Lynne McTaggart – Het Veld

Lynne McTaggart: Het Veld – De zoektocht naar de geheime kracht van het universum. Ankh-Hermes, paperback, € 27,50

Door de wereld als een gigantische machine te beschouwen en de mens als een overlevingsmechanisme, hebben we een technologisch meesterschap bereikt. Op spiritueel en metafysisch niveau leidden deze paradigma’s echter tot een isolement van de meest wanhopige en wrede soort. Aldus Lynne McTaggart in de proloog van haar boek Het Veld, dat ons vertelt over hoe een klein groepje wetenschappers – allemaal verbonden aan prestigieuze bolwerken van wetenschap – een nieuwe revolutie aankondigen. Want wat volgens wetenschappers alleen maar lege ruimte is, blijkt één groot web van energie te zijn. Die niet alleen alles met alles verbindt, maar die ook de meest fundamentele bouwstof van materie en van onszelf blijkt te zijn. McTaggart neemt ons mee op reis door dat Veld.

In het eerste deel van haar boek, Het resonerende universum, verhaalt de auteur hoe wetenschappers het zogenaamde ‘nulpuntenergieveld’ onderzoeken. Dit veld was trouwens al lang vóór de ontdekking ervan door de kwantummechanica bekend: Aristoteles noemde het ‘volheid’ en Maxwell sprak van ‘ether’. We lezen hoe maanreiziger Mitchell in de Apollo 14 telepathische experimenten doet, en hoe kankerverwekkende stoffen de frequentie van het licht veranderen dat we zelf in zeer bescheiden mate uitstralen. Over de morfogenetische velden van Sheldrake, over fantoompijn, homeopathie en acupunctuur, allemaal verschijnselen die met het Veld verklaard worden. Interessant zijn de onderzoeken naar het geheugen, die suggereren dat onze herinneringen niet op een bepaalde plek in onze hersenen zijn opgeslagen, maar dat ze zich in het Veld bevinden en ons brein een globaal ontvangstmechanisme ervan is. Herinneringen zijn niets anders dan gewone waarnemingen, alsof onze hersenen een zintuig zijn voor het Veld, waarin zich alle informatie bevindt over het verleden, heden en toekomst van het universum, de zogenaamde akasha kronieken.

Het tweede deel, Bewustzijnsextensie, vertelt ons over de kwantummechanica en psychokinetische experimenten, het beïnvloeden van materie door alleen gebruik te maken van gedachtekracht. Hier vinden we het eerste, voorzichtige bewijs van het geloof dat de werkelijkheid door onze aandacht wordt gecreëerd. Hoe we met elkaar verbonden kunnen zijn, blijkt ook uit de experimenten die aantonen dat het mogelijk is om – zij het onbewust – de pijn van anderen te voelen, iets waarvoor we ons echter ook kunnen afsluiten. Als we ons zo met elkaar kunnen verbinden, rijst de vraag op naar de grenzen van onze individualiteit.

Het derde deel, Verbinding krijgen met het Veld, verhaalt over hoe bestraald water de groei van planten kan bevorderen of remmen, wat suggereert dat ‘groene vingers’ echt bestaan. We lezen over hoe door gebed het aantal complicaties op een afdeling hartbewaking doet dalen, hoe de publieke opinie letterlijk de jury heeft beïnvloed in het O.J. Simpson-proces. Hoe de energie van massale collectieve betrokkenheid gemeten is en hoe op heilige plaatsen in Egypte veranderingen in het Veld zijn geconstateerd. Nu wordt begrijpelijk dat collectief bewustzijn de wereld kan beïnvloeden, zoals bijvoorbeeld aangetoond met het dalende aantal misdaadcijfers in steden waar minstens één procent van de bewoners geregeld transcendente meditatie beoefent. De helende werking van het Veld werkt niet alleen op het vlak van alternatieve geneeswijzen. Het betekent namelijk ook het einde van het dualisme, want wetenschappelijke en religieuze waarheid kunnen nu samengaan. Zoals McTaggart schrijft: ‘Wij zijn geen afgezonderde wezens die hun uitzichtloze leven slijten op een eenzame planeet in een onverschillig universum. We zijn nóóit alleen geweest – waren altijd deel van een groter geheel.’

Het Veld is een pittig, Amerikaans boek. Geen wetenschapper komt voorbij zonder dat de auteur zijn kleding en haardos heeft beschreven. Veel aandacht ligt ook op het gebruik van het Veld: hoe kunnen we er ons voordeel mee doen door er energie uit te tappen? Met 397 referenties en een uitgebreid register, is het echter wel verplichte kost. Niet om op één avond uit te lezen – want het bovenstaande is geen volledig uittreksel – maar wel om stevig doordrongen te worden van een nieuwe realiteit om niet ten onder te gaan aan onze conventionele manier van overleven.

De Kaarsvlam, november/december 2005

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites