Fysiotherapie

Date 28 maart 2021

Terwijl ik 60 watt opwek door mijn trappers 60 keer per minuut rond te draaien, ligt tegenover me een zwetende man steeds aan een koord te trekken. Ik weet niet hoe dat apparaat heet waarop hij diverse spieren aan het trainen is, maar het maakt wel een prachtig geluid, dat ik graag zou gebruiken als ik muziek mixte. Het ding waarop ik zit heet een hometrainer, maar van bijna alle andere apparaten in de zaal zou ik niet weten hoe je die noemde. Er zijn weinig mensen, hooguit een stuk of vijf inclusief de therapeuten. Misschien omdat wegens corona nu alleen mensen komen zweten om hun spierstelsel weer een beetje op orde te krijgen, zoals ik. Of om hun BMI weer in de groene zone te krijgen, zoals ik niet. Gezondheid is nu even belangrijker dan sport. FysioNovum, waar ik twee keer in de week oefen, maakt deel uit van het gezondheidscentrum hier, en niet van een sportcentrum.

Ik ben niet sportief. Het interesseert me ook niet zo. In de sportpagina’s van de krant kijk ik alleen maar of er leuke jongens in staan. Een leuke foto van Virgil van Dijk die Frenkie de Jong omhelst heb ik wel gedownload, maar dat is het dan. Als ik wel eens zie hoe mensen zich in een fitnesscentrum uitsloven, snap ik daar weinig van. Alsof ze leven voor hun lichaam in plaats van dat ze een lichaam hebben om te leven. Ik heb er ook niet zoveel op tegen, ben geen voetbalhater want wedstrijden kunnen mooi zijn om te zien. Op school kon ik wel eens goed serveren met volleybal, en dat was dan het enige. Trappend op mijn fiets ligt schuin tegenover me dat gemene ding waarop ik mijn balans moet oefenen, een halve rubberen bal met daarop een plateautje om mijn voeten op te zetten. Therapeut Leo houdt mijn polsjes lichtjes vast terwijl ik uiterst vermoeiend in evenwicht probeer te blijven. Dat gaat me slecht af.

Grote stappen maken op de loopband. Dat hou ik vijf minuten vol. Met een of twee krukken over obstakels lopen zodat ik steeds in de war ben over welke kruk ik het eerst moet gebruiken. In de lengte van de zaal heen en weer lopen. Een vrouw grapt dat Leo een beul is, waarop ik laat weten gelukkig een masochist te zijn. Lol. Een andere keer moet ik op mijn rug op een matje gaan liggen en opstaan. De eerste keer zoek ik steun aan dingen om me heen waarvan ik de naam niet weet. Maar de tweede keer haalt Leo die dus weg, waarop ik toch op een nogal ingewikkelde manier overeind weet te komen. Langzaam achteruit lopen. Lopen op de tenen of op de hielen. Puinhoop. Maar Leo blijft tevreden. Geleidelijk ga ik wat meer rechtop lopen en staan, en dat schijnen anderen ook te zien. Want ik liep aardig krom, wat eigenlijk niet zo vreemd is als je een jaar rondloopt met een heup die volgens de chirurg tot op het bot versleten was.

Pfff … Na afloop brengt Leo me een kopje cappuccino waarmee ik dan een poosje zit bij te komen. Tja, zo laveer ik me door de lockdown. Straks weer even een kilometer mijn vaste rondje in de wijk wandelen. De buienradar is nog een uurtje schoon.

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

1 reactie op “Fysiotherapie”

  1. Ma Gyan Lino zei:

    Van uit het dakraam kijk ik naar de bloesem van een oude pruimen boom .
    Maar eigenlijk bloeit de boom te vroeg er zijn nog te weinig bijen om te bevruchten verleden jaar waren er maar een paar pruimpjes.
    Mijn drie kipjes leggen elke dag ieder een ei.
    Kort om het is voorjaar hoe heerlijk na deze lange corona winter.
    En met jou gaat het met nieuwe voorjaars energie ook de goed kant op .
    Wat fijn Satyamo .
    Met een lieve groet Ma Gyan Lino.

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>