Jesuisenterrasse

18 november 2015

Met de oorlogsverklaring aan IS lijkt alles weer van voren af aan te beginnen. En ik moet toegeven dat het ook bij mij de eerste reactie was: platgooien die handel. En de collateral damage dan maar voor lief nemen, want het moet nu echt afgelopen zijn met dat terroristische gedoe. Maar nu de verdoving na de aanslagen in Parijs wat uitgewerkt is, denk ik daar toch wat anders over. Omdat een oorlogsverklaring niet van manhaftige moed getuigt, maar juist van lafheid. Omdat het is de gemakkelijkste weg is waarbij je niet de wortels van het probleem aanpakt. Omdat je het kennelijk niet opbrengt om gestoorde individuen zélf op te sporen en aan te pakken, maar in plaats daarvan liever een hele stad, een heel land platlegt. Net zoals paus Innocentius III in 1209 maar de hele stad Béziers liet uitmoorden omdat er katharen onder de bevolking leefden.

Dat de aanslagen in Frankrijk plaatsvonden komt wellicht niet alleen omdat dit land zelf Irak en Syrië heeft aangevallen, of omdat Parijs als toeristisch centrum in Europa een ideaal doelwit is, of omdat het zijn banlieus met al zijn moslims heeft verwaarloosd. Het zou namelijk heel goed kunnen omdat Frankrijk voor alles staat wat IS haat. Robbie stuurde me een mooie geanonimiseerde tekst die hij op internet had gevonden: ‘La France incarne tout ce que les fanatiques religieux du monde détestent: profiter de la vie sur terre par une multitudes de petites voies: une tasse parfumée de café avec un croissant au beurre le matin, de belles femmes en robes courtes souriant librement dans la rue, l’odeur du pain chaud, une bouteille de vin partagée avec des amis, un peu de parfum, des enfants qui jouent dans le jardin du Luxembourg, le droit de ne pas croire en un quelconque Dieu, ne pas s’inquiéter des calories, flirter, fumer et avoir une sexualité sans être forcément marié, prendre des vacances, pouvoir lire n’importe quel livre, aller à l’école gratuitement, jouer, rire, revendiquer, se moquer des prêtres comme des politiciens, laisser l’inquiétude sur l’après-vie aux morts. Aucun pays ne vit sur terre mieux que les Français.’

Lekker op je terrasje blijven zitten is dan ook het beste wapen, en als je die jongens van IS dood wil hebben is het het beste om te zwijgen en hen zo min mogelijk aandacht te geven. Daar kunnen ze écht niet tegen. Onze angst is hun overwinning, onze publiciteit is hun voeding, onze oorlogstaal hun gelijk. Ieder mens heeft het recht om gelukkig te zijn, n’importe pas wat er allemaal om hem heen gebeurt en wat ervan gevonden wordt. Niemand hoeft zich te laten opnaaien door dreigingen en door angst die altijd een slechte raadgever is. Pas uit een mentaliteit waarin je niet meegesleept wordt door negatieve emoties en blijft zingen kunnen de juiste maatregelen tegen IS voortkomen. En dat is niet een oorlogsverklaring of het stigmatiseren van mensen die een godsdienst aanhangen die veel vrediger is dan we meestal willen weten, zoals in de bijna westers aandoende glossy Mohammed te lezen is.