Hete dag
28 juli 2018
Een complimentje voor mijn lijf! De eerste dagen stribbelde het wat tegen, maar tijdens de heetste dagen van de hittegolf heeft het zich keurig aangepast en uitstekend gedragen. Alles natuurlijk een beetje rustig aan doen en veel drinken. Ik ben niet flauwgevallen, en het was bijna masochistisch genieten van de hete zon en lucht. Kortom: ik was weer helemaal de oude en één met mijn geboortehoroscoop waarin ook vrijwel alles vuur en lucht is. In mijn jonge jaren genoot ik ook van de hitte. Het meest herinner ik me mijn lange wandelingen rond Saint-Tropez en dat ik daar de hele dag koffie dronk. Dat was in 1979 en ook ’s avonds zwierf ik graag door het zwoele romantische stadje dat door Pink Floyd bezongen was. Daar was toen ook een verduistering. Niet omdat de maan onzichtbaar werd, maar de elektriciteit uitviel, wat het nog romantischer maakte.
Ik bedoel maar. Bij vuur en lucht voel ik me best in mijn element. Gisteren, 39 jaar later dus, was ik opnieuw klaar om op een subtropische reis te gaan. Niet naar mijn lievelingsstadje Strandvliet, maar gewoon naar Amsterdam. Na een massage en wat lui zitten roken aan de kade, starend naar voorbijvarende bootjes met hier en daar blote jongens, ging ik de Noord-Zuidlijn eens verkennen. Bij station De Pijp diep onder de grond langs lange roltrappen. Het station is zo smal dat de perrons niet naast elkaar maar boven elkaar liggen. Eerst even via station RAI naar station Zuid. Wat er eigenlijk leuk aan was wist ik niet, want wat is er zo bijzonder aan een uitzicht op niets in zo’n tunnel? Terug. RAI, De Pijp, Vijzelgracht. Daar even uitgestapt en even de zonnige hitte in. Elektrisch roken op een bankje met mijn rug naar de huizen die tijdens de aanleg aan het verzakken waren. Het worden chique straten allemaal, de Vijzelgracht en de Ferdinand Bolstraat, dat is nu al te proeven. De stad verandert, inclusief het hele net van het openbaar vervoer. Tram 12 die naar het Centraal Station rijdt. Ongehoord natuurlijk, maar toch vind ik zo’n vernieuwing wel wat hebben.
Terug de diepte in. Wat een prestatie om die gigantische stations onder de grond te bouwen! Je kan van de Noord-Zuidlijn zeggen wat je wilt, maar hier zie je maar weer dat de mens tot de meest onmogelijke staaltjes in staat is! Station Rokin, Centraal Station, Zuiderpark, Noord. Even naar het winkelcentrum Buikslotermeerplein. Kapot horlogebandje laten vervangen. Flacon bitter lemon en een fles wijn bij de Jumbo. Weer terug. Centraal Station, ook zo’n kathedraal onder de grond. Een volle metro 54 terug naar het Amstelstation. Mijn tijdlijn op Google snapt niks meer van mijn gereis. Onderweg druipen mijn kletsnatte armen glimmend van het zweet. Plasje op het Amstelstation, nog even een bus 320 voor me laten wegrijden om wat te roken. Tegen zeven uur weer thuis. Vriend heeft de hitte overleefd. Het was trouwens een graadje minder dan beloofd was gisteren: maar 35 in plaats van 36!
Later op de avond samen in de buurt op zoek naar de bloedmaan. Het was druk buiten: allemaal mensen die al fietsend en lopend in de zoele zomeravond naar de polder aan de overkant van de A27 gingen om de maan te zien. Ik had geen puf meer om daarheen te fietsen. Ik sprak een jongen en een meisje aan, die me een plekje tussen de bomen wezen waar hij te zien was. Een donkere vale maan die inderdaad een rossige tint had. Wel heel bijzonder dat zoveel mensen op jacht waren naar die maan. En ik was helemaal in mijn element die dag! En ik heb in weken niet zo lekker geslapen als tijdens die hete nachten in de slaapkamer! Maan conjunct zon, Mars conjunct Mars, ik voelde me gezonder dan de afgelopen maanden! Ik verheug me nu al op de volgende hittegolf!
Gepost in Uit mijn leven
