Lof der lafheid

Date 21 september 2016

Een volk dat voor tirannen zwicht zal meer dan lijf en goed verliezen. Dan dooft het licht …

Aldus Van Randwijk op het oorlogsmonument bij het Weteringscircuit in Amsterdam. Daar moest ik gisteravond aan denken tijdens de gemeenteraadsvergadering waarin de grote meerderheid boog voor de macht. Omdat het niet anders kan, omdat je geen andere keuze hebt, om erger te voorkomen, heet het dan. Maar mensen hebben alleen maar macht als hen die gegeven wordt, als die erkend wordt, als je je daardoor laat manipuleren en chanteren, en dingen gaat doen die je principieel helemaal niet wil. Met buigen voor de macht versterk je de macht, in ons geval van de nogal psychopathische provinciale gedeputeerde Elisabeth Post die systematisch weigert naar argumenten en het volk te luisteren. Die miljoenen over de balk gooit om haar eigen volstrekt irrationele plannen door te drukken voor haar VVD-speeltje dat naar de naam HOV luistert. Die de meest voor de hand liggende oplossing voor dat hoogwaardig openbaar vervoer niet ‘HOV-waardig’ vindt, iets dat ze in mijn ogen dus zélf niet is.

Ja, natuurlijk is iedereen het met mij en mijn partij eens dat de provincie bij monde van mevrouw Post, in de rug gedekt door de Commissaris van de Koning Johan Remkes, een besluit neemt dat bepaald niet de beste oplossing is voor het probleem dat er eigenlijk helemaal niet is. Zo hield ik gisteren een betoog waarin ik stelde dat de huidige bus 320 eigenlijk allang HOV-waardig is en dat er dus nauwelijks iets hoeft te veranderen. Waarna ik talrijke argumenten aanvoerde waarom je moest blijven kiezen voor meerijden van de bus over het huidige tracé, en niet over het door Post gewenste tracé dat door ons college werd voorgesteld. Daar heb ik geen enkel tegenargument op gehoord. Kennelijk zijn die er niet, en dat maakt het zo tragisch. Iedereen wéét dat het een slecht besluit is, maar besluit toch een andere weg te gaan, zich te laten chanteren, want de macht heeft nu eenmaal de macht en de realiteit gebiedt om uiteindelijk het beste voor de gemeente en haar inwoners te kiezen. Vreemd dat politici zich voegen naar de realiteit, terwijl ze er juist zijn om die te creëren.

Wat gisteravond in Blaricum is gebeurd is exemplarisch voor waarom mensen steeds minder vertrouwen hebben in de politiek. En terecht. Achteraf hoorde ik dat mensen in de goed gevulde publieke tribune het liefst hun stoelen hadden omgedraaid om met hun rug naar de raad te gaan zitten. Hadden ze wat mij betreft best mogen doen. Als politici niet eens meer voor hun eigen standpunt durven uit te komen, als ze te lui zijn om zélf eens in de stukken te duiken en een eigen mening te vormen, en als ze niet de moed hebben hun rug recht te houden, is het hek van de dam en is het vragen om burgerlijke ongehoorzaamheid. Als argumenten niet meer tellen verwordt politiek tot een laag en leeg spel dat alleen draait om de macht. ‘Bestuurskracht is bereiken wat je wil bereiken,’ werd ons eergisteren verteld door bureau DeLoitte op een bijeenkomst van alle raden in het Gooi in De Witte Bergen. Wat het hoogwaardig openbaar vervoer betreft scoort Blaricum daar dus niet hoog op. Tenzij je wil bereiken dat de macht aan de macht blijft, hoe onredelijk zij ook is.

Blaricum als laffe gemeente. Een lafheid die getuigt van een mentaliteit waarop onze ouders, die de oorlog hebben meegemaakt, niet trots geweest zouden zijn. Hier dooft het licht …

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>