder grootmagnaat AWS, voor wie de natuur de vijand van het kapitaal is, een gruwel en een vloek omdat ze gratis werkt. De natuur is er om gehaat te worden. Zo is het toevallig ook nog eens een keer.

Terug naar de Groene Rekenkamer die – ‘eerlijk over het milieu’ – bestuurders graag van haar nieuwsbrieven voorziet. Het is echt te gek wat ze schrijft: ‘De schitterende natuur van Tsjernobyl heeft echt geen last van straling,’ aldus de kop van een artikel van Ron Chesser. Dat wordt echt een feestje als we op 26 april de 25-jarige verjaardag van die kernramp mogen vieren. Terwijl ik dat lees veert mijn hart op. Vooral bij nacht lijkt het me prachtig in die omgeving. Al die oplichtende struiken en bomen, het kleurig verlichte water en de nog altijd nazengende warmte passen precies bij de psychedelische visioenen waarvan ik vroeger zo graag genoot. Misschien moet ik daar maar eens heen om de schitterende gezondheid van de natuur op me in te laten werken. Maar voor ik naar de stralende tuinen van Tsjernobyl ga, wil ik nog even mijn milieustudie afronden. De Groene Rekenkamer adviseert me namelijk om niet zomaar te geloven wat ze zeggen, maar het ook te controleren. Want alleen ‘door confrontatie van opvattingen komt U achter de waarheid.’ Kun je nagaan hoe eerlijk en integer de Groene Rekenkamer is! Ik begin maar meteen: hoe groen is de Groene Rekenkamer? Mmm. Misschien wat chemisch groen, maar niet echt van chlorofyl. Maar wacht eens: als hun naam al misleidt, zou dat dan ook met de inhoud zo kunnen zijn?

Zelf onderzoeken, wie doet dat nou nog vandaag de dag? Toch hoort dat eigenlijk, en daar heb ik voor geleerd. Daar ga ik dan. Hoe natuurlijk is het dat natuur die in miljoenen jaren is opgebouwd binnen enkele decennia verdwijnt? Hoe toevallig is het dat juist nu de dingen gebeuren waarover Robert Long al in 1974 zong dat het aardig uit de hand liep? Hoe wetenschappelijk is het om het Intergovernmental Panel on Climate Change te verketteren omdat er tussen de vele onderzoeken en conclusies enkele zijn aangetroffen die niet betrouwbaar en/of valide zijn? Hoe gevaarlijk is het om milieuscepticus te zijn, zelfs als je 99% kans hebt het gelijk uiteindelijk aan je kant te krijgen, waarmee je aangeeft een risico van 1% te nemen dat de wereld naar de bliksem gaat? Hoe kortzichtig is het om de natuur te haten, waarop Jaap Dirkmaat antwoordt: ‘Goh, wat gek. Wat je eet en drinkt, de benzine voor je auto, wat je voorouders hebben gegeten en gedronken, de kleren die ze droegen, álles wat je gebruikt, komt uit de natuur. Als je niet geïnteresseerd bent in de aarde die je voedt, moet je maar op de maan gaan wonen.’ Zo simpel is het. De zachte krachten laten de laatste tijd te weinig van zich horen. Dus heb ik toch maar € 25 op rekening 159218535 van Das & Boom te Beek-Ubbergen overgemaakt. Omdat ik nu eenmaal van korenwolven, geitenwollen sokken en mietjes hou.

Gepost in Gezondheid en welzijn, Maatschappij en politiek, Uit mijn leven