Graaf je eigen graf!

8 juli 2023

Naar de zelfwerkende wc. Dat is de kop van een column van Frits Abrahams in de NRC van afgelopen woensdag. Over hoe de overheid de zorg voor ouderen heeft uitgekleed, waarbij verwacht wordt dat ze meer mantelzorg van kinderen en buren krijgen. Hij wenst dat minister Conny Helder van Langdurige Zorg, over twintig jaar ook met de billen bloot moet. ‘Daar zit je dan als oudje eenzaam op de zelfwerkende wc, in de ene hand een oogdruppelbril, in de andere hand een steunkousaantrekker terwijl je pathetisch denkt: moet ik straks ook nog zelf mijn eigen graf graven?’ Dat zit er wel in na alle jaren Rat Rutte met zijn trawanten in wiebelende kabinetten, die zelfs als ze omvallen op hun pootjes blijven staan. Dat je je eigen graf moet graven lijkt nu nog absurd, maar inmiddels gebeuren er wel meer dingen die we vroeger niet voor mogelijk hebben gehouden. Bovendien is dit een prachtig voorbeeld van de zo vaak bejubelde zelfredzaamheid.

Ik begin dus maar alvast en neem er alle tijd voor. Dat kan moeilijk anders, want na een kwartiertje werken in de wildernis achter ons huis moet ik alweer even zitten. Zo’n spiralende wervelkolom maakt snel moe. Maar als ik nog zo’n tien jaar leef kan ik rustig aan doen. Mag je eigenlijk in je eigen tuin begraven? Dat schijnt te mogen, hoewel ik niet weet of dat ook geldt als je jezelf begraaft. Zelfdoding is ook niet strafbaar. Maar de hulp daarbij weer wel, dus ik kan geen beroep op vrienden of buren doen om me te helpen bij het spitten en ontwortelen in onze wildernis. Want als ik toch mijn eigen graf moet graven, ga ik er maar meteen in liggen als mijn leven mooi is geweest. Als kind op het strand had dat ook al iets spannends, al dat zware zand over je lijf met je hoofd er nog net boven. Kop niet in het zand dus. Cremeren vind ik niks, net als je lichaam laten invriezen. Te warm of te koud, en veel te technisch allemaal. En onder de grond word ik toch nog opgegeten, zij het niet door mensen. Natuurlijker kan het niet.

Ik heb begrepen dat ik minimaal 65 centimeter onder de grond moet liggen, en omdat ik geen Amerikaan ben moet een meter diep dus genoeg zijn. Elk jaar een decimeter afgraven, ongeveer een tiende kuub, dat moet te doen zijn. Ik moet wel stapje voor stapje aan de zijkanten iets als een bekisting aanbrengen, want anders stort alles steeds weer in elkaar. En met een beetje regen wordt mijn toekomstige graf al snel een vijver. Dus moet ik elk jaar, voordat ik weer een decimeter verder ga delven, eerst kikkers en visjes wegjagen, zodat het te hopen is dat zich daartussen geen beschermde diersoorten hebben gevestigd. En dan nog het regenwater eruit emmeren. En duimen voor droog en heet weer zodat het geen modderpoel wordt, omstandigheden waaraan we gelukkig steeds minder gebrek hebben. Na tien jaar ligt er dus een kuub zand naast mijn toekomstige rustplaats. Achter een schuttinkje aan de lange zijde van het graf dat ik als een soort kattendeur kan openklappen, met een via een katrol eraan bevestigd touw. Wel rul zand, ontdaan van wortels en ander ongerief zodat het gemakkelijk naar beneden kan glijden.

Tijd voor de finale. Houten wanden weghalen. Me uitkleden en lekker gaan liggen met het touw in mijn hand. Een laatste blik op de blauwe hemel boven me. Klep open, en ik verdwijn in de zware warme zandlawine. Daarmee heb ik de samenleving en mijn vrienden en familie toch weer veel kosten en zorgen bespaard, en ik ben weer helemaal terug in Moeder Aarde. Wat wil ik nog meer? In elk geval dat het goed werkt allemaal. Daarom moeten nog diverse andere veiligheidsmaatregelen worden genomen die ik hier niet even allemaal kan opsommen. Ik moet er dus een uitgebreidere handleiding of een boekje voor maken. ‘Eigen graf graven voor dummies’ of zo. Dat dan weer niet zal worden uitgegeven omdat het hulp bij zelfdoding is. Misschien is het publiceren van dit verhaal zelfs strafbaar, maar echt snappen doe ik dat niet. Maar toch. Ze adviseren je om je eigen graf te graven, dus wat willen ze nou in Den Haag? Maar geloof me: nergens sterft het zo lekker als in je zelfgemaakte graf!