Calvijn anno 2007

13 november 2007

Vandaag een noodkreet van het Milieu- en Natuurplanbureau: de aarde raakt overbelast en Nederlanders blijven de aarde kapotkopen. Alleen de politiek zou met heffingen nog kunnen reguleren. Volgens voorspellingen zal in 2040 de wereldbevolking met de helft zijn toegenomen tot 9 miljard mensen. En zal in dat jaar de gemiddelde CO₂-uitstoot van Nederlanders vijf keer het niveau zijn van wat de gemiddelde wereldburger mag uitstoten. Terwijl ons land ook een grote steen bijdraagt aan het verlies van biodiversiteit. De doelen voor armoedebestrijding, biodiversiteit en klimaatverandering worden volgens het MNP waarschijnlijk niet gehaald, ‘terwijl die doelen wel betaalbaar zijn.’ Waaruit ik, met mensen als Ervin Laszlo, concludeer dat we al deze problemen best kunnen oplossen, maar het niet willen.

Een voorbeeld. Milieudefensie dringt aan op beperking van autorijden en vleesconsumptie. Hoewel we natuurlijk niet vrolijk worden van de uitlaatgassen van de bioindustrie, wil ik me hier beperken tot autorijden, vervoer. Daarvoor zijn er nog zat alternatieven die nog veel te weinig serieus zijn genomen. De autolobby zal natuurlijk alles in het werk stellen om mensen ervan te overtuigen dat zo veel en zo hard mogelijk rijden het beste is voor het milieu. En heeft het liefste nog meer en bredere wegen opdat stinkende files zullen verdwijnen. Volgens mij is dat dweilen met de kraan open, want voor je het weet gaan straks ook de kinderen met de auto naar school en worden honden getraind om zichzelf met de auto uit te laten. Je kunt echter een boel uitlaatgassen besparen door tegen te gaan dat mensen zich alléén in een auto verplaatsen, want het is toch belachelijk dat iedereen maar in zijn eentje in zijn privé-autootje de lucht zit te vergassen? Poolen dus! Veel meer, en verplicht. En niet zeuren over dat het niet te handhaven is en zo, want onder het adagium de vervuiler betaalt is alles te handhaven. Als de wil er maar is.

Als je echter het probleem van vervoer wat meer bij de wortels wil aanpakken, rijzen er heel andere vragen op. Waarom wonen mensen zo ver van hun werk vandaan? Waarom wordt het thuiswerken niet veel meer gestimuleerd? Waarom wordt er überhaupt zoveel gewerkt? Want inmiddels is er zoveel werk gecreëerd dat mensen eerder tegen elkaar werken dan met elkaar! Driekwart van waar we hier mee bezig zijn is toch volstrekt overbodig, alleen maar bedoeld om ego’s en regelgevers te bevredigen. Teveel mensen dringen zich op als managers, adviseurs of personal coaches, beroepen waar Intermediair vol van staat en die ik nauwelijks serieus kan nemen, al was het alleen maar om de wollige Engelse benamingen ervan. Laat al dat soort mensen maar een eerlijk vak leren of hun oude moeder helpen met de straat oversteken! Als je ‘werk boven inkomen’ stelt, dan moet dit soort aberraties wel ontstaan.

Zo ontmaskeren we het arbeidsethos als de grote ramp voor het milieu. Het arbeidsethos, dat helaas door teveel politieke partijen wordt omhelsd, niet in de laatste plaats door de christenen die deze ethiek hebben uitgevonden. Calvijn en consorten zijn zich waarschijnlijk nooit bewust geweest van de macht waarmee ze eeuwenlang nog miljoenen mensenzielen zouden corrumperen.