Europa

20 juni 2008

Als je bij elk programma dat je installeert de license agreement zou moeten lezen, bij alles wat je koopt de verkoopvoorwaarden zou moeten raadplegen, bij alles wat je eet de ingrediënten zou moeten checken en bij alle medicijnen de bijsluiter zou moeten bestuderen… Dan zou er geen tijd meer over zijn om te eten, te werken, te leven, kortom je zou failliet gaan. Toch wordt van ons allemaal verwacht dat we er kennis van hebben genomen, en kunnen we erop gepakt worden als we ons niet met een vergrootglas op de gele tweepuntslettertjes op het witte papier hebben gestort.

In de wet staat dat we allemaal geacht worden de wet te kennen. Dit stukje rare bestuurderslogica kan ik nog vergeven, want je moet toch ergens beginnen. Maar ook hier wordt ons iets onmogelijks opgedrongen, want de wet past niet echt op een A4-tje. Zodat we er maar op moeten vertrouwen dat we niet teveel belazerd worden. Eigenlijk hoeven we ons daar niet zo druk over te maken, evenmin als over de aftitelingen van speelfilms die ook niemand helemaal leest door gebrek aan interesse in wie het bestek van de derde inspeciënt heeft opgepoetst. Zo zouden we ook niet moeilijk moeten doen over dat EU-verdrag. Ga dat ding toch niet allemaal lezen jongens, zeur niet! Het is heus wel goed wat er in staat! Vertrouw ons nou maar, we hebben toch het beste voor met de Europese Unie?

In een bestemmingsplan stond ergens onderaan een pagina iets onopvallends over een weg dwars door het park in de wijk waar ik woon. De hele vorige gemeenteraad had er overheen gelezen, en dat zou ik wellicht ook hebben gedaan. Maar het kostte ons de grootste moeite om – samen met veel protest van de bevolking – te verhinderen dat die weg er kwam. Dat soort voorvallen schaadt vertrouwen en dit geval staat niet op zich. Want een grote berg regeltjes geeft makkelijk de mogelijkheid om er iets tussen te stoppen dat onontdekt blijft totdat je het nodig hebt. Dan kun je zeggen: ‘Kijk maar, het staat er echt, jullie hebben eroverheen gelezen!’ Terwijl het technisch onmogelijk is dat iedereen in de Tweede Kamer, Provinciale Staten en de gemeenteraden alles leest dat in de brievenbus ploft, eh… als pakket bezorgd wordt omdat het er niet in past.

Vorige week speelde Nederland tegen Frankrijk, twee neezeggers tegen de Europese grondwet. En op dezelfde dag lieten ook de Ieren hun afkeuring blijken. Paniek dus! Met als eerste reactie het zoeken van een truc om deze democratisch besloten afkeuring te omzeilen. Want Europa moet doorgaan, of we het willen of niet. Net zoals de provincie in het Gooi gemeentelijke herindelingen door de strot duwt, tegen de zin van bevolking en gemeenteraden in, zo zullen we allemaal moeten geloven in één verenigd Europa. En wordt vertrouwen afgedwongen, zodat het in de kiem wordt gesmoord. Gelukkig stinken steeds meer mensen daar niet in. Zien ze dat ze belazerd worden als hen op het hart wordt gedrukt dat het verdrag heel iets anders zou zijn dan de afgekeurde grondwet. En dan maar klagen dat het vertrouwen in de politiek afneemt!

Natuurlijk moet er een verenigd Europa komen. Alleen niet op deze manier!