Lintje!

Date 30 maart 2022

De vergadering van dinsdag was gewijd aan het afscheid van raadsleden hier in Blaricum. Vijf van de vijftien mensen keren niet meer terug in de raad, en daar was ik er een van. En als je maar lang genoeg in de raad hebt gezeten – in mijn geval zestien jaar – hoort daar een lintje bij. Ik heb me vaak afgevraagd wat zo’n hippie als ik nou daarmee zou moeten, alsof het iets is dat helemaal niet bij me past. Vandaar dat ik best wat tegen deze vergadering in het mooie gemeentehuis aan de Kerklaan opzag. En kennelijk heeft de koning niet mijn blogs of boek gelezen, want dan zou hij zich wel eens hebben kunnen bedenken. Ik besloot het maar over me heen te laten komen. Het werd erger dan ik vreesde, want mij was een plaatsje naast burgemeester Joan toebedeeld, zodat ik volop in de schijnwerpers zat. Tegelijk zat ik op dezelfde plek waar ik vaak rondetafelgesprekken heb voorgezeten, vaak ook met Joan naast me. Dat vond ik altijd heel leuk om te doen.

De publieke tribune was vol en net als de vier anderen voor wie het de laatste vergadering was, kreeg ik een ets van de legendarische Erfgooiersboom. We werden door verschillende mensen toegesproken. Ik door onze fractievoorzitter Willem die mij eraan herinnerde dat ik een rondetafelgesprek vaak opende met de stand van de sterren. Hij gaf me mooie kunstboeken, onder andere over de Nardinc Collectie in het Singer in Laren, waarvoor ik in de raad nog voor een subsidie had gepleit. Jan van de VVD die moest bekennen dat mijn in de wandelgangen gegeven advies om wat minder lang te praten best lastig vond. Ellewies van het CDA gaf me een mandje bloemen met een hele lieve tekst op het kaartje erbij. Joke van D66 vertelde dat zij als huisarts ook wel eens Mellie Uyldert had geraadpleegd. Partijvoorzitter Carien gaf me een prachtig ingelijste plattegrond van Blaricum en Laren anno 1939. Ramona en Leon, ook van Hart voor Blaricum, gaven me een kaartje met ontroerende woorden.

In mijn eigen toespraak liet ik verschillende dingen passeren die in de afgelopen zestien jaar waren langsgekomen. Zoals de oprichting van de BEL Combinatie. Het realiseren van de Blaricummermeent. Vernieuwing van het winkelcentrum met woningbouw in de Bijvanck. Maar ik moest ook bekennen dat mijn vertrouwen in provincie en rijk een deuk heeft opgelopen, met name door onbegrijpelijke irrationele besluiten rond de HOV in Blaricum en de dreiging van fusies die geen voordeel opleveren terwijl ze de democratie schaden. En natuurlijk het sociaal domein waar werk over de schutting richting gemeenten wordt gegooid zonder genoeg financiële compensatie ervoor. Mensen voor niets voor je laten werken, hoe heette dat ook alweer? Ik vertelde dat de gemeenteraad en alles erop en eraan toch als een thuis aanvoelde, alsof je bij een familie hoort. Natuurlijk was er veel gekibbel en onenigheid, maar ook dat hoort bij een familie. En ik sprak de hoop uit dat iedereen dat familiegevoel zou behouden, want er staan de komende tijd best pittige onderwerpen op de agenda.

Joan herinnerde me eraan dat ik vaak met Rob naar de vergaderingen fietste, wees op mijn rustige bedachtzaamheid en spiritualiteit, en vertelde dat ik wegens mijn soms fanatieke passie voor bomen en natuur ook wel eens ‘Satybomo’ werd gedoopt. En toen speldde ze me de onderscheiding op de borst, waarmee ik officieel Lid in de Orde van Oranje-Nassau werd. Foto’s. Heel officieel allemaal. Ik voelde me echt een feestvarken en dat was ik ook. Wat ik met dat lintje verder moet weet ik niet, want dat ‘uitreikversiersel’ mag je bijna nooit dragen. En áls je het mag dragen moet dat ‘passend’ op een (combinatie)pak met stropdas, lees ik in de draagwijzer die ook in het kistje zat, samen met een oorkonde en het draaginsigne dat je wél altijd mag dragen. Maar ik zie mezelf niet vaak rondlopen met dat draaglintje, zo van zie mij nou! Tegelijk was het dank zij dat lintje gisteravond, met ook na afloop veel felicitaties, heel mooi allemaal.

Ik ben me er vaak te weinig van bewust hoe mensen me waarderen, aardig vinden en van me houden, bekende ik Vriend voor het slapen gaan. Ook hij was heel blij voor me. Het gonsde nog een poos door mijn lijf zodat ik vannacht niet meteen in slaap viel. Ook van blijheid kun je wakker blijven liggen. Dank jullie wel allemaal!

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>