Vetbelasting
17 april 2014
Dikke mensen vind ik afschuwelijk om te zien. En toch bestaan ze en ben ik elke keer weer verwonderd over hoe ze zich in het openbaar schaamteloos durven te vertonen. Alsof er niks aan de hand is. Alsof het doodgewoon normaal is. Natuurlijk zijn er velen onder hen die het zelf niet kunnen helpen en voor wie mijn gedachten, gevoelens en ideeën over obesitas niet van toepassing zijn, maar het merendeel verdient wel mijn argwanende blik. Soms kan ik me moeilijk inhouden er iets van te zeggen. Dan fluister ik in de supermarkt tegen Vriend. ‘Heb je die man gezien? Dezelfde die knetterend op zijn brommertje over de stoep kwam aanrijden. Dat hij er niet doorheen gezakt is! Heb je gezien hoe onder zijn te korte shirt al dat vet over zijn broek heen blubbert?’ Wat zal hij straks allemaal op de band bij de kassa leggen? Verboden moest het worden! Het is een openbare aanval op de esthetiek! Ik snap ook niet hoe die het nou met zijn partner doet! En die partner snap ik dus ook niet. Zou hij zijn eigen pik kunnen zien? Gaat plassen puur op de tast? En plof, daar gaat weer een fles cola op de band. Als je jongeren geen alcohol mag verkopen, waarom dikke mensen dan wel cola en chips?
Wat doe je ertegen? Ze gaan vanzelf al wat vroeger dood, dus dat is al iets. Maar toch. Ze belasten niet alleen zichzelf maar ook hun omgeving. Dus moet je gewoon een soort vetbelasting gaan heffen. Hogere verzekeringspremies. Maar mensen leren weinig van dat soort langetermijneffecten, dus moet je ze daarnaast ook veel directer pakken op hun onappetijtelijkheid. Wat zwaar is moet zwaar wegen, dus moeten ze maar wat meer wegenbelasting betalen. En het zou leuk zijn als de lift en de roltrap veel trager gingen als er gebruik van maakten. Dat is met behulp van de Body Mass Index (BMI) allemaal best te automatiseren. Met een camera bepaal je hoe lang iemand is en met een ingebouwde weegschaal meet je hoe zwaar iemand is. De computer berekent dan de nieuwe snelheid. S1 = (S0 * 21,5 * h²) / m. Zoiets. Met dit soort technieken kun je ook in auto’s mensen op hun gewicht afrekenen, zodat er een variabele wegenbelasting ontstaat. En in bussen en treinen sta je tijdens het inchecken op een weegschaal. En als dikke mensen alsnog niet op een zitplaats of door een deur passen hebben ze gewoon pech gehad. Betalen per kilo, ze gewoon meteen in hun portemonnee pakken, dat werkt!
Maar er zijn nog meer middelen om overgewicht mee te bestrijden! Net als bij rookwaar een verplichte etikettering op alles waar teveel suiker, vet en zout in zit. Op bijna alles dus. Met walgelijke plaatjes. Van blubberende onder zwemkleding uitkwabberende lijven. Van mensen die met rode koppen in paniek naar hun hartstreek grijpen. Van mensen van wie de voeten zijn afgezet. Als de overgewicht door de overheid echt als een probleem werd gezien, had ze dat allang gedaan. Net als die vetbelasting. Probleem is alleen dat je minder vetbelasting kan innen als mensen écht gaan afvallen, en je weet hoe dat gaat: euro’s zijn nog altijd belangrijker dan de volksgezondheid. Maar van mij mogen artsen en sportscholen het leven van hardnekkige recidivisten ook wel zuurder maken door hun tarieven volgens de reciproke van eerder genoemde formule te verhogen, heu: aan te passen. Anders begint alles toch weer van voren af aan zodra bezoekers het pand hebben verlaten. Nemen ze liever de roltrap, grijpen ze meteen naar de bladblazer en slepen ze bij Appie hun mandjes suiker, vet en zout achter zich aan.
Vet belast. Niet alleen jezelf, maar ook je omgeving. Een vetbelasting vind ik dan ook een heel vet idee!
Gepost in Gezondheid en welzijn
17 april, 2014 om 12:13
Het is niet te hopen dat je K krijgt van je sigaartjes Satyamo. Wat zullen de mensen dan wel niet zeggen 😉
17 april, 2014 om 14:57
Wat een goed stuk,! Inderdaad niet politiek correct, maar wel correct. Ik heb er ook wel eens over nagedacht, zaken afrekenen per bmi eenheid. Denk aan de kosten van een vlieguitgstoel als iemand twee keer zo dik is als ik, dat ik de ander dan minder bagage mee mag nemen bijvoorbeeld, of sowieso de belasting, of de zorgverzekering. Het probleem is echter wel dat de grootste groep obesi bij de lager opgeleiden zitten, en doorgaans ook de lagere inkomens wie sowieso bijna geen belasting betalen en alle mogelijke toeslagen (huur/ zorg) die er maar zijn.
