De ontdekking van de pijn

Date 3 juni 2013

Het bestaan is veel slimmer dan we denken en is stilletjes al heel druk bezig met ons uit de crisis te helpen. Op een wijze die geen politicus of wetenschapper kan bedenken, laat staan een wereldreddende spirituele goeroe. Die crisis in immers ontstaan uit de verheerlijking van het eigenbelang en de daaruit voortvloeiende controlezucht. Dat kan je bevechten, maar alles wat je bestrijdt lijkt daarmee alleen maar sterker te worden. Goldman Sachs, waarvan de baas er vandaag de dag nog steeds met miljoenen vandoor gaat, krijgt er alleen maar nieuwe energie van. Protesteren doet polariseren en dat is juist wat de crisis alleen maar erger maakt. Je kan met ego’s geen ego’s bestrijden. Want laten we eerlijk zijn: het is juist onze eigen machteloosheid die we zo moeilijk kunnen accepteren. We willen geen muppets zijn, over ons heen laten lopen, het zomaar laten gebeuren dat een handjevol graaiers de wereld en de mensheid naar de knoppen helpt, en menen dat wij hen met hun eigen wapens moeten bestrijden. Waarmee we onszelf hebben laten verleiden om terug te vechten, en ons verlaagd hebben tot datgene dat we juist willen verheffen. Het bestaan weet wel beter, en heeft zo zijn eigen middelen om ons uit de crisis te helpen.

The environment strikes back. Maar dan wel uit een totaal onverwachte hoek. De zweep erover! Maar dan heel letterlijk. Want om te beginnen moeten we gezonder en gelukkiger worden, uit de holen van ons miskend en misbruikt zijn kruipen om met positieve moed het lef te hebben om te ervaren hoe macht en overgave ook in onszelf leven. De confrontatie met onszelf aangaan. Ons eigen ego en zelfbeeld vergeten om op te gaan in het spel van onderwerping en onderworpen worden. Ons verliezen in een schemerachtige wereld waarin we in halfdonkere kelders en op spookachtige zolders ons door duistere krachten in vervoering laten brengen. Daar wordt in trance alles één en is alles grijs, zijn we heiligen noch zondaars, goed noch slecht, en laten we in ons spel de diepere wezens in ons zien die we vele jaren, vele levens, vele millennia onderdrukt hebben. De deksels van de krochten van ons collectief onderbewustzijn gaan open en in de eerste lichtstralen blijken de gevreesde monsters en duivels een lichtvoetig en vrolijk spel te spelen dat uitstijgt boven het kwaad waarvoor we zo bang waren. God en satan omhelzen elkaar en blijken altijd de beste vrienden te zijn geweest. Er zijn zelfs veel meer dan vijftig tinten grijs omdat alles grijs is! Dat noem ik praktisch non-dualisme!

En wat blijkt? Die zogenaamde dubieuze wereld van BDSM blijkt een heel gezonde wereld te zijn! En zij die het praktiseren blijken zelfs gelukkiger te zijn dan mensen die alleen maar huis-, tuin- en keukenseks bedrijven. Dat bleek onlangs uit een onderzoek van de Universiteit van Tilburg. Maar we hadden zonder zo’n onderzoek ook wel kunnen bedenken dat BDSM (bondage, discipline, sadisme, masochisme) eigenlijk seks in optima forma is. Want overgave is toch eigenlijk de essentie van seks? Jezelf in de ander en in jezelf verliezen? Verdwijnen? Opgaan in een trance waarin je je eigen lijf laat oplossen in dat van de ander, zo niet de hele wereld om je heen? Seks wordt toch niet voor niets door sommige religies gezien als een gouden weg naar bevrijding? Wat is spelen met pijn anders dan het ultieme voorspel van het sterven, dat vaak niet even gemakkelijk gebeurt als veel romantici ons willen voorspiegelen? Wat is vastgebonden worden anders dan een les in vertrouwen in machteloosheid van je strak geknevelde naakte lijf? Ga me niet vertellen dat die flagellanten, die zichzelf tot bloedens toe met de zweep aftuigden, er niet van genoten! En eindelijk, ja eindelijk gaan steeds meer mensen dit ontdekken, en het kan niet anders zijn dan dat dit voortkomt uit een diepe behoefte zichzelf te verliezen. En dat is iets waar spiritualiteit ten diepste over gaat.

Wees dus straks niet verwonderd als de dokter je geen pillen meer voorschrijft of verwijst naar een andere poli. Want de medicijnen die je bij de apotheek afhaalt zijn dan geen pillen of druppels meer, maar zwepen, boeien en touwen, en dildo’s, maskers en tepelklemmen. En schrik niet als de poli een speelhuis is geworden dat vol staat met kruisen, martelbanken en slings. Reken maar dat je van deze therapie echt opgelucht en gezond tintelend van energie thuiskomt. Want niets is meer helend dan het in overgave kwijtraken van je krampachtige ikje, je ego. Dan ben je gewoon gelukkig, en alleen gelukkige mensen kunnen de wereld verbeteren. Eindelijk eens een weg die echt alternatief is!

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

3 reacties op “De ontdekking van de pijn”

  1. Annete zei:

    SATYAMO

    WAT EEN ENORM MOOI STUK …. DANK JE!

    ANNETE VAN LUIJK

  2. Annete van Luijk op Facebook zei:

    Dank je Satyamo Uyldert, deel het ff met je oke

  3. Satyamo zei:

    Oké Annete, dank je wel! Fijn dat je het mooi vindt!

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>