Heup onder mes en maan

26 januari 2021

Een paar weken geleden werd ik door het ziekenhuis gebeld. Dat de operatie voor een nieuwe heup op 28 januari zal plaatsvinden. Ik vertelde dat ik die dag jarig ben, waarop mij meteen aangeboden werd om een andere datum te prikken. Maar dat hoefde voor mij niet. Ik vond het wel een mooi verjaarscadeau. En ik was al blij dat de operatie überhaupt doorgang vindt wegens corona. Later zag ik dat het die dag Volle Maan is. Met mijn astrologische achtergrond zou ik me moeten afvragen in hoeverre een operatie op zo’n dag eigenlijk wel een goed idee is. Je zou veel bloed kunnen verliezen, maar een afnemende Maan in de daarop volgende weken schijnt wel gunstig te zijn voor herstel. Ik heb niet verder gezocht. Die dag met de Volle Maan is nu eenmaal op mijn pad gekomen, en dat zal ook niet voor niets zijn.

Er zijn rond die tijd wel erg veel transits op mijn radix ofwel geboortehoroscoop. Dat betekent dat er veel verbindingen zijn tussen de actuele planeetstanden en die tijdens mijn geboorte. Een treintje van Jupiter, Zon en Saturnus dendert dan in de hemel over de Zon, Mercurius en Mars in het tweede huis van mijn radix. De actuele Volle Maan staat daar dus pal tegenover, en bevrucht vanuit het achtste huis Saturnus en Pluto in mijn geboortehoroscoop. En Uranus en Mars, die het deze dagen ook goed samen kunnen vinden – zie de bestorming van het Capitool – maken een hoek van negentig graden, een zogenaamd vierkantsaspect, met enerzijds die Zon, Mercurius en Mars en anderzijds die Saturnus en Pluto in mijn radix. Kortom er gebeurt veel en wellicht zouden anderen in mijn situatie maar in hun bed blijven liggen.

Alsof die planeten zich daar iets van aantrekken, want wat gebeuren moet gebeurt toch wel. Het gekke van het leven is dat je zoveel mogelijk zelf in de hand wil hebben, maar dat een en ander juist daardoor uit de hand loopt. Oké, het bezoek van de Volle Maan aan mijn achtste huis met Saturnus en Pluto zegt iets over dood, seksualiteit en transformatie. Maar dat samengaan van Jupiter en Saturnus die mijn geboortezon aantikken zegt me meer. Op zich is de conjunctie van die twee – wat onlangs heel mooi aan het firmament te zien was – al heel bijzonder en veel belovend omdat het tegengestelde krachten zijn. Een soort huwelijk tussen optimisme en pessimisme, tussen uitdijen en inkrimpen, tussen enthousiasme en terughoudendheid, tussen loslaten en controleren, tussen zorgeloosheid en realiteitszin. Een huwelijk dat op 21 december in Waterman plaatsvond, op de donkerste dag op het noordelijk halfrond.

Jupiter hoort bij de heup en Saturnus bij structuur, dus is dit niet een mooie tijd om mijn heup te laten opereren onder het licht van de Volle Maan? Misschien is het geen toeval dat mijn operatie door een aanvankelijk foute diagnose tot mijn verjaardag is uitgesteld. Maar ik geloof niet in toeval, behalve in de betekenis dat iets je toevalt. Ik ben benieuwd.