17 april, 2014 om 17:59
Satyamo, ik ben geschokt en boos door de respectloze en oordelende manier waarop je over mensen met obesitas schrijft. Het is duidelijk dat je geen idee hebt wat obesitas is en wat de oorzaken zijn. Ik voer al ruim 40 jaar een strijd tegen overgewicht. Een pijnlijke strijd die mij veel verdriet heeft bezorgd. Pas recent, en na maanden intensieve studie, ben ik er achter gekomen wat de belangrijkste oorzaken zijn, en dat het een zeer gecompliceerd proces is. de manier waarop jij denkt dat het probleem op te lossen is, is ronduit dom en kortzichtig. Misschien dat je na het bekijken van een van de voordrachten van Gary Taubes tot een iets intelligentere conclusie kan komen, zodat je je in de toekomst niet meer op zo’n verachtelijk manier hoeft uit te laten over mensen die het al moeilijk genoeg hebben. http://www.youtube.com/watch?v=lDneyrETR2o
17 april, 2014 om 18:54
Satyamo, waar is elke vorm van nuance en nadenkendheid bij je gebleven? Jouw verhaal is zo ongenuanceerd en ver weg van enige vorm van respect. Dit ken ik niet van je. Waarlijk snap ik niet hoe je dit zo domweg hebt kunnen neerschrijven zonder enig respect en louter vanuit jouw eigen beperkte waarneming. Mag ik om herbezinning vragen?
17 april, 2014 om 19:41
Hi Ansula en Almast. Ik schreef in de eerste alinea al: ‘Natuurlijk zijn er velen onder hen die het zelf niet kunnen helpen en voor wie mijn gedachten, gevoelens en ideeën over obesitas niet van toepassing zijn (…)’ Ik weet van je strijd, Ansula, maar ik zie teveel mensen die doodgemoedereerd allemaal dikmakende spullen kopen en eten alsof het de meest normale zaak van de wereld is, net als hun veel te hoge BMI. Daar heb ik het over, over de mensen die het er juist NIET moeilijk mee hebben! En dat zijn er volgens mij ontzettend veel. Ik verwijt overheden dat ze te weinig maatregelen nemen waarin bijvoorbeeld grenzen worden gesteld aan suiker- en zoutgehalte – dat zal wel liberalisme heten – maar ik vind ook dat mensen zelf schuldig zijn zolang ze zich blijven volproppen met pizza’s en cola. Dank zij de voedingsindustrie en mensen die al die rommel kopen is obesitas straks doodsoorzaak nummer één, heb ik begrepen.
17 april, 2014 om 19:58
Het is een vreselijk probleem ! en al die maagverkleiningen die met de dag toenemen, ze doen of het de normaalste zaak van de wereld is, afschuwlijk !
17 april, 2014 om 20:36
Ik had een dergelijk oordelend en ongenuanceerd stuk van jou nooit verwacht, Satyamo. Hoe kan je in hemelsnaam zo oordelen over anderen zonder ooit een stap in hun schoenen gelopen te hebben. Misschien zou jou met eenzelfde genen- en omstandighedencombinatie precies hetzelfde zijn overkomen.
17 april, 2014 om 21:58
Goh … voel me nu wel gediscrimeerd. Moet ik zeker straks bij de dokter een verklaring halen dat ik ivm mijn bijna niet werkende schildklier? Maar je zei het al, dit stukje was niet voor mensen zoals mij bedoeld.
Geniet jij idd maar lekker van je sigaar en bedenk alvast een plan hoevdat belastinggeld dan ten goede komt aan he doelgroep.
Misschien gratis sporten, voedingsleer op scholen, gezond eten subsidieren. Dan heb je idd inderdaad kans dat jouw Utopia uitkomt.
Misschien kan je de eerste minister van Volksgezondheid worden van een Dorpspartij!
18 april, 2014 om 9:27
“Love and compassion are necessities, not luxuries. Without them, humanity cannot survive.”
19 april, 2014 om 11:18
Hi Carin! Dank voor je voordenkwerk over het besteden van de vetbelasting! Helemaal mee eens, hoewel je één ding bent vergeten: gratis zwemmen! Dat schijnt de gezondste sport te zijn! En snackbars en frisdrankautomaten en zo moeten zich op zijn minst 350 m van scholen bevinden. Dat dit laatste misschien wat minder liberaal is, zal jij waarschijnlijk niet zo erg vinden. 😉 En ik ook niet trouwens. 🙂