Onze redding

27 juni 2023

Burgemeester Halsema wil de corpscultuur aanpakken, lees ik in Nieuwe Revu. Het zal tijd worden. Groen Links houdt niet van ontgroeningen. En terecht. Ik hoop wel dat die studentikoze misstanden in Amsterdam wat strenger worden aangepakt dan in België. Daar werden een paar lichte straffen opgelegd aan studenten van de vereniging Reuzegom die een kandidaat doodmartelden. Een zwaardere straf zou de toekomst van die jongens wel eens kunnen bederven. In minder spirituele buien wil ik wel eens voor de doodstraf zijn. Oog om oog, tand om tand. Maar dat vinden we hier in het westen onbeschaafd, in tegenstelling tot veel oosterse landen. Waarom doen we hier zo moeilijk over sterven en dood? Als je die jongens laat leven gaan ze nog meer dood en verderf zaaien. Want waar komt het gros van onze politici en bestuurders vandaan? Die hebben al in hun corpsen dusdanig hechte vriendschappen gesloten dat ze elkaar voor de rest van hun levens de handen boven elkaars hoofden houden. Elkaar baantjes toeschuiven, de bal toespelen. En als ze van hun baantje een puinhoop maken krijgen ze wel weer elders goed betaald werk.

In hun cursussen psychopathie leren de jongens hard te zijn en ego’s als betonblokken om zich heen te bouwen. Empathie is iets voor watjes. Zaken zijn zaken, en de economie is hun afgod. De wereld zou beter zijn zonder mannen. Veel oorlog en misdaad zou ons bespaard zijn. ‘Neuken in de keuken en dan rechtstreeks de oven in,’ grap ik ergens, want dat is het enige waar mannen goed voor zijn. Ik denk dat ik daarin wel een beetje gelijk heb. Ze zijn kennelijk nodig voor de voortplanting, maar dat is het wel zo’n beetje. En dan nog. Hebben we ons intussen niet genoeg voortgeplant? Het wordt toch niks meer met het klimaat en zo. Voor grenzen aan de groei zijn ook grenzen aan de pik nodig. Gelukkig worden steeds meer mannen impotent. Ik ook trouwens, hoewel ik in mijn geval het nut niet er niet zo van inzie. Voortplanten was nooit mijn beste kant, maar zo heb ik niet bijgedragen aan de overbevolking, die de uiteindelijke oorzaak is van klimaat- en migratieproblemen. Zijn homo’s toch nog ergens goed voor, daar kunnen er nooit genoeg van zijn. Wat natuurlijk ook voor lesbiennes geldt.

Ik mag dan wel homo zijn, maar ik heb een hekel aan mannen. Vind het stomme wezens. De wereld van bier, voetbal en sixpacks is mij vreemd. Luisteren kunnen ze al helemaal niet. Laat ze los in een oorlog en ze slaan meteen aan het martelen. In de sportwereld spelen ze maar al te graag met ballen, alsof dat geen verkapte homoseksualiteit is. En altijd maar willen scoren, presteren. Als ze nog jong zijn kunnen ze leuk zijn, maar als ze eenmaal gesetteld zijn gaat het maar al te vaak bergafwaarts. Gelukkig is er nog wel een handjevol mannen dat wél naar hun innerlijke stem luistert. Dat worden dan componisten en schrijvers, dansers en schilders, filosofen en wetenschappers. Heeft het met seksisme te maken dat er in de artiestenwereld relatief veel mannen – en homo’s – rondlopen? Vrouwen kunnen veel van hun creativiteit kwijt in het baren van kinderen, dus mannen moeten op hun eigen manier dingen gaan scheppen. Laten we dus toch maar niet meteen álle mannen wegdoen. Want voor je het weet gooi je met hen ook veel cultuur in de oven die eigenlijk alleen voor alfamannetjes is bedoeld.

Niet alle mannen wegdoen dus, maar wel het overgrote deel ervan. Dan zal je zien hoe pijlsnel we op onze aarde uit de vele crises komen. Onze redding!