Sannyas

14 januari 2006

Vandaag heet ik precies 26 jaar Satyamo. Want op 14 januari 1980 zat ik bij Bhagwan in Poona, werd ik sannyasin. Hij legde zijn hand op mijn hoofd, met zijn duim op mijn derde oog. De Verlichte is iemand die niet bestaat, en zo voelde Bhagwan ook voor mij: zijn woorden kwamen niet uit hemzelf maar uit een mysterieuze diepte waarvan hij het instrument was, de ‘holle bamboe’, zou hij zeggen. Hij was een oneindig lege pop van papier-maché, en ik voelde me schuldig dat te constateren. Want bij ons in het westen is het geen compliment als je van iemand zegt dat hij ‘leeg’ is, in het oosten is het juist een compliment. Dat is even wennen. Uit die oneindig diepe mysterieuze bron kwamen de volgende woorden.

This is your new name: Swami Satyamo.
Satyamo means the ultimate truth. Truth is not available through the intellect. Truth is available only through intuition. Truth cannot be found by logic, by thinking, by the head; it can only be found by the heart, by feeling, by love.
So the whole problem before a seeker is how to shift the energy from the head to the heart. The whole gestalt has to be changed. Our society teaches us how to take the whole energy to the head. It excludes all other centers, it denies energy to all other centers, it takes everything towards the head.
Our society is head-oriented, so it is not an accident that millions of people are crazy, mad, insane. Their heads are boiling with too much energy and their hearts are empty because no energy moves there. The heart remains undernourished, goes on shrinking – and it is through the heart that one can be bridged with life, with god. Only through the heart is there a possibility of rejoicing, of becoming sane, of attaining to the ultimate truth.
Sannyas is only a beginning, a small beginning, of changing the gestalt, of moving the energy from the head to the heart. It can be done, energy can be moved to any center. It is only a question of understanding what our problem is. Once we know the problem the solution is not far away. In fact the problem contains the solution. Understood rightly, you will find the solution in the problem, you will find the answer in the question itself.
So now this is going to be your work: shifting your energy from the head to the heart. Feel more, sing, dance, participate in music; watch the stars, the sunset, the sunrise, the flowers, the trees, and you will feel yourself coming closer to the heart. And avoid argumentation, logic-chopping, hair-splitting. Avoid that, it leads nowhere. It takes you more and more into the desert, more and more away from you and your truth.

Ik had me geen mooiere naam kunnen wensen, zeven letters die qua klank en vibratie precies bij me pasten. Sindsdien is Satyamo altijd mijn roepnaam gebleven, met uitzondering van een paar mensen die vonden dat dat toch niet mijn ‘echte’ naam was. Maar wat is echt? En wat is een naam? Kan een Verlichte je niet beter een naam geven dan je fysieke ouders? Natuurlijk is het moeilijk voor ouders als hun zoon iemand anders dan hen ervaart als een gids voor leven en sterven. En zich dan ook nog door zo iemand een andere naam laat aanmeten. Maar ik kon ook niet anders als een daad stellen waarin ik duidelijk maakte wat mijn levensinstelling was, waar ik me thuis voelde.

14 januari 2006: volle maan in mijn achtste huis. Precies driehoek Jupiter in Schorpioen in 12. De afgelopen nachten storen rare dromen mijn slaap, dromen waarin ik misdaden bega en me afvraag of ik die moet verzwijgen of niet. Waarin ik met het grootste gemak hoge heuvels beklim die ik uit vorige dromen ken. Ja, ik geloof dat er echt een droomwereld is waarin we steeds weer terugkeren. Met zijn eigen landschappen en vertrouwde plekken. Het achtste huis is in de astrologie onder andere het huis van de dood, van seksualiteit, van psychologie – kortom van dingen die met (mogelijke) transformatie te maken hebben. En mijn grote stommiteit is dat ik teveel naar die overgave smacht, naar transformatie, naar de ervaring van verlicht raken, die een orgasme van ziel en lichaam moet zijn. Want dan ben ik niet meer in het hier en nu, terwijl die ervaring alleen maar in het hier en nu te vinden is. Ook dat leerde ik bij Bhagwan, die zich later Osho noemde. Stapje bij stapje me overgeven aan het hier en nu, aan dat wat is, als zwemlessen in de zee van vertrouwen.