God

Date 5 mei 2010

Eigenlijk zit ik nooit in een kerk. Alleen op 4 mei. De dorpskerk dan. De Beroemde Burgemeesteres vraagt of de plaats naast me vrij is. Dat was toen nog even het geval, en na plaatsgenomen te hebben begint ze me al snel te vertellen over een inscriptie die boven ons in een balk is uitgesneden, wat wijst op burgerlijke ongehoorzaamheid die er soms toch wel een beetje moet zijn. Die spreuk mocht indertijd van de monumentencommissie namelijk niet in het hout worden gesneden, zodat het stiekem is gedaan. Waarop ik veronderstel dat die zelfde commissie er nu tegen zou zijn als die godsvruchtige tekst verwijderd zou worden. Want we zijn in een kerk, en daar gaat het vaak over God. De dominee en de pastor zijn er ook, en die zijn echt serieus godgeleerd. De burgemeester en twee wethouders op de eerste rij. Het orgel speelt de begeleiding bij een trompet waarop mooi het Jesu, Joy of Man’s Desiring geblazen wordt. Ergens in de buurt heeft iemand veel geurende hulpmiddelen gebruikt die me nog net geen tranende ogen en niesbuien bezorgen. Maar ondanks dit allemaal is God hier.

Nou ja, God… Ik geloof niet zo in Hem. Liever heb ik het over het goddelijke, dat overal aanwezig is. Dat klinkt natuurlijk een beetje raar: kan er iets goddelijks bestaan zonder God? Ik denk het wel, want het goddelijke is een kwaliteit, een eigenschap. Net als kleuren en geuren, en die bestaan toch ook zonder dat er meteen een persoon, een object of wat dan ook mee verbonden hoeft te worden? Sterker nog: zonder het goddelijke zou God niet eens kunnen bestaan! Want wat heb je aan een God die niet goddelijk is? En hier in de kerk, even tot rust tussen de Beroemde Burgemeesteres en raadsgenootjes van de VVD, zie ik ook weer dat goddelijke. Ik geef toe: dat is niet de eerste plaats waar je zoiets verwacht tegen te komen, maar toch. Het sprankelt en tintelt en is overal gewoon aanwezig. In het hier en nu. Maar ik schrik een beetje bij het idee dat dit nooit uit te leggen is aan iemand die dit nooit heeft meegemaakt. Die denkt dat ik dan een beetje psychedelisch zit te fantaseren.

Terwijl je alleen maar in het hier en nu hoeft te zijn om het te zien, te ervaren. Maar dat hier en nu moet je dan wel een beetje ruimte en tijd geven om tot je door te laten dringen. Dat lukt natuurlijk niet altijd, terwijl het zelfs niet eens een kwestie van ‘lukken’ is, want hoe meer je je best doet om dat te ervaren, hoe minder daarvan terechtkomt. En onder moeilijke spannende en stressvolle omstandigheden is het ook lastig om het te ervaren. Mij lukt het ook niet altijd. Gewoon kijken naar dat wat is, meer is eigenlijk niet nodig. Maar daarvoor moet je wel even ontspannen zijn. Je denken even uitgeschakeld zijn. Want alle gedachten, ideeën, oordelen, verlangens en verwachtingen zijn, net als idealen, oordelen, principes, normen, vooronderstellingen en waarden niets anders dan virtual reality.

Na de muziek en toespraken wandelen we naar het herdenkingsmonument. Daar loopt ze nog even langs me heen, de Beroemde Burgemeesteres: ‘Er zijn niet veel raadsleden!’ sist ze me nog snel ontdaan toe, alsof ik daar iets mee zou kunnen. De pastor laat een jongetje een tekst voordragen en dat knaapje doet dat helemaal uit zijn hoofd. The last post. Dan is het even echt stil. Gefluit van vogels, een kerkklok beiert in de verte. Ik voel mijn ouderlijk huis ergens achter mijn rug, mijn vader en moeder lopend over duistere oorlogse zandwegen. Het Wilhelmus – een paar ochtenden geleden lag ik tijdens het wakker worden het tweede (of zesde) couplet te repeteren en ik kende het nog ook. Niet dat ik daar echt trots op ben, want er zijn mooiere teksten om uit het hoofd te leren. Ik zing toch maar mee. Daarna vliegen er in het verstilde luchtruim drie motorvliegtuigjes over. We leggen onze rozen bij het monument. Bevrijding. Die uiteindelijk alleen maar in het hier en nu te vinden is, en daar ook altijd aanwezig is. Gewoon goed opletten. Je niet laten inpakken door gedachten en ideeën, oordelen, verlangens en verwachtingen, dat is vrij zijn. Zodat je alleen maar kunt zeggen: ‘Dit!’ Wellicht moeten we ook van God bevrijd worden om het goddelijke te vinden.

  • Facebook
  • Twitter
  • NuJIJ
  • Print
  • PDF
  • Add to favorites

1 reactie op “God”

  1. Geert zei:

    Mooi stukje! Jouw observaties zijn een feest der herkenning!

    Heb nog een vraagje naar aanleiding van je eerdere artikel ‘Politiek en spiritualiteit verdragen elkaar niet zo’ in Koorddanser, oktober 2009. Ikzelf heb een eigen weblog. Daarin staat een artikeltje (tweede artikel na introductietekst) en dat gaat over de vraag of het mogelijk is om als 1 overkoepelende spirituele politieke partij te fungeren binnen het huidige politieke bestel. Ik ben eigenlijk naar aanleiding van jouw eigen artikel heel benieuwd wat jij daarvan vindt.
    Het staat op:
    http://www.spirituelepolitiek.web-log.nl
    Overigens heb ik jouw eigen artikel uit Koorddanser daarin ook opgenomen. Wellicht voor jou weer inspiratie voor een volgend blog-artikeltje?
    Verneem graag van je.
    Met vriendelijke groet,
    Geert

Reageer

XHTML: Je kan deze tags gebruiken: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>