De gouden sleutel

Date 26 oktober 2011

Eén van de grootste aanvallen op Maya, the matrix – of hoe je het ons bewustzijn inkapselende kleed van illusie ook mag noemen – heeft in de jaren zestig plaatsgevonden. Daarover vertelt Jed McKenna in zijn laatste boek Notities, waar in de laatste hoofdstukken opeens een totaal onverwachte wending plaatsvindt en een taboe doorbroken wordt dat zelfs in spirituele kringen nog altijd heerst. Ook ik kon mijn ogen niet geloven toen ik las hoe veertig jaar geleden even de deur naar verlichting voor iedereen op een kier stond. Dat velen God hebben gezien, God zijn geworden. ‘Plotseling schoten mensen vanuit hun alledaagse werkelijkheid in een hyperbewustzijn dat hen in de meest bizarre, fantastische werelden deed belanden, terwijl ze ondertussen in de gewone wereld het spoor bijster raakten (…) ze hadden behoefte aan een of ander kader waarbinnen ze zich veilig konden voelen en waar ze hun transpersoonlijke, transhumane, trans-alles ervaringen konden verwerken, maar in de boekenkast van pa en ma vonden ze geen boeken over bewustzijnsverruiming.’ Dit gaat over niets minder dan lsd.

Drugs zijn niet populair in spirituele kringen. Bovendien worden die allemaal op één hoop gegooid, en dat is iets waar we in de jaren zestig iets genuanceerder over dachten. Toen spraken we van bewustzijnsverruimende middelen zoals hasj, lsd en paddestoelen, en bewustzijnsvernauwende middelen zoals cocaïne, heroïne en opium. De gebruikers van beide soorten drugs leefden in totaal andere werelden en hadden ook weinig tot geen contact met elkaar. Althans zo heb ik het meegemaakt. Bewustzijnsvernauwende middelen kennen we allemaal, want ook slaapmiddelen en alcohol horen daarbij. Bewustzijnsverruimende middelen verhelderden je bewustzijn, deden je meer openstaan, zodat het niet alleen de weg was naar meer zelfkennis – en dus ook naar God in jezelf – maar ook naar een scherpere waarneming van de wereld an sich. Het nadeel was wel dat het je gevoeligheid verhoogde en dat je daardoor, zeker als je zelf al een beetje hypersensitief was, overspoeld kon worden met indrukken, gedachten en beelden en zo in een psychose kon belanden. Dat was dan ook mijn grootste angst en voorzichtigheid. Vreemd genoeg wist ik precies waar het om ging met dat trippen, want ik kon anderen heel inlevend begeleiden als ze een psychedelische reis gingen maken, zodanig zelfs dat er discussies ontstonden als: ‘Trip jij of trip ik?’

De psychedelische ervaring laat zich niet beschrijven, maar deze komt wel heel dicht in de buurt van – is wellicht identiek met – wat men mystieke ervaring noemt. Psychedelische drugs werden dan ook niet als een ordinair genotsmiddel gebruikt, maar in het kader van een religieuze filosofie die wellicht het beste is beschreven in De psychedelische ervaring van Timothy Leary: trippen is niets anders dan oefenen in sterven. Het Tibetaanse Dodenboek was dan ook de leidraad voor deze hoogleraar die helaas ook wat uurtjes in de gevangenis moest doorbrengen. Met lsd kwam je meer open te staan voor de stille woordloze werkelijkheid, en dat die ook veel mooie kleuren en vormen had was mooi meegenomen. Want uiteraard waren ook je zintuigen en je hersenen wat in de war. Of misschien wel juist niet. Zelf had ik dat soort ervaringen met weed en hasj, wat in de jaren zestig op een heel andere manier werd gebruikt als tegenwoordig. Maar na die tijd ben ik er altijd van afgebleven, uit angst dat het fantastisch mooie lied Brain damage van Pink Floyd dan voor mij gezongen zou worden. Zonder drugs ben ik al gek genoeg. Te gek eigenlijk. Want zoals Obelix als baby in een ketel toverdrank is gevallen, zo ben ik dat in een ketel lsd.

Al die nuances over drugs is men tegenwoordig kwijt. Ze zijn allemaal ‘slecht’ en ‘verslavend’ en in een verdomhoekje gesmeten. Zoals men tegenwoordig mensen heel makkelijk het etiket ‘terrorist’ kan opplakken om daarmee hele volksgroepen zoals Koerden te verguizen, zo werd ook in de jaren zestig het toen nog vrije lsd onder de Opiumwet gebracht, terwijl het een totaal ander middel is. Maar ja, logisch en redelijk denken is niet de sterkste kant van politici. Die willen nog steeds alles onder controle houden en hebben sinds de jaren zestig een steeds engere orwelliaanse wereld geschapen. Daar past verdoving bij, dus alleen een bewustzijnsvernauwende drug. Alsof de wereld niet veel beter af zou zijn als men in plaats van alcohol wiet gebruikte. De grootste angst van de machthebber is de vrijheid van anderen, en zelfbevrijding is dan het laatste wat hij wil. Zeker als die ander dreigt God te vinden, vrede en vrijheid in zichzelf, en erachter komt dat er eigenlijk niets anders bestaat omdat alle dualiteiten ineen zijn gestort.

In de jaren zestig is men zich rotgeschrokken van de psychedelische revolutie en heeft men meteen alle deuren dichtgesmeten en de matrix weer als een net over ons uitgespannen. Wie slikt de pil om weer te ontsnappen? De rode (!) pil? Ik heb niet de indruk dat Jed McKenna het gebruik van lsd propageert, maar het is wel smullen als je ontdekt wat er werkelijk in de jaren zestig gebeurde. Hippies ontdekten een gouden sleutel. Maar dat was ook een gevaarlijke sleutel. Niet omdat hij niet op het slot past, maar omdat hij er juist verschrikkelijk goed wel op past. Daarom kan de prijs van die sleutel erg hoog zijn, zowel lichamelijk als psychisch. Dat hebben sommigen ervoor betaald, maar daarmee is in de jaren zestig wel een spirituele oogst binnengehaald en de smaak van verlichting in de wereld gebracht. Zo staan de hippies – hoe indolent, maf en dromerig ze ook mogen overkomen – aan de bron van de newage en veel alternatiefs waarmee de wereld nu verrijkt is.

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

3 reacties op “De gouden sleutel”

  1. Geert-Jan Balvert op Facebook zei:

    Mooi artikel Satyamo. Je raakt een belangrijke waarheid aan.

  2. untermensch zei:

    wie schreef ook al weer: ‘LSD, A Shortcut to FALSE Samadhi’?

    McKenna schreef NIET over MYSTIEKE ervaringen ivm LSD;

    lees over het verschil MYSTIEKE ervaring en ONTWAKEN:
    McKenna, “Spitiruele Verlichting…”
    p.16 e.v.,
    p.62,
    p.161(Stanislav Grof) e.v.,
    p.197, p.318/324

    MYSTIEKE ervaringen [Mariaverschijningen, Lourdes, van Rijckenborgh, e.v.a.] leiden tot GODsdiensten, en die hebben in de voorbije eeuwen al genoeg ellende, en vooral MAYA veroorzaakt…

  3. untermensch zei:

    het verwondert mij dat McKenna zelf niet de relatie tussen MYSTIEK[=GODsdienst] & MAYA heeft gelegd

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>