Verhipt fietspad

Date 30 augustus 2007

Eindelijk zomer! Het werd tijd! Op zondag wandelen we door Oldegeppel. Op de smalle stoep van de Kerkweiderweg komt ons een fietser tegemoet. Die weg heeft namelijk alleen aan de zuidkant een fietspad en kennelijk woont hij ergens de noordkant van deze nogal drukke verbinding tussen ons dorp en de hei, vanwaar het verder gaat richting ziekenhuis en autoweg.
‘Er komt aan deze kant binnenkort óók een fietspad hoor!’ roep ik hem toe. ‘Nog een jaartje geduld!’ Hij stapt rustig af, blijkt van het een en ander op de hoogte te zijn, en laat me weten een tweede fietspad eigenlijk onzinnig te vinden.
‘Maar de provincie betaalt…,’ sputter ik nog tegen, waarop hij zich terecht afvraagt of die provincie dan geen betere dingen met haar geld kan doen. ‘Maar we zitten met een verkeerscirculatieplan en daarin is besloten dat langs alle wegen waar 50 kilometer of harder mag worden gereden aan beide zijden een vrij fietspad komt,’ leg ik tevreden uit. Verkeerscirculatieplan, dat vind ik nou zo’n mooi woord! Wat meewarig schudt de man zijn hoofd.
‘Meneer, er komen hier hooguit honderd fietsers per dag langs! Waar zijn ze nou mee bezig?’ Mijn laatste kruit: ‘Ik fiets daar zelf ook vaak naar beneden en vind het best eng om dan tegenliggers te ontmoeten op dat pad. Je gaat daar snel naar beneden hoor!’ Echt sterk vindt hij mijn argument niet. Een tikje oneens nemen we afscheid, en hij wenst ons welgemeend nog een prettige wandeling toe.

Eigenlijk heeft hij helemaal gelijk. Zelfs als het de gemeente niks kost zou je geen energie in dit soort projecten moeten stoppen. En er ook niet aan moeten meewerken. Maar dan zitten we nog wel met dat verkeerscirculatieplan! Als je zoiets hebt aangenomen – en dat hebben we – dan moet je het ook uitvoeren. Niets is zo stagnerend en frustrerend als het steeds maar bijstellen van plannen en besluiten, daar word je als college en ambtenarenapparaat horendol van. Dat moet je alleen maar in uiterste gevallen doen, bijvoorbeeld als blijkt dat er bijzonder ingrijpende gevolgen – door wie dan ook – over het hoofd zijn gezien, zoals indertijd het plan voor een weg door het Graaslandpark, waar we gelukkig een grote stok voor hebben kunnen steken. Voortschrijdend inzicht mag er zijn, maar het roer zou je alleen bij zwaarwegende argumenten of feiten moeten omgooien. Als je achteraf niet echt tevreden bent met een genomen besluit, als je vindt dat het mooier had gekund, dan moet je niet de uitvoerenden van dat besluit met de brokken laten zitten, maar er zelf iets van leren. Voor een volgende keer.

Dus laat dat fietspad, dat verhipte fietspad zoals Ondernemend Coalitiegenoot Rob dat noemde, er maar komen. En het is handig dat dit gecombineerd wordt met het afkoppelen van regenwater, zodat dat niet meteen het riool in verdwijnt. En voor mij is het trouwens makkelijker als ik komend vanuit het dorp over de heide wil gaan fietsen, want dan hoef ik niet meer zowel beneden als boven de weg over te steken. Fietsers oversteken, daar hebben fietsers een bloedhekel aan. En ik ook.

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>