Ashtavakra

Date 24 april 2023

Als je verlicht wilt raken, is er een aantal dingen dat stom is, die je juist niet moet doen. Zoals mediteren, bidden, yoga en noem maar op. Want als je iets wilt bereiken dat je al bent hou je jezelf voor de gek. Doordring jezelf ervan dat je verlicht bent en je bent verlicht.

Daarover vertelt Osho die in 1976 en 1977 een cyclus van 91 lezingen in het Hindi gewijd heeft aan Ashtavakra die ergens tussen 800 en 600 voor Christus heeft geleefd. Zijn naam betekent dat hij door acht bochels misvormd is. Als twaalfjarige voerde hij gesprekken met koning Janak, en wat hij hem vertelt gaat meteen naar de kern van alle spiritualiteit. Osho vergelijkt Ashtavakra met Krishnamurti die ons bijna jammerend op het podium trachtte te overtuigen van de meest directe weg die er bestaat. In latere lezingen moet Osho weinig van hem hebben, maar hier vindt hij Krishnamurti een van de grootste meesters. Het doet ook denken aan Elly en Rikkert Zuidervelds bekende zegswijze Er is geen weg naar vrede, vrede is de weg. Of aan Freek de Jonge in De Openbaring: “Nergens is vrede, wees nergens. Niemand is gelukkig, wees niemand,” hoewel ik mij soms afvraag of Freek zélf de diepte van deze woorden heeft begrepen.

De eerste tien lezingen van Osho over Ashtavakra zijn in het Engels vertaald, en later door Osho Publikaties in het Nederlands. Zoeken naar verlichting is net zoiets als zoeken naar je eigen lichaam, naar iets dat je allang hebt maar vergeten bent. Is er dan helemaal niets te doen als je bevrijd, verlicht wil raken? Ja, er is niets te doen. Maar daar zit nu juist de angel, want we zijn vrijwel niet in staat om niets te doen. Want meestal blijven er gedachten en verlangens in je hoofd rondcirkelen en dan ben je niet echt stil vanbinnen. Met zijn meditatietechnieken, en vooral de Dynamic Meditation, wil Osho ons uitputten totdat we erbij neervallen. Dan blijft er alleen waarneming over, bewustzijn dat onze diepste kern is. De machine van ons denken pruttelt misschien nog wat na, maar juist op die verstilde momenten krijg je de smaak van verlichting te pakken. Ook seks kan natuurlijk een weg zijn, mits je jezelf daar helemaal in verliest. Ik denk aan vriendjes met wie ik zo heerlijk aan het vrijen was dat ik niet meer wist welke lichaamsdelen van mij en van hem waren. En bij wie ik na het klaarkomen wegzweefde in een intense rust en vrede.

Eigenlijk weten we drommels goed wat verlichting is. Dat we in wezen niets anders dan vormloos en leeg bewustzijn zijn. Of beter: dat we een stukje van het bewustzijn zijn dat je ook God kan noemen. Een stukje God, ja, zo noemde ik mijzelf ooit in een verhaal over het leven in de hemel. Dat we in wezen God zijn hoor je vaak in Oosterse tradities. Tat twam asi: dat ben jij. Dat klinkt misschien arrogant, maar is het niet nóg hoogmoediger te geloven dat we God niet zijn, dat we een afgescheiden ik hebben, dat we géén deel uitmaken van een bestaan waarin alles met alles verbonden is? Ons ego is per definitie egoïstisch. Het goddelijke – Osho spreekt liever van goddelijkheid dan van God – is overal, doordringt alles. Het voelen, weten en leven daarvan is verlichting, voorbij onderscheid tussen ik en de ander, tussen vreugde en verdriet. God, het bestaan is gewoon en daar is geen plaats voor dualiteit, onderscheid en oordelen.

Jij en ik kennen allemaal dit soort ervaringen, al is het maar voor een paar seconden. Maar het verlangen naar meer en vaker staat die alleen maar in de weg. Alle pogingen om verlicht te raken zijn tevergeefs. Er is niets meer te doen dan dit niet te vergeten, bewust te blijven en in je hart te koesteren als een geur die diep in je wezen is verankerd. Steek je neus in die onbestemde her-innering. De seringen bloeien!

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>