Jamie

15 november 2007

Zoekend in archiefdozen stuitte ik onlangs op een artikel dat ik begin 2000 heb geschreven voor een krant ter ere van het 25-jarig huwelijk van Casper en Sietske, met wie we hieronder kennismaken. Daarin bedankte ik Casper voor de leuke nacht die hij mij had bezorgd. Precies 35 jaar geleden. Ik neem het artikel hier over. Satyamo heet dan nog Rob en Jamie is een zwervende Amerikaanse waterman…

Casper geeft Rob vriendje
Uilenstede 198 – 15 november 1972

Al jaren wonen zij tegenover elkaar. Student medicijnen Casper en student psychologie Rob. Rond etenstijd zijn zij regelmatig te vinden in de gemeenschappelijke keuken, waar zij onder het kijken naar de Fabeltjeskrant genieten van spaghetti en Saroma-puddinkjes. Ook drinken ze vaak thee in kamer 1386 of 1377, waarbij ze elkaar op de hoogte houden van hun avonturen in de liefde. Onlangs bewees Casper zijn ware vriendschap voor Rob door hem een vriendje te bezorgen.

Tijdens zijn vakantie na het doctoraalexamen ontmoette Casper in een Spaans station de Amerikaanse Jamie, een hippie die door Europa trok en ook nog naar Nederland zou komen. Met een “Precies iets voor jou” heeft hij Rob al weken geleden nieuwsgierig gemaakt naar deze jongen. Eergisteren, na de zwaarste storm in Nederland sinds 1921, arriveerde Jamie dan eindelijk, met zijn enkele weken geleden in Spanje opgepikte Deense vriendin Luna.

Het klikte meteen tussen Rob en Jamie. Zodra ze elkaar maar even in de ogen keken vergaten ze de rest van de wereld. Was het door Jamie of door het slechte weer en de schemering dat Rob gisteren zakte voor zijn rijexamen? Na hun eten met Casper, Sietske en Luna gaf Jamie te kennen met Rob alleen te willen zijn. Rob: “Jamie toonde me dat liefde bestaat, zonder ernaar te hoeven zoeken. Dat je wederzijds zoveel geweldige gevoelens kan hebben dat je op een gegevens moment gewoon vraagt I wanna make love with you.”

Over wat er afgelopen nacht op kamer 1377 gebeurd is, kunnen we weinig zeggen. Wel hebben we achterhaald dat er kaarslicht is gebrand en dat in de geur van wierook platen van de Incredible String Band zijn gedraaid, hoewel Jamie liever American Beauty van de Grateful Dead had gehoord, die echter niet aanwezig was in Robs collectie. Het schijnt dat Jamie nog een mooie tekening voor Rob heeft gemaakt en dat Luna – om het samenzijn van Jamie en Rob niet te verstoren – in het halletje heeft geslapen. “Moet kunnen.”

“Het is misschien wel de mooiste nacht die ik ooit gekend heb,” zei Rob de volgende dag. “Zo romantisch, psychedelisch, liefdevol, echt… Er zijn geen woorden voor! Te gek, weet je wel!” Om vervolgens zoals gebruikelijk in dit soort situaties zijn gitaar te pakken en er een liedje over te schrijven.

Waarmee Jamie wellicht het leukste cadeau is dat Casper ooit aan Rob heeft gegeven.

Einde artikel. In mijn dagboek kan ik er niet over uit. “De nacht van de 14e op de 15e november is (misschien?) wel de mooiste nacht die ik ooit gekend heb.” schrijf ik. “Die jongen is tegelijk een Gids, en een Tibetaanse Jesusfreak. Gaf me in zijn handen mijn Idealen terug. Nu speelt van de Incredible Stringband A Very Cellular Song, waarover we het ook nog gehad hebben. Zo romanties, psychedelies, liefdevol, echt, sentimenteel onze gevoelens voor elkaar waren! Hoe kan ik dat anders weergeven door een wit blad, gewijd aan Jamie, Jamie, Jamie! May a long time sunshine on you, all love surround you, and the pure light within you guide you all way on. Living the timeless life. There’s absolutely no strive. Wat nog meer hierover te vertellen?” Inderdaad staat het meeste hierover op bladzijde 1468 van mijn dagboek, die helemaal leeg is.

Gepost in Uit mijn leven