Cyberwar

25 februari 2011

De regering vindt internet geen primaire levensbehoefte, aldus Verhagen onlangs op nu.nl. Nee, natuurlijk niet, want als er iets is dat de positie van machthebbers bedreigt is het wel het internet! Verhagen en consorten moeten aan de knoppen kunnen draaien, niet de gewone mensen. En dat terwijl deze zelfde minister nog geen jaar geleden in Het Parool oreerde dat internet essentieel is voor de mensenrechten. Kort samengevat: mensenrechten behoren niet tot de primaire levensbehoeften. Niet alleen het CDA ten voeten uit – om over dierenrechten maar helemaal niet te spreken – maar ook typerend voor de domheid van politici. Die nog steeds blijven geloven dat ze de uiteindelijke macht over het internet hebben. Laat ze dat maar geloven, maar ik ben er helemaal niet van overtuigd.

De politiek met zijn ambtenarenapparaat is veel te log en te verdeeld om snel en efficiënt met het internet om te kunnen gaan. Met dank aan de managers die prachtige bestuursmodellen hebben ontworpen die slechts één nadeel hebben: ze vreten geld, tijd en energie, en tegen de tijd dat daar bekend is wat een hashtag is, zijn de digitale media alweer een generatie verder geëvolueerd. De whizzkids zijn de politiek altijd te vlug af en dat is iets wat voor veel machthebbers niet te verkroppen is. Documenten van WikiLeaks nagelen de diplomatie aan de schandpaal door te laten zien dat overheden lang niet zo transparant, open en eerlijk zijn als zij willen doen voorkomen. Dat is hen een beetje teveel van het goede, zodat zij zich nu als laatste grashalm vastklampen aan de mogelijkheden om internet naar eigen believen af te sluiten. Wat ook van domheid getuigt.

Want wat stel je je voor bij het afsluiten van internet? De kabels doorknippen? Alsof dat niet meteen ook de hele economie in elkaar stort. Selectief servers dwingen bepaalde providers af te sluiten, of providers dwingen bepaalde bestanden of streams te blokkeren? Een kind kan weten dat iedereen en alles via allemaal omwegen en trucs uiteindelijk toch te bereiken is, zoals met het Tor-project. En informatie staat niet echt alleen maar op één bepaalde plek op het internet omdat het razendsnel naar andere servers over de hele wereld is gekopieerd. Het internet is als een hologram: je kan het in stukken breken, maar dan blijkt elke scherf op zichzelf ook weer alle informatie te bevatten die in het oorspronkelijke beeld zat. We zijn ons nog maar half bewust van de waarde en de betekenis die het internet heeft en nog gaat krijgen voor de menselijke ontwikkeling op wereldschaal.

Gepost in Computer en internet