Hoe God de kerk verliet…

Date 19 juli 2010

Toegegeven: ook ik heb me zondig gemaakt met de profanisering van God. In de jaren zestig, toen ik nog op de hbs zat. Mijn ouders gingen nooit naar de kerk, maar die van mijn vrienden in Osdorp wel. Naar de De Uitweg, die in de jaren negentig alweer is afgebroken. Ik ging graag mee, en werd zelfs actief in de jeugdkapel. Achteraf misschien niet zozeer om God, maar om mijn vriend Roodborstje. Het ging daar progressief aan toe. Dominee S. noemde zijn toga zijn overall, zoals dat hoorde in die tijd. Want liever dan de lagere klassen te verheffen verlaagden wij ons tot datgene wat iedereen bevatten kon en waren we wars van alles wat elitair was. We zongen dus geen onbegrijpelijke psalmen en gezangen, maar met het Trio Rob van Dijk. Heerlijk, zo’n vlot gedrum en vrolijk gezang binnen de kale kerkmuren! Dank u voor deze nieuwe morgen, dank u voor deze nieuwe dag, dank u dat ik met al mijn zorgen bij u komen mag… En dan elk volgend couplet een hele toon hoger zingen! Dat swingt de kerk uit! Ja toch? Jammer dat we niet zagen dat God héél stilletjes door een achterdeur de kerk verliet omdat Hij toch meer hield van inkeer en verstilling.

Maar ook de katholieken konden er wat van. Daar kwam Huub Oosterhuis met pseudospirituele gedichten die door iedereen begrepen werden, behalve door God zelf. Het ging toen om ontmoetingen, om mens-zijn, en Hij was vooral te vinden in de ogen van een lijdende medemens die een beroep op je deed. Wat fijn eigenlijk dat er zoveel ellende en kwaad in de wereld is, want hoe zou je anders vreugde en goedheid kunnen brengen?! Ik ben kennelijk meer protestants dan katholiek, want van die laatste wereld snap ik maar bitter weinig. Zo verdween mijn Gereformeerde Vriend (Niet Vrijgemaakt) een paar decennia in een gemeenschap ergens in Brabant, en heeft hij me ook een paar keer meegenomen naar die wereld, maar ik heb er niets van begrepen. Terwijl ik toch zo mijn best deed. Tijdens een autotochtje met hem stonden we ook eens voor een beeld van een aan het kruis lijdende Jezus, en het drong opeens tot me door hoe pervers het eigenlijk was om dat te aanbidden. Hoewel het aan de andere kant wel heel spannend moet zijn om gekruisigd te worden. Jammer dat het pijn doet.

Nu God de kerkdeuren definitief achter zich heeft dichtgeslagen, zijn de laatste restjes spiritualiteit ook vervluchtigd. Wat overblijft is voetbal. Je zal maar een katholieke voetbalhater zijn en ook nog in Obdam wonen! Dan heb je echt een probleem! ‘Het lichaam van Christus,’ zegt pastoor Paul Vlaar tijdens het uitdelen van hosties in zijn Oranjemis. Maar is hij er echt zeker van dat dit niet het lichaam van Wesley Sneijder of Arjen Robben is? Er werd gebeden voor het Nederlandse elftal, primitiever kan het bijna niet, dus vind je het gek dat God Spanje heeft laten winnen?! Je kan pausen, bisschoppen en priesters conservatief vinden, autoritair en behoudend – en dan ben ik het nog hartelijk met je eens ook – maar hier geef ik bisschop Jozef Punt groot gelijk als hij pastoor Vlaar op non-actief stelt. Als in de kerk zelfs Viva Hollandia gezongen wordt, dan in godsnaam maar Huub Oosterhuis. Of  het Trio Rob van Dijk. Dank u voor vele moeilijkheden, dank u voor zoveel pijn en strijd, dank u dat gij in alle lijden toch steeds bij ons zijt…

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>