Roze legers

2 januari 2009

Ook dit jaar nodigden Hein en Floor ons uit om Oud en Nieuw bij hen te komen vieren. Dus reden we met hen mee naar hun huisje in een Feriendorf in Frankenau, en ook Liesbeth ging met ons mee naar Duitsland. Met als gevolg dat we ons op oudejaarsavond traditiegetrouw met de oliebollen rond het Risk-bord schaarden. Liesbeth was ook meegegaan, zodat wij ons met vijf mensen stortten op het veroveren van landen en werelddelen. Een fout spel eigenlijk, want het doet een beroep op lage lusten zoals agressie, vechten en moorden, maar laten we maar zeggen dat het goed is voor de ontwikkeling van strategisch inzicht. Soms verheft de strijd zich uit de virtualiteit van dit bordspel tot ruzies van vlees en bloed, maar zover is het deze jaarwisseling niet gekomen.

Ik speelde met de roze legers en had tegen het eind van het spel – we waren toen al in 2009 beland – een aanzienlijk deel van Noord-Amerika veroverd. Misschien ook omdat niemand de opdracht Vernietig alle roze legers had, een taak die de paus graag kwijlend op zich genomen zou hebben. Maar die speelde niet mee, zodat hij de natuurramp die ik vertegenwoordigde ongebreideld zijn gang kon gaan. Een gezegende is niet altijd iemand die zelf zegent, en zeker als dat een Benedictus XVI is, die in de eenentwintigste eeuw opeens homo’s tegen het lijf loopt. Die zouden volgens hem aan het werk moeten worden gezet. ‘Neuken jullie!’ roept hij de homo’s eigenlijk toe. Want de aarde kan niet overbevolkt genoeg zijn, en alles wat daartoe niet bijdraagt is tegennatuurlijk. Niet alleen mensen, maar ook de vele dieren die liever met seksegenootjes vrijen, zelfs de natuur zelf kan tegennatuurlijk zijn. En daaraan moet iets worden gedaan volgens deze kerkleider, die alleen even vergeet om zelf het goede voorbeeld te geven.

Zou je zo’n paus voor een internationaal gerechtshof kunnen dagen? Iets met misdaden tegen de menselijkheid? Iets met artikel 1 van de Universele Verklaring van Rechten van de Mens? Zou je als regering niet de ambassadeur van het Vaticaan op het matje kunnen roepen? En dat alles wegens het door de paus aanzetten tot discriminatie en haat? Want iets anders kan ik er niet van maken als hij homoseksuele gemeenschap even erg vindt als het vernietigen van regenwouden, en dit volgens hem daarom in dezelfde mate bestreden moet worden. Als een ayatollah, moefti of imam dergelijke taal uitslaat als die van Benedictus XVI, dan stond de westerse wereld op zijn kop, maar omdat het haar eigen religie betreft houdt ze de paus de hand boven het hoofd. Een paus die met zijn uitspraken miljoenen katholieke homo’s nodeloos leed berokkent. Of hen neurotiseert door hen te zeggen dat ze het wel mogen zijn, maar het niet mogen doen.

Ja, ik was trots op mijn roze legers, die tot het eind van het spel toe niet te verslaan waren. En onwillekeurig kwam het liedje In the navy van Village People in me op. Wat hebben we daar niet vaak op gedanst! En Robbie en ik maar de houterige gebaren maken die bij dit lied en het bekende Y.M.C.A. horen: armen recht voor je uit gestrekt, handen in de zij, armen groetend omhoog, handen boven de ogen – wat vond ik het leuk om hem zo te zien dansen! Een lied dat de kracht van de homowereld uitstraalt, een lied over de zelfverzekerdheid en trots waarmee we onze eigen wereld opbouwen en daarin niet te stuiten zijn. Dat lijkt me een goed voornemen voor het komende jaar. In onze eigen unieke kracht blijven staan, onszelf durven blijven.