Drammende peuters

Date 27 februari 2015

Reclame. Als mijn zoon of dochter in die branche zou werken zou ik hem of haar stante pede het huis uitzetten en/of onterven. Want de mate waarin reclame onze samenleving verziekt kan moeilijk onderschat worden. Gek worden we ervan, maar zo geleidelijk dat we het nauwelijks in de gaten hebben. Wat moet het leven rustig geweest zijn in die goede oude Sovjet-Unie!

Gistermorgen ging de telefoon weer. Tegen de tijd dat ik bij het apparaat was, was er alweer opgehangen. Geen nummer in de nummermelder te zien en niks ingesproken: dan weet ik al genoeg. Voor zo’n antwoordapparaat zijn ze wegens de extra kosten natuurlijk als de dood, dus ze verbreken na drie keer overgaan maar snel de verbinding. En teruggebeld worden, daar houden ze ook niet van. Al met al: ze hebben geen échte belangstelling voor je. Eigenlijk wil ik dat mijn telefoon helemaal niet meer overgaat als er een anonieme beller is. Als er iemand met een bivakmuts voor de deur staat doe je toch ook niet open? Tuig!

De brievenbus is nog wel een beetje schoon te houden met behulp van en Nee/Ja-sticker, of met een Loesje-sticker met de tekst ‘Wij hebben alles al.’ Wat de bezorgers van het plaatselijke sufferdje niet tegenhoudt om bij tijd en wijle reclame in het wekelijkse nieuws te verstoppen. Of om bij ongeadresseerd drukwerk je naam te hernoemen tot ‘de bewoner’ van je adres. Ja, die reclamejongens zullen je hoe dan ook hun boodschappen door de strot duwen en daar zijn ze heel creatief in. Geen wonder, want er gaan kapitalen in rond. Maar het zijn eigenlijk peuters van een jaar of drie die gaan drammen als ze hun zin niet krijgen.

Buiten de deur word je ook niet altijd gelukkig van reclame. Verlichte schermen met steeds nieuwe platen in de vitrine van de tram- en bushalte. Om niet te spreken van de gigantische felle schermen tegen gevels, zoals op het Rembrandplein in Amsterdam bij Escape en in de Kerkstraat in Hilversum op het gebouw van de Passage. Als je zoiets als gemeente goedkeurt ben je niet goed bij je hoofd. Oké, ik moet wel toegeven zelf overgevoelig voor licht te zijn, maar het gaat er bij mij niet in dat het gezond is allemaal, die voortdurende onrust die ongevraagd over je wordt uitgestort.

Over radio en televisie zal ik het maar niet hebben. Daar luister en kijk ik zelfs niet eens meer naar. Als ik per se iets wil zien – en meestal is dat iets van de vpro – maak ik wel gebruik van Uitzending gemist, althans voor zover ik niet verdwaal in de menu’s maar uiteindelijk toch vind wat ik zoek. Vaak komt een reclame nog eens terug in een blok: hun boodschap zal er echt ingestampt worden! Wellicht gaan ze de reclame nog eens op zijn kop uitzenden, want je kan het zo gek niet bedenken of ze weten wel een truc om aandacht te krijgen.

En dan zijn er natuurlijk ook nog het mobieltje en de computer waar je om de haverklap reclame moet wegvegen of -klikken. Nou ja, in het ondoorgrondelijke Facebook heet dat geen reclame, maar een ‘voorgesteld bericht’. Ja, je kan de voor de reclamejongens handige cookies blokkeren, maar steeds meer websites zijn zo onbeschoft dat ze toegang weigeren als je ze niet in je eigen apparaat wil hebben. En dan te bedenken dat dit allemaal onnodig was als we gewoon wat betaalden voor de diensten waar we gebruik van maken, zoals bij kranten- en tijdschriftensite Blendle en het reclamevrije De Correspondent.

En dan heb ik nog niet eens gehad over de inhoud van al die reclames! De verleidelijke net niet-leugens met hun misbruik van de psychologie. ‘Tot 60% korting!’ ‘Voor u persoonlijk!’ ‘Nieuwe formule!’ Therapeuten zouden, ondanks het feit dat de reclame hun cliëntenbestand zeker niet zal verkleinen, moeten staken! En psychologische wetenschappers zouden de resultaten van hun onderzoek niet moeten laten misbruiken maar geheim moeten houden, ver buiten de klauwen van de reclamejongens, heu… -peuters, misselijk drammende peuters die eigenlijk heropgevoed zouden moeten worden. Idee voor Nyenrode?

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>