Neokids

6 juli 2010

Het ligt niet in de lijn van de rechtschapen neoliberaal om op te komen voor de zwakkeren in de samenleving. Het gaat er immers om de wetten van de evolutie hun werk te laten doen, niet alleen op biologisch en economisch gebied, maar ook op het sociale vlak. Dan heet het sociaaldarwinisme. Sinds en dank zij het neoliberale beleid in de jaren tachtig is het verschil tussen arm en rijk dan ook flink toegenomen, net als de criminaliteit, terwijl de kwaliteit van zorg en onderwijs schrikbarend achteruit is gehold. Om dit mooie resultaat te bereiken zijn we allemaal ons uit de naden gaan werken, en kan de Hardwerkende Nederlander met genoegen terugkijken op deze eerste resultaten van de neoliberale praktijk. Dat is immers de meest natuurlijke, nuchtere en realistische manier om de samenleving te structureren: idealen en visies zijn linkse speeltjes waar je als redelijke en rechtgeaarde rechtse rakker niets mee te maken wil hebben. Laat de markt haar werk maar doen en alles komt uiteindelijk goed. Waar gehakt wordt vallen spaanders, dus dat met die armoede, criminaliteit, zorg en onderwijs en zo moeten we maar even voor lief nemen.

Zelf heb ik ook een neoliberale opvoeding genoten. Wij babyboomers zijn eigenlijk allemaal neokids want we werden veel meer aan de wetten van de survival of the fittest overgelaten dan tegenwoordig. Als kind speelde ik op het platte dak van het huis van mijn tante op de Van Eeghenstraat, en viel of sprong ik kennelijk niet naar beneden. Bovenaan de trap waren geen hekjes. Stopcontacten lagen op de grond voor het grijpen. In het keukenkastje stonden allemaal makkelijk open te maken flesjes met gevaarlijke stoffen. Mijn vader gaf me druppels kwik om mee te spelen, dat zo raar en zwaar bobbelde op je handpalm maar dat ik niet in mijn mond stopte. Ik fietste alleen naar school met alleen de mededeling dat ik nooit met vreemde mannen mee moest gaan, hoewel ik niet wist waarom niet. Als peuter stak ik de Torenlaan over, wat me beter afging dan de beroemdste professor die Oldegeppel ooit heeft gehad. Op de Nicolaas Maesschool stond juffrouw Boerema te roken voor een overbevolkt klaslokaal. En ik heb dat allemaal in redelijke gezondheid overleefd! Niks mis mee! Toen ik later volwassen werd keek ik vaak verwonderd naar de veiligheid waarmee latere generaties van kinderen zijn opgevoed. Waarom al die veiligheidssluitingen op de flessen bleekwater? Als ze zo stom zijn om uit zo’n fles te gaan drinken moeten ze het zelf maar weten. Waarom al die stopcontacten opeens zo hoog en ontsierend tegen de muur? Van een schok ga je niet altijd meteen dood hoor!

Kortom meneer Rutte, begin eerst eens met u niet van de domme te houden over het neoliberalisme want dat floreert aanzienlijk in uw partij, de VVD. En wees eens een beetje consequent in het toepassen ervan, en maak eens een eind aan al dat sentimentele gedoe met de opvoeding van de kids! Waarom de kinderen wel beschermen en zorg geven, en volwassenen niet? Laat die kinderen maar eens lekker over aan de natuurlijk wetten van de evolutie, want anders komen er alleen watjes van. Laat ze zelf maar ontdekken dat bleekwater niet te drinken is, dat je builen krijgt als je van de trap dondert, dat je nat kan worden als je naar school fietst en zo. Zelfs ik heb mijn opvoeding als overbeschermend ervaren, zodat ik niet moet denken aan de trauma’s die kinderen tegenwoordig oplopen! Ja, de wereld is veranderd, er zijn meer gevaren gekomen waartegen kinderen beschermd moeten worden. Meer armoede, meer criminaliteit, minder zorg en onderwijs… Waarom beschermen we kinderen eigenlijk tegen het neoliberalisme, meneer Rutte? Waarom laten we hier de natuurlijke, enige echte realiteit en werkelijkheid, zijn gang niet gaan? De kinderen worden met de auto naar school gebracht omdat het anders wegens al die auto’s zo onveilig is. Ik weet dat wat opportunisme niet vreemd is in deze kringen, maar als neokid snap ik dit toch niet echt!