Windmolens

21 november 2010

Er staan veel windmolens langs de weg als we in de bus naar Almere rijden. Hoe lang zullen die er nog staan? Want als het aan Hero Brinkman ligt worden ze allemaal weer afgebroken. En hoe lang zullen we trouwens nog in deze bus zitten? Want als het aan Hero Brinkman ligt worden alle onrendabele bussen opgeheven. Jammer als je ’s avonds je moeder nog even een bezoekje wilt brengen, want dat komt er dan niet meer van. Dan had je maar een auto moeten kopen, zodat je haar met 130 kilometer per uur nog even snel een bezoekje kunt brengen. Beetje slechter voor het milieu en wat verkeersslachtoffers meer, maar dat weegt allemaal niet op tegen de tijdwinst die we straks gaan boeken met al dat gescheur over de snelwegen. Veel windmolens langs de weg trouwens! Dat wordt een fikse kapitaalvernietiging! En waarom rijden we hier eigenlijk met de bus? O, een wegomlegging, een paar kilometer omrijden. Vraag 34 over de OV-chipkaart: wordt de rit bij omleggingen meteen ook duurder voor de reiziger? Ach, wie interesseert zich daarvoor… Nee, een beetje sociaal, aardig en lief voor elkaar zijn is een linkse hobby, en velen nemen in het bedrijfsleven of op straat alvast een voorschot op de maatschappelijke verharding die het nieuwe kabinet voor ogen heeft.

Misschien is het wel goed dat het kabinet het sociale en fysieke milieu naar de knoppen helpt. Dat schudt het bedrijfsleven wakker. Neem Unilever bijvoorbeeld, dat duurzaamheid hoog in zijn vaandel voert en haar milieuvoetafdruk wil halveren. Daar zitten kennelijk mensen zoals CEO Paul Polman die verder kijken dan hun neus lang is. Voor wie niet alleen de aandeelhouder heilig is, maar ook de wereld zoals die er over tien, twintig, dertig jaren uitziet. Die ook willen dat hun kinderen en kleinkinderen in een leefbare wereld leven. Nou, dat zijn allemaal zaken die aan Hero Brinkman niet besteed zijn. Natuur en cultuur – weg ermee! Ik dacht dat alleen de VVD daar niet veel van moest hebben, maar ook de PVV blijkt niet de meest hoogstaande mensen in zijn kringen te hebben. Terwijl inmiddels de zaak zo uit de hand gelopen is dat de eerste de beste uit dat geteisem de hele regering kan laten vallen door voor zichzelf te beginnen in de Tweede Kamer. Zo diep is de democratie gevallen. Rutte en Verhagen laten zich dagelijks schminken omdat anders iedereen ziet hoe rood ze blozen van plaatsvervangende schaamte.

Op de terugweg rijden we in het donker. Spelend met de camera’s in de bus kijkt Vriend naar zijn eigen gebaren op het scherm. Ik doe mee met de in het openbaar vervoer geldende mode door voortdurend met mijn mobieltje te spelen. Daarop zie ik met behulp van Google mezelf over de wegen glijden, zodat ik een beetje weet waar ik ben, wanneer we over een brug rijden en of er al dan niet links en rechts van de weg huizen staan in het donker. Of langs een park of bos, terwijl het best zo kan zijn dat door dit gespeel van mij enkele boomblaadjes het leven laten, zoals recent onderzoek suggereert. Ja, ik heb zelf ook indertijd tegen UMTS geprotesteerd, en nu maak ik er zelf vrolijk gebruik van! Nou haal ik het niet bij de overigens wel leuke knaap die de hele rit luidruchtig zit te telefoneren, maar toch. Hoe fanatiek ben ik met dit soort dingen? Aan de ene kant vind ik die technieken van tegenwoordig machtig interessant en wil ik ook niet achterblijven als een wereldvreemde zombie. En beter dan het allemaal te verwerpen is het wellicht om te trachten het zo te maken en te gebruiken dat het mens en milieu geen schade berokkent.

Is het gevecht voor windmolens een gevecht tegen windmolens geworden? Daar lijkt het wel op met de nieuwe regering. Sommigen noemen dit kabinet zelfs ‘Rutte I’, kennelijk opdat er nog meerdere mogen volgen. Moet je de rechtsen hun spel maar laten uitspelen zodat ze vanzelf verzuipen in hun eigen kortzichtigheid? Moet je het marktmechanisme zijn werk maar laten doen? Maar ook dat doet rechts niet, getuige bijvoorbeeld hun steun voor kernenergie. Eigenlijk zijn ze te laf om zelfs iets als een visie te ontwikkelen, want niets doen – de terugtrekkende overheid – en de zaak maar in zijn beloop laten kun je toch nauwelijks zo noemen. Het is geen toeval dat intelligentie en creativiteit meestal hoofdzakelijk aan de linkerkant van het politieke spectrum te vinden is. Zo ontpopt rechts zich als Don Quichot die tegen windmolens vecht en ze voor gevaarlijke reuzen aanziet. Terwijl de natuur ons allerlei energiebronnen gratis en voor niets geeft, en het volstrekt irrationeel is om daar dan geen gebruik van te maken. Geleidelijk komen we er achter dat rechts wel degelijk een utopie heeft, en hoe duidelijker die wordt, hoe minder vrolijk we ervan worden. Misschien worden we nog tijdig wakker geschud. Misschien ook niet, en moet dit allemaal maar gebeuren ergens op een planeetje in een hoekje van de kosmos. Eentje meer of minder maakt ook niet zoveel uit. Foutje, bedankt.