Grabbelen en graaien

Date 5 december 2012

Vooral de laatste tijd horen we er weer veel over. Over hoe onze belastingcenten op een indirecte manier gestolen worden, nadat ze omgesmolten zijn tot bonussen en andere extraatjes voor bestuurders en bazen in de publieke sector. Nu Amarantis weer, terwijl we nog maar net bijgekomen zijn van de praktijken van Hooijmaijers en Van Rey. Opvallend is dat bij dit soort gegraai veel VVD’ers zijn betrokken – daar zou ik wel eens een onderzoekje aan willen wagen. Want laten we eerlijk zijn: ook zelfverrijking hoort bij het neoliberalisme en de liberalen hebben deze leer van het heil van de zelfzucht de afgelopen decennia maar al te graag omarmd. Dan moet je niet klagen als je nu met de gebakken peren zit.

‘Alleen als die kei- en keihard is!’ Dat kun je nu wel stoer roepen over de aanpak van deze diefstal, maar dat zijn loze woorden zolang je nog steeds kiest voor privatisering en opschaling, die dit soort criminaliteit alleen maar in de hand werken. Zelf heb ik best liberaal bloed door mijn aderen stromen, en wellicht zou ik juist lid van de VVD moeten worden om het sociale geluid daar te versterken, voor zover dat aanwezig is. Hun autoritaire partijstructuur geeft me echter weinig vertrouwen, om niet te spreken van de betrouwbaarheid van haar verkiezingsbeloften. Hoeveel boter kan iemand op zijn hoofd hebben voordat het van hem afdruipt en hij over zijn eigen hypocrisie uitglijdt?

Aan de andere kant is grabbelen en graaien heel gewoon. Zeker met Sinterklaas, die volgens Toon Hermans een schijnheilige oneerlijke man is. Ja, de Sint is vast ook een neoliberaal, een autoritair type dat de facebookpagina’s van alle kinderen volgt om te kijken wie er allemaal in de zak mee moet naar het armlastige Spanje. Die zinspeelt op grabbellust en hebberigheid, koopt kinderen met cadeaus om opdat zij zich maar netjes en lief te blijven gedragen. Hij lijkt sociale trekjes te hebben omdat hij zoveel geschenken uitdeelt, maar omdat hij multimiljardair is merkt hij dat nauwelijks en glundert een vermetel ego onder zijn baard. Als hij echt van kinderen hield – wat overigens verboden schijnt te zijn – liet hij ze niet van die stomme liedjes zingen en verpestte hij niet hun taalgevoel met zijn gedichten.

Maar hebberigheid zit ook in onszelf. Voor de laagste prijs willen we naar het verste land reizen, en we pluizen folders uit om koopjes te vinden. Zolang reclames ons hypnotiseren zal de markt ons blijven overheersen. Bonussen, gratificaties, dertiende maanden, kerstpakketten en winstdelingen waren ooit bedoeld als beloning voor goed werk, als extraatje, maar we zijn ze vanzelfsprekend gaan vinden, iets waarop we automatisch recht hebben, zelfs als we ons werk slecht doen. De grote graaiers zijn niets anders dan een opgeblazen afspiegeling van een volksmentaliteit, die we wellicht daarom ook niet ‘keihard’ durven aan te pakken, met als gevolg dat deze veroorzakers van de crisis nog steeds schaamteloos op vrije voeten rondlopen.

Grabbelen en graaien is wat mij betreft oké binnen de private sector, daar gaan ze hun gang maar. Maar graaiers moeten wel van het publieke veld worden afgeschopt, en wellicht aangeklaagd voor misdaden tegen de menselijkheid. Het gaat immers om ‘andere onmenselijke daden van een gelijkaardig karakter die opzettelijk groot lijden of aanzienlijk schade aan het lichaam, aan de geestelijke of fysieke gezondheid toebrengen.’ Als Sinterklaas een echte vent was, dan stopte hij hen allemaal in de zak en liet hij Piet hen allemaal eens flink met de roe geven. Dan zingen ze een pepernootje lager! En dat zou ook enig voor de kinderen zijn! Ook omdat hun toekomst er dan wat rooskleuriger uitziet. Een écht Sinterklaasfeest! Dat mag met chocoladeletters in de krant!

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

1 reactie op “Grabbelen en graaien”

  1. Peter Woninck op Facebook zei:

    Helaas gebruikt de Nederlandse uitgave van de völkische beobachter haar chocoladeletters voor heel andere doeleinden….

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>