Rochdale

Date 16 februari 2013

Vanmorgen kwam ik de naam Rochdale weer tegen in de krant. Deze woningcorporatie was gedurende vele jaren dat ik in Amsterdam woonde mijn geliefde verhuurder. Samen met Pim huurde ik bij haar in 1973 mijn eerste flat in de Bijlmermeer. Maar voor we daar mochten wonen kregen we eerst huisbezoek in Uilenstede, omdat Rochdale wel wilde weten wat voor vlees ze in de kuip kreeg. Vreemd genoeg kregen we toch die flat in Eeftink, een gebouw waarvan onlangs het laatste blok waar ik op de derde verdieping woonde, is afgebroken. Pim trouwde al snel met een Franse vriendin voor wie ik een gevaarlijke concurrent was, vooral sinds de avond waarop Pim na een vrolijke striptease die we samen gaven me bloot omarmde en ook nog lieve woordjes schijnt te hebben gezegd. Ik woonde er dus vaak alleen, maar nog steeds vind ik er weinig mis was met Bijlmermeer in die tijd. Het onderhoud van Rochdale was uitstekend en mijn flat had, samen met de flats Egeldonk, Kikkenstein en Kouwenoord die ook door mijn corporatie werden beheerd, een uitstekende naam in de Bijlmermeer. Als er een ruit in de binnenstraat kapot was, werd die meteen gerepareerd, zodat je niet opnieuw vandalisme uitlokt. Voor dit soort beleid heb je geen managers nodig.

Rochdale had zo’n tienduizend woningen in Amsterdam, en functioneerde uitstekend dank zij haar kleinschaligheid. Ze deden het goed, en het kostte Max dan ook weinig moeite om me mee te nemen in de ledenraad. Bulder heette de baas toen. Het waren goede tijden, ook onder zijn opvolger Verlaan, omdat Rochdale gewoon een goede club was, met een heerlijke socialistische, zo niet communistische sfeer. Wat niet zo verwonderlijk is omdat in het Engelse plaatsje Rochdale in het midden van de negentiende eeuw de sociale woningbouw is uitgevonden. Maar halverwege de jaren negentig veranderde de sfeer. Er werd een nieuw hoofdkantoor in Geuzenveld gebouwd, en onze woordenschat werd uitgebreid met verschrikkelijke woorden als ‘bruteringsoperatie’ en ‘huurconsument’. Ik verwonderde me er toen al over hoe directeur Koziolek die woorden zonder schaamrood uit zijn mond kon krijgen – iets dat mij niet zou lukken. Onder leiding van staatssecretaris Heerma infiltreerde het neoliberalisme de woonsector: corporaties moesten zelfstandig worden en ‘de markt op’. Nou, dan weet je het wel. Want in de vrije markt moet alles steeds groeien en groeien, en zo moest ook Rochdale fuseren met Patrimonium dat vier keer zoveel woningen beheerde, zodat zij samen echt mee konden doen op de woonmarkt. Daarbij bleef de naam wel ‘Rochdale’.

Daar zat ik dan in de ledenraad, samen met 39 anderen. Inmiddels was Max overleden en woonde ik in Buitenveldert. Ook Henk zat een poosje in de ledenraad, voordat hij in de raad van toezicht kwam. En een benedenbuurman met wie ik vrijwel geen contact had. Ik heb denk ik niet zoveel ingebracht – herinner me alleen mijn idee dat alle woningen kabeltelevisie zouden moeten krijgen om de wildgroei van schotelantennes tegen te gaan. Is er nooit van gekomen. Te duur heet dat. Wat meestal eigenlijk betekent ‘geen zin in’ en ‘willen we niet’. Maar uiteindelijk was het dan toch zover: Rochdale moest groter worden. Fuseren met andere corporaties. Dat betekende wel dat zij geen vereniging meer kon blijven maar een stichting moest worden. En het was aan de ledenraad om daarover te besluiten. Op 21 mei 2003 viel de beslissing. Alleen ik en twee anderen, waaronder die benedenbuurman, stemden tegen, en 28 stemden voor deze zelfmoord. We kregen mooie cadeautjes mee, met als klap op de vuurpijl in 2003 een reisje naar het Engelse Rochdale. Maar ik had er weinig zin meer in om met de anderen van de ledenraad in één vliegtuig te zitten, of nog erger: in één hotel. Dat voelde als verraad aan het Rochdale zoals het vroeger was en waarvan ik hield.

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>