Juri’s brieven
28 november 2012
Sinds een maand of twee ontvang ik regelmatig post van Juri. Tot en met vandaag acht dikke brieven, met een totaalgewicht van 311 gram. Gericht aan ‘Redactie De Kaarsvlam’ met poststempel Nieuwegein. Ik word aangesproken met ‘Beste Satyamo’ en ‘Beste Waarheid’. Uit de inhoud van zijn epistels begrijp ik dat hij mijn blogs volgt, want hij refereert onder andere aan De vrije slavenmarkt van 18 oktober en De invlezing van 4 juli op de site van de Koorddanser. Maar verder weet ik niets van hem, en dat staat me toch een beetje tegen. Eerlijk gezegd huiver ik al een beetje om enveloppen te openen waarop geen afzender staat, net zoals het me tegenstaat om de telefoon op te nemen als de nummermelder zwijgt – zoiets is voor mijn gevoel toch een beetje laf en verdacht. In zijn vijfde brief noemt hij zichzelf ‘een gewoon medeburger, zonder pretenties, die niets opheeft met publiciteit en daarom anoniem wil blijven.’
Echt ‘gewoon’ komt hij bij mij niet over. Gelukkig maar, want zelden kom ik betogen tegen die zo goed in foutloos Nederlands geschreven en degelijk onderbouwd zijn als die uit zijn brieven die meestal bestaan uit kopieën van brieven aan derden. Zoals Religie & Mystiek, Frontier Magazine, de Spirituele Krant, Bres, Paravisie en andere bladen en kranten die ik nooit lees. Maar ook aan onder andere Greenpeace, het Katholiek Nieuwsblad, de Volkskrant, Opinio, Koorddanser, de stichting Merkawah, Trouw en diverse omroepen. Nogal veel voor iemand die niets opheeft met publiciteit, maar het zijn wel uitstekende betogen. De andere anderhalf ons van zijn brieven bestaat uit citaten, keurig gegroepeerd en verantwoord per onderwerp, zoals beeldvorming (projectie), deconditionering, reïncarnatie, de ziel, maya, het ego, dienen, liefde, politiek, god en kerk, economische groei en dood en opstanding. Juri kent zijn klassieken, dat is duidelijk. Het meeste ervan klinkt mij bekend in de oren, hoewel ik moet bekennen dat de vaak aangehaalde J.G. Bennett op een gebrek in mijn ontwikkeling wijst.
Toch blijft het me bezighouden waarom Juri al deze post aan mij stuurt. ‘Heeft Maya alle informatie die ik u toezond afgedaan als onzin, of dringt iets ervan tot uw essentie door?’ schreef hij me eergisteren. Nou dat eerste is zeker niet het geval, Juri (ik neem aan dat je deze blog ook leest), maar het tweede kan ik moeilijk beantwoorden. Ja, omdat ‘iets’ zeker is doorgedrongen, en nee omdat het meeste niet nieuw voor me is en al veel eerder tot me was doorgedrongen. Zijn zevende brief noemt Juri ‘de ‘finishing touch’ in de hoop dat u uw communicatiemiddelen wilt inzetten om ideeën te verspreiden.’ Kortom: Juri wil iets van me, maar tegelijk zelf op de achtergrond blijven. Ja, dat zou ik ook wel willen. ‘Beste Satyamo, Wilt u zo vriendelijke zijn deze brieven door te sturen naar de door mij zeer gewaardeerde Jan Foudraine. Alvast bedankt,’ schreef hij bij zijn zesde brief. Ja hallo? Kan hij dat niet zelf? Dat ik hem hier en daar tegen het lijf ben gelopen zegt niet dat hij überhaupt weet wie ik ben.
De derde brief begint met een citaat van Jed McKenna uit zijn boek Spirituele Oorlogvoering (p. 279): ‘(…) ik verzeker je dat er maar één ding is waar je je best voor moet doen, en dat is de overgang naar Menselijke Volwassenheid. Daar begint het leven pas. De rest doet er niet toe. Een minder doel of een troostprijs is er niet. Hoeveel kennis, begrip of spirituele ervaringen je ook hebt, dat is allemaal van geen enkel belang zolang je nog vastzit in de Afgescheiden Staat. Zo simpel is het. Je hebt maar één doel, en dat is te zorgen dat je van de Afgescheiden Staat terecht komt in de Geïntegreerde Staat, te sterven aan het vlees en geboren worden in de geest.’ Al eerder schreef ik over de geheimzinnige en extreem non-dualistische Jed McKenna, zodat je zou kunnen zeggen dat ik een ‘fan’ van hem ben. Geheimzinnig, omdat niemand weet wie hij eigenlijk is, en ik garandeer dan ook niet dat hij het zelf is die achter bovengenoemde website schuilt. Wat heb ik toch met onzichtbare mensen? Daar is op zich niks mis mee, maar ik vind niet dat ze mij dan met hun klusjes moeten opschepen, zoals het verspreiden of doorsturen van hun ideeëngoed. Ik vind dat Juri prachtige collecties van relevante spirituele uitspraken maakt, maar ook dat hij die dan zelf beschikbaar moet maken, bijvoorbeeld via een website.
‘Zonder u te willen overladen met informatie, leek het me toch wenselijk uw al te optimistische kijk op het leven wat te temperen,’ las ik vandaag. ‘Het is begrijpelijk dat veel mensen zich vastklampen aan elke strohalm die de eindigheid ervan betwist, maar aan dode mussen hebben we niets.’ Kennelijk ben ik met mijn geloof in een onsterfelijke ziel een optimist, maar non-dualiteit staat volgens mij geen scheiding tussen sterfelijken en onsterfelijken toe, hooguit een gradueel verschil. Bijgevoegd zijn brieven en citaten waaruit blijkt dat Juri betwijfelt of iedereen zomaar een onsterfelijke ziel heeft, maar dat die in het leven verworven moet worden. ‘De mens heeft de mogelijkheid een onvergankelijk wezen te verwerven en een ‘waar ik’ te hebben,’ citeert hij J.G. Bennett. ‘maar het is niet meer dan dat: een mogelijkheid.’ Het vervelende met het idee dat ik er niet meer ben na mijn sterven is dat het me maar niet lukt daar een voorstelling van te krijgen, want in elk beeld plop ik zelf weer tevoorschijn. Gekoppeld aan mijn neiging dat ik moeilijk kan geloven in dingen die ik me niet kan voorstellen, raakt dit thema wel de kern. Onvoorstelbaar!
Net zoals ik nu constateer dat ik met deze blog toch op zijn minst een beetje aan Juri’s verzoek ‘om ideeën te verspreiden’ heb voldaan.
Gepost in Spiritualiteit